IBPBI/2/423-1355/14/SD - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych na nabycie artykułów spożywczych i usług gastronomicznych dla pracowników uczestniczących w szkoleniach.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 28 października 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na artykuły spożywcze i usługi gastronomiczne dla uczestniczących w szkoleniach pracowników (pytanie oznaczone wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na artykuły spożywcze i usługi gastronomiczne dla uczestniczących w szkoleniach pracowników.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego, jednym z czołowych producentów farb i lakierów w Polsce. Spółka organizuje szkolenia prowadzone przez firmę zewnętrzną (poza siedzibą Spółki) dla swoich pracowników. Szkolenia te realizowane przez firmę zewnętrzną poza siedzibą Spółki np. w restauracji mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników, które są ściśle związane z wykonywanym zawodem i zakresem obowiązków.

Firmy szkoleniowe prowadzące szkolenie nie uwzględniają w cenie szkolenia (w wystawionej fakturze) wartości posiłku. Spółka otrzymuje odrębną fakturę za usługi gastronomicznej podczas szkolenia dla pracowników przez firmę zewnętrzną. Spółka organizuje również dla pracowników (np. Dyrektorów) szkolenia w swojej siedzibie. One również mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników, które są ściśle związane z wykonywanym zawodem i zakresem obowiązków.

Obsługa klienta wymaga, aby usługi były świadczone przez pracowników posiadających odpowiednią wiedzę merytoryczną na wysokim poziomie i w związku z tym koniecznym jest uczestnictwo pracowników w szkoleniach w ww. zakresie, co pozwala zabezpieczyć na przyszłość źródła dochodów Spółki. Szkolenia takie realizowane są m.in. w celu podniesienia umiejętności, wiedzy, czy też przygotowania zawodowego pracowników, co w dużej mierze przyczynia się do zwiększenia obrotów Spółki. Spotkania szkoleniowe (zarówno te organizowane przez firmę zewnętrzną, jak i przez Spółkę) niejednokrotnie mają charakter wielogodzinny, całodzienny lub maksymalnie kilkudniowy. Organizacja szkoleń nie ma na celu działań lub zachowań, odznaczających się okazałością, wystawnością, czy też wytwornością. Zapewnienie posiłków pracownikom podczas szkoleń (takich jak: kawa, herbata, kanapki, jak również nabycia usług cateringowych w postaci lunchu, czy obiadu) nie ma na celu okazywania wystawności i wytworności w sposobie działania, lecz ukierunkowane jest na zapewnienie sprawnego i niezakłóconego przebiegu prac tj. efektywnej organizacji szkolenia. Zasadniczym powodem do ponoszenia tego rodzaju kosztów jest chęć sprawnej organizacji pracy szkoleń organizowanych dla pracowników. Organizowanie posiłku we własnym zakresie przez uczestników szkolenia narażałoby Spółkę na ponoszenie dodatkowych kosztów związanych z przedłużającym się wykonywaniem szkoleń.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki na usługi gastronomiczne i na artykuły spożywcze nabywane przez Spółkę podczas szkoleń organizowanych dla pracowników, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "ustawa CIT"), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Wśród kategorii wydatków, które nie mogą stanowić kosztów podatkowych ustawa CIT wymienia w art. 16 ust. 1 pkt 28 koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Koszty związane ze szkoleniami pracowników, których celem jest podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych, jako wydatki spełniające przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy CIT i niewymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

W przypadku szkoleń dla pracowników, w ocenie Wnioskodawcy koszty gastronomii, jako bezpośrednio związane z przeprowadzeniem szkolenia, stanowią koszty uzyskania przychodu. Zapewnienie posiłku ma bowiem charakter wspomagający w stosunku do szkolenia, może zostać uznane za koszt uzyskania przychodu, jako nierozłączna jego część, wpływająca na zapewnienie uczestnikom odpowiednich warunków.

Powyższe potwierdza m.in. interpretacja indywidualna z 22 maja 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-539/12/PC wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Zapewnienie posiłków pracownikom biorącym udział w szkoleniach nie ma na celu okazywania wystawności i wytworności w sposobie działania, lecz przede wszystkim zapewnienie sprawnego i niezakłóconego przebiegu prac tj. sprawnej organizacji działań całego zespołu. W rezultacie zasadniczym powodem ponoszenia tego rodzaju kosztów jest chęć sprawnej organizacji pracy podczas spotkań szkoleniowych.

Dodatkowym argumentem potwierdzającym prawidłowość kwalifikowania przez Spółkę określonych w stanie faktycznym wydatków do kosztów uzyskania przychodu, jest charakter działań określanych mianem reprezentacji, zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem, wyrażonym również w dotychczas wydawanych interpretacjach prawa podatkowego; reprezentacja obejmuje działania skierowane na zewnątrz firmy, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi. Zatem, zdaniem Spółki, ponoszone przez nią wydatki na rzecz pracowników nie kwalifikują się do kosztów reprezentacji. Stanowisko to znajduje potwierdzenie np. w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydanym przez Pomorski Urząd Skarbowy 31 lipca 2007 r. Znak: DP/423-0102/07/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "ustawa CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 ustawy CIT, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości". Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka organizuje szkolenia prowadzone przez firmę zewnętrzną poza siedzibą Spółki np. w restauracji, majce na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników, które są ściśle związane z wykonywanym zawodem i zakresem obowiązków. Firmy szkoleniowe prowadzące szkolenie nie uwzględniają w cenie szkolenia (w wystawionej fakturze) wartości posiłku. Spółka otrzymuje odrębną fakturę za usługi gastronomicznej podczas szkolenia dla pracowników przez firmę zewnętrzną. Spółka organizuje również dla pracowników (np. Dyrektorów) szkolenia w swojej siedzibie. One również mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników, które są ściśle związane z wykonywanym zawodem i zakresem obowiązków.

Ocena prawna wskazanych wydatków wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT uznaje się te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami danych spotkań. Przy czym pod pojęciem "reprezentacji" należy rozumieć działania skierowane na zewnątrz; nie dotyczą one zatem pracowników firmy.

Ponadto, zauważyć należy, że kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie; do ww. kosztów zalicza się również wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników (kształcenie lub dokształcanie pracowników, np. poprzez szkolenia pracownicze).

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatki na zakup artykułów spożywczych i usług gastronomicznych nabywanych przez Spółkę w związku z organizowanymi szkoleniami dla pracowników, których celem jest podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych, jako wydatki spełniające przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy CIT i niewymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku od nr 1 i nr 2 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.