IBPBI/2/423-1346/09/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy nieodpłatne przekazanie urządzeń liniowych na mocy protokołu o którym mowa w art. 32 ust. 5 ustawy o drogach publicznych może zostać uznane za otrzymanie środków trwałych w nieodpłatny zarząd lub używanie i tym samym na mocy art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostać wyłączone z przychodu (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy nieodpłatne przekazanie urządzeń liniowych na mocy protokołu o którym mowa w art. 32 ust. 5 ustawy o drogach publicznych może zostać uznane za otrzymanie środków trwałych w nieodpłatny zarząd lub używanie i tym samym na mocy art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostać wyłączone z przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w przedmiocie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, wydawania warunków technicznych przyłączeń do sieci wodno-kanalizacyjnej, odbioru sieci i przyłączy wodociągowej i kanalizacyjnej, usuwania awarii. W związku z budową drogowej trasy Spółka udostępniła część własnej sieci wodociągowo-kanalizacyjnej na cele związane z ww. inwestycją drogową. Budowa drogowej trasy była inwestycją Urzędu Marszałkowskiego, realizowaną przez inwestora Zastępczego Spółkę "D".

W związku z prowadzoną inwestycją nastąpiło przełożenie, przebudowa i modernizacja istniejącej sieci wodociągowo - kanalizacyjnej. Po zakończeniu każdego etapu budowy Spółka uczestniczyła w odbiorach końcowych robót, stwierdzonych protokołami mocą których zakończone prace dopuszczone zostały do użytkowania. Następnie Urząd Marszałkowski - Spółka "D" dokonała protokolarnego przekazania poszczególnych przełożonych, przebudowanych bądź zmodernizowanych sieci wodociągowo - kanalizacyjnych na rzecz Urzędu Miasta. Podstawą przekazania był Protokół PT sporządzony w oparciu o porozumienie w sprawie kontynuacji realizacji inwestycji drogowej w związku z późn. zm. kompetencyjnymi wynikającymi z reformy administracji publicznej z dnia 7 czerwca 1999 r. przekazujące nieodpłatnie do Urzędu Miasta środki trwałe o określonych cechach. Zarówno Urząd Marszałkowski, jak i Urząd Miasta włączyły ww. środki trwałe na stan ewidencji majątkowej. W związku z powyższym, stosownie do zapisów art. 32 ust. 5 ustawy o drogach publicznych Urząd Miasta zamierza nieodpłatnie przekazać na rzecz Spółki ww. środki. Przekazanie ma odbyć się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego i dotyczyć środków trwałych wytworzonych w wyniku przełożenia, przebudowy bądź modernizacji urządzeń lub zespołów urządzeń powstałych w pasie drogowym w związku z realizacją inwestycji. Przedmiotem przekazania mają być środki trwałe o łącznej wartości 20.519.591,36 zł, przy czym wartość przekazanych środków różni się od wartości z dnia ich udostępnienia o kwoty związane z przełożeniem, przebudową i modernizacją sieci. Środki trwałe mające być przedmiotem przekazania stanowią:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie urządzeń liniowych, może zostać uznane za otrzymanie środków w nieodpłatny zarząd lub używanie i tym samym na mocy art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostać wyłączone z przychodu.

(pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2)

Zdaniem Spółki, czynność nieodpłatnego przekazania na podstawie art. 32 ust. 5 ustawy o drogach publicznych ww. środków trwałych, przez Urząd na rzecz Spółki, pozostaje neutralnym podatkowo dla przyjmującego. W kwestii opodatkowania omawianej czynności zwrócić należy szczególną uwagę na przepisy art. 12 ustawy o p.d.o.p. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p. przychodem jest "wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie". Zatem wyłączenie z przychodów nieodpłatnego przekazania środków trwałych, otrzymanych od Urzędu, jest uzależnione od kumulatywnego spełnienia trzech warunków:

Spółka uważa, że w przedmiotowej sytuacji spełnienie pierwszej i trzeciej przesłanki nie może budzić wątpliwości. Przekazanie ww. środków trwałych następuje przez Urząd Miasta, a więc jednostkę samorządu terytorialnego na rzecz Spółki, tj. spółki z wyłącznym udziałem Miasta będącej jednocześnie spółką użyteczności publicznej. Częściowe wątpliwości może budzić spełnienie przez Spółkę przesłanki drugiej. Warunkiem uprawniającym przyjmującego do niezaliczenia ww. środków trwałych jest ich oddanie w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawodawca nie wyjaśnia jednak, co należy rozumieć pod pojęciem nieodpłatnego zarządu czy używania. W tym miejscu należy podkreślić, iż od momentu przekazania przez Spółkę sieci wodno-kanalizacyjnej na rzecz Inwestora aż do momentu przekazania ich przez Urząd, sieci wodno-kanalizacyjne nie straciły swego właścicielskiego charakteru. Zgodnie, bowiem z art. 158 k.c. każda umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna zostać zawarta w formie aktu notarialnego. W omawianym przypadku brak jest takiej umowy, do której zawarcia przy przeniesieniu sieci wodno-kanalizacyjnej zobowiązane byłyby Inwestor i właściciel.

Jeżeli zatem Urząd przekaże nieodpłatnie ww. środki trwałe, wypełniając obowiązek art. 32 ust. 5 ustawy o drogach publicznych wówczas stwierdzić należy, iż nie następuje w tym przypadku przeniesienie własności sieci wodociągowo-kanalizacyjnych. Wobec czego nastąpi przywrócenie niejako pełnych uprawnień właścicielskich właścicielowi, tj. Spółce określonych przepisem art. 140 k.c. Ustawodawca wprowadzając zapis o "przekazaniu nieodpłatnym w zarząd lub używanie" miał na myśli m.in. sytuację określoną przepisem art. 32 ust. 5 ustawy o drogach publicznych. W omawianej sprawie przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p. należy bezpośrednio wiązać z przepisem art. 32 ust. 5 wspomnianej ustawy. Jednakże z uwagi na jego zapisy oraz brzmienie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p. należy stwierdzić, iż Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania po stronie przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych wartości nieodpłatnie przekazanych przez Urząd środków trwałych, na mocy protokołu określonego art. 32 ust. 5 ustawy o drogach publicznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części "ustawa o p.d.o.p."), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje jednak, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenie", ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń. Z tego właśnie względu pojęcie "świadczenia" należy rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. na tle art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2).

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy. Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód - co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest jego otrzymanie przez podatnika.

Odnosząc powyższe unormowanie do analizowanej sytuacji, należy stwierdzić, że wyłączenie nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez Wnioskodawcę z kategorii przychodów jest uwarunkowane kumulatywnym spełnieniem następujących przesłanek:

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka spełnia 1 i 3 przesłankę, tzn. świadczenie zostało otrzymane od jednostki samorządu terytorialnego i świadczeniobiorcą jest spółka użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostki samorządu terytorialnego. Nie został spełniony 2 warunek, gdyż Spółka nie otrzyma środków trwałych w nieodpłatny zarząd i używanie, ponieważ jest już ona właścicielem sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, która została przez inwestora przełożona, przebudowana i modernizowana w związku z inwestycją drogową.

Należy bowiem zwrócić uwagę, iż w związku z udostępnieniem części sieci wodno-kanalizacyjnej na rzecz inwestora nie nastąpiła zmiana stosunków własnościowych - ww. sieć nadal jest własnością Spółki i stanowi jej środek trwały. Inwestor - jak wskazała zresztą sama Spółka we wniosku - poniósł nakłady na stanowiącej jej własność środek trwały, które to nakłady przez zarządcę drogi (Miasto) zostaną przekazane nieodpłatnie na rzecz Spółki w trybie wskazanym w art. 32 ust. 5 ustawy o drogach publicznych, stając się integralną częścią sieci wodno-kanalizacyjnej, stanowiącej jej środek trwały. Stają się więc one własnością Spółki, przy czym - wbrew twierdzeniom Spółki - dla przeniesienia ich własności nie jest wymagana forma aktu notarialnego albowiem przedmiotem przekazania nie są nieruchomości. Tym samym skoro Spółka staje się właścicielem przekazanych jej nakładów (urządzeń liniowych) nie można mówić o oddaniu środków trwałych w nieodpłatny zarząd lub używanie.

W związku z powyższym otrzymane nieodpłatnie urządzenia liniowe powstałe przy budowie trasy drogowej w postaci przebudowanego (zmodernizowanego) odcinka sieci wodociągowo-kanalizacyjnej będą dla Spółki przychodem, w momencie faktycznego jej otrzymania, czyli w momencie sporządzenia protokołu zdawczo - odbiorczego o ile w wyniku tych prac uzyska ona faktyczne przysporzenie majątkowe.

Wskazać jeszcze należy, iż wykonanie przez inwestora prac na majątku Spółki, w związku z budową trasy drogowej nie spowoduje powstania przychodu po stronie Spółki, tylko w przypadku gdy w wyniku tych prac nie uzyska ona faktycznego przysporzenia majątkowego.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Spółki w zakresie pytania 2 jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydano odrębną interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.