IBPBI/2/423-1335/14/JD - Uznanie za koszty uzyskania przychodów odsetek dot. zobowiązania wekslowego, którego wartość nie przekracza trzykrotności wartości kapitału zakładowego, określonej na dzień zapłaty odsetek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 23 października 2014 r. (wpływ do tut. Organu 27 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości:

* zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p. - jest nieprawidłowe,

* uznania za koszty uzyskania przychodów odsetek dot. zobowiązania wekslowego, którego wartość:

- nie przekracza trzykrotności wartości kapitału zakładowego, określonej na dzień zapłaty

odsetek - jest prawidłowe,

- przekracza trzykrotność wartości kapitału zakładowego, określoną na dzień zapłaty

odsetek - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 października 2014 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji odsetek z tytułu umowy wekslowej do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Kapitał Spółki wynosi 6000 zł. Spółka posiada dwóch udziałowców, z których pierwszy posiada 58,33% w kapitale zakładowym, natomiast drugi 41,67%. W styczniu 2014 r. Spółka wyemitowała weksle. Weksle nabył mniejszościowy udziałowiec. Kwota wyemitowanych weksli wyniosła 1.450.000,00 zł (29 weksli po 50.000,00 zł). Odsetki od weksli płacone są udziałowcowi na koniec każdego miesiąca trwania umowy wekslowej. Wykup weksli następuje na koniec trwania umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odsetki płacone w związku z umową wekslową, zawartą z udziałowcem Spółki, stanowią koszt podatkowy dla Spółki.

Zdaniem Spółki, odsetki od umowy wekslowej zawartej z udziałowcem są kosztem podatkowym. Art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie dotyczy umów wekslowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm. dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Treść przywołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. wskazuje, że definicja kosztów uzyskania przychodów składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną. Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj. konieczności faktycznego poniesienia wydatku oraz poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodu, względnie zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodów. Drugi z elementów zawartych w omawianym przepisie stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie może być ujęty w zawartym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo wspólników posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego wspólnika osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

W myśl art. 16 ust. 7 u.p.d.o.p. wartość, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, funduszu udziałowego w spółdzielni lub kapitału zakładowego spółki określa się bez uwzględnienia tej części tego funduszu lub kapitału, jaka nie została na ten fundusz lub kapitał faktycznie przekazana lub jaka została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek (kredytów) oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek (kredytów), przysługującymi członkom wobec tej spółdzielni lub wspólnikom wobec tej spółki, a także wartościami niematerialnymi lub prawnymi, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Jak stanowi art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p., przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Jak z powyższego wynika, u.p.d.o.p. dla potrzeb art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61, definiuje pożyczkę szerzej niż przepisy prawa cywilnego. Należy przede wszystkim podkreślić, że ww. art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p., pod pojęciem "pożyczki" rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym.

Samo wyróżnienie kategorii papierów wartościowych o charakterze dłużnym nie ma charakteru prawnego i jest pojęciem czysto ekonomicznym, dlatego też w związku z różnorodnością podstaw prawnych papiery te posiadają różnorodne nazewnictwo (jednak funkcja ich jest taka sama). Wszystkie mają służyć m.in. pozyskaniu kapitału przez emitenta i odpowiednim ulokowaniu nadwyżek finansowych przez nabywającego. Innymi słowy emisja dłużnych papierów wartościowych stanowi jedną z metod pozyskania zewnętrznych źródeł finansowania działalności przedsiębiorstwa. Do papierów wartościowych o charakterze dłużnym należą m.in. weksle.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że udziałowiec, który posiada w kapitale Spółki 41,67% udziałów nabył wyemitowane przez Spółkę weksle, których wartość przekroczyła trzykrotność wartości kapitału zakładowego Spółki.

Odnosząc powyższe do przedstawionego wcześniej stanu prawnego należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie regulacje wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p., co oznacza że odsetki wypłacone udziałowcowi z tytułu zobowiązania wekslowego nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów, w części w jakiej wartość tego zobowiązania przekracza trzykrotność wartości kapitału zakładowego, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Reasumując, stanowisko Spółki w zakresie możliwości:

* zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p. - jest nieprawidłowe,

* uznania za koszty uzyskania przychodów odsetek dot. zobowiązania wekslowego, którego wartość:

- nie przekracza trzykrotności wartości kapitału zakładowego, określonej na dzień zapłaty

odsetek - jest prawidłowe,

- przekracza trzykrotność wartości kapitału zakładowego, określoną na dzień zapłaty

odsetek - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.