IBPBI/2/423-1287/13/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 30 września 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie poprawności przeliczenia waluty obcej na złote - jest prawidłowe.

W dniu 3 października 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie poprawności przeliczenia waluty obcej na złote.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem specjalizującym się w dystrybucji gazu.... Spółka zajmuje się sprzedażą takich produktów jak propan czy mieszanina propan-butan. Spółka prowadzi hurtową sprzedaż gazu oraz zajmuje się działalnością we wszystkich segmentach rynku.... Spółka dokonuje sprzedaży swoich towarów zarówno na rzecz kontrahentów krajowych, jak i zagranicznych. W przypadku podmiotów zagranicznych faktury za sprzedany towar są wystawiane w walutach obcych. Często zdarza się, iż na rzecz jednego kontrahenta dokonywane są stałe dostawy produktów Spółki. Tego typu dostawy mogą odbywać się kilka bądź kilkanaście razy w ciągu miesiąca. W przypadku niektórych klientów dostawy odbywają się codziennie.

W celu usprawnienia rozliczeń i uproszczenia zasad rozliczania transakcji Spółka planuje wprowadzenie tzw. faktur zbiorczych, wystawianych na rzecz odbiorców unijnych (faktury dokumentujące WDT). Faktura zbiorcza byłaby wystawiana na danego kontrahenta i dokumentowałaby dostawy dokonane na rzecz tego kontrahenta w przeciągu określonego przedziału czasowego (najczęściej byłby to okres jednego tygodnia). W sytuacji zatem gdy Wnioskodawca dokonywałby na rzecz jednego podmiotu np. 5 dostaw towarów w przeciągu 7 dni, nie wystawiałby 5 oddzielnych faktur dokumentujących te dostawy, lecz po zakończeniu tygodnia wystawiłby jedną zbiorczą fakturę dokumentującą te 5 dostaw. Na fakturze zbiorczej będzie widniała data sprzedaży, która będzie tożsama z datą wystawienia faktury. Płatność za dostawy będzie następować na podstawie faktury zbiorczej, czyli już po jej wystawieniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wystawieniem jednej zbiorczej faktury, dokumentującej kilka dostaw na rzecz danego kontrahenta, Wnioskodawca może przeliczyć przychody uzyskane w związku z tymi dostawami z waluty obcej na złote według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia tej zbiorczej faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do przeliczenia przychodów uzyskanych w związku z dostawami udokumentowanymi na fakturze zbiorczej z waluty obcej na złote według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury zbiorczej.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 394 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.), przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Dla określenia, po jakim kursie należy przeliczyć daną transakcję istotne jest zatem kiedy możemy mówić o powstaniu przychodu z tytułu tej transakcji. u.p.d.o.p. nie zawiera definicji przychodu. Biorąc jednak pod uwagę treść art. 12 u.p.d.o.p. można wskazać, iż przez przychód należy rozumieć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, o charakterze definitywnym i możliwością rozporządzania tą wartością jako własną. Powszechnie wskazuje się, iż na gruncie u.p.d.o.p. przychód powinien cechować się definitywnością i określonością. Zgodnie z takim podejściem, za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym może być uznany tylko definitywny, trwały i ostateczny (bezzwrotny) przyrost majątkowy. Do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Wskazana regulacja odwołuje się do przychodów z działalności gospodarczej, co oznacza, iż pomiędzy wygenerowanym przychodem a prowadzoną działalnością musi istnieć powiązanie tego rodzaju, iż przychód będzie następstwem prowadzonej działalności. Uznaje się, iż przychodami z działalności gospodarczej są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych.

Uwzględniając powyższe, o przychodzie należnym można mówić, jeśli przedsiębiorcy przysługuje uprawnienie do jego otrzymania. Jego powstanie, co do zasady, związane jest z momentem powstania wierzytelności. Jako przychód należny powinno się zatem traktować kwoty, jakie są należne podatnikowi, czyli takie, których wydania może zażądać od kontrahenta.

Za datę powstania przychodu należnego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą uznaje się co do zasady dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień

W myśl zatem przywołanego przepisu, przychód podatkowy w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej powstaje co do zasady w dniu wydania towaru lub wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

* wystawienie faktury przed datą wydania towaru lub wykonania usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,

* uregulowanie należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności.

Jak wynika z powyższego, przy ustalaniu daty powstania przychodu w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej decydujące znaczenie ma data dokonania czynności, chyba że przed dokonaniem czynności otrzymano zapłatę lub wystawiono fakturę (wtedy przychód powstaje w dacie otrzymania zapłaty lub wystawienia faktury). W ustalaniu momentu powstania przychodu na gruncie u.p.d.o.p. stosowana jest zatem zasada pierwszeństwa - przychód powstaje w dniu, w którym ma miejsce (jako pierwsza) jedna z powyższych czynności. Należy więc w każdym przypadku rozważyć, czy któreś z wymienionych zdarzeń miało już miejsce.

W takim kontekście Spółka pragnie zauważyć, iż w przedstawionej sytuacji dojdzie do zbiegu dwóch czynności z którymi u.p.d.o.p. wiąże powstanie przychodu. Jak wskazano bowiem w opisie zdarzenia przyszłego, data sprzedaży towaru będzie tożsama z datą wystawienia faktury. Innymi słowy, sprzedaż nastąpi w tym samym dniu co wystawienie faktury. W związku z powyższym Spółka pragnie zauważyć, iż w jej ocenie "wydanie rzeczy" o którym stanowi art. 12 ust. 3a u.p.d.o. p. i dokonanie czynności oznacza nie samo fizyczne wydanie przedmiotu, lecz przejście władztwa nad tym przedmiotem. Innymi słowy, dokonanie czynności powodujące powstanie przychodu na gruncie u.p.d.o.p. nastąpi w przypadku przejścia władztwa fizycznego i prawnego nad rzeczą. Z tego względu, zdaniem Wnioskodawcy, poszczególnych dostaw dokonywanych w okresie za który będzie wystawiana faktura zbiorcza nie można uznać za wydanie rzeczy powodujące powstanie przychodu na gruncie u.p.d.o.p. Dostawy te stanowią bowiem tylko fizyczne wydanie rzeczy, z którym nie wiąże się przeniesienie prawa własności.

W przedstawionym przypadku, sprzedaż (z którą wiąże się przejście prawa własności) nastąpi w dacie wystawienia faktury. Oznacza to zatem, iż przychód powstanie w dacie wystawienia faktury zbiorczej, która to data będzie tożsama z datą sprzedaży przedmiotowych towarów.

Uwzględniając powyższe, Spółka będzie uprawniona do przeliczenia waluty obcej na złote według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury zbiorczej - w tej bowiem dacie można mówić o powstaniu przychodu podatkowego z tytułu przedmiotowych dostaw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Na marginesie dodać jedynie należy, iż niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że data sprzedaży jest tożsama z datą wystawienia faktury. Powyższa kwestia, jako element opisu zdarzenia przyszłego nie podlegała ocenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.