IBPBI/2/423-1280/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 30 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek członkowskich - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek członkowskich.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka planuje zostać członkiem Stowarzyszenia. Stowarzyszenie to jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem mającym na celu rozwijanie oraz propagowanie inicjatyw, postaw i działań sprzyjających stymulowaniu rozwoju branży wodociągowo-kanalizacyjnej. Stowarzyszenie zrzesza członków zwyczajnych, którymi mogą być pełniący funkcję członka zarządu, dyrektora, głównego księgowego, kierownika przedsiębiorstwa w przedsiębiorstwie wodociągowym oraz członków wspierających - osoby prawne - przedsiębiorstwa wodociągowe prowadzące działalność zbiorowego lub hurtowego zaopatrzenia w wodę i / lub odbioru ścieków.

Z uwagi na fakt, iż Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej jedynymi jego przychodami są składki członkowskie, darowizny, spadki, zapisy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy składki członkowskie wpłacone na rzecz Stowarzyszenia stanowić będą koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie wydatki po wyłączeniu wydatków wymienionych w powołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Jednocześnie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Przywołana powyżej regulacja określa, iż jest możliwe zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów składek na rzecz Stowarzyszenia, o ile zostaną spełnione następujące warunki:

Zdaniem Wnioskodawcy, składki członkowskie wpłacane na rzecz Stowarzyszenia stanowić będą koszt uzyskania przychodu z uwagi na fakt spełnienia ww. warunków.

Ad. 1.

Przynależność do Stowarzyszenia, umożliwia lepsze zachowanie i zabezpieczenie źródeł przychodu, ponieważ członkostwo daje możliwość:

* wdrażania nowoczesnych rozwiązań w zakresie ochrony środowiska,

* organizowania wspólnych przedsięwzięć gospodarczych i technicznych,

* podejmowania działań na rzecz ochrony środowiska ze szczególnym uwzględnieniem zasobów wodnych,

* otrzymania pomocy w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych,

* wypracowywania i prezentowania wniosków, opinii legislacyjnych oraz opinii środowiska wobec władz samorządowych i państwowych,

* budowania pozytywnego wizerunku branży wodociągowo-kanalizacyjnej,

* integrowania przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych i wzmocnienia ich siły znaczenia i prestiżu w dobrze rozumianym interesie branży wodociągowo-kanalizacyjnej.

Ad. 2.

Omawiane Stowarzyszenie zrzesza przedstawicieli przedsiębiorstw i pracodawców branży wodociągowej (osoby fizyczne pełniące funkcje członka zarządu, kierowników przedsiębiorstw, dyrektorów i głównych księgowych) oraz osoby prawne jakimi są przedsiębiorstwa wodociągowe.

Ad. 3.

Stowarzyszenie działa na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 79 z 2001 r. poz. 855 z późn. zm.).

Reasumując, Spółka będzie mogła koszt składki członkowskiej, do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu albowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 przytoczonej wyżej ustawy, składki członkowskie wpłacane na rzecz Stowarzyszenia z całą pewnością zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Ponadto jak wykazano powyżej spełnione zostają wszystkie warunki określone w art. 16 ust. 1 pkt 37 lite ww. ustawy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Powyższe oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, pod tym jednak warunkiem, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami zatem będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

W myśl natomiast art. 16 ust. 1 pkt 37 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:

* składek organizacji spółdzielczych na rzecz związków rewizyjnych i Krajowej Rady Spółdzielczej, z tym że górną granice składki określi minister właściwy do spraw finansów publicznych w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Spółdzielczej (art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. a) u.p.d.o.p.) oraz

* składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne (art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) u.p.d.o.p.).

Jednym z wyjątków od zasady niezaliczania do kosztów uzyskania przychodów składek w organizacjach, w których członkostwo jest dobrowolne (fakultatywne), są zatem składki (w określonym tym przepisem limicie) na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) u.p.d.o.p. Przepis ten jest wyjątkiem od ogólnej reguły zapisanej w art. 16 ust. 1 pkt 37 ww. ustawy, zgodnie z którą za koszty uzyskania przychodów nie uważa się składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, i jako taki musi być interpretowany ściśle.

Podnieść należy, ze zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami, wykładnia gramatyczna jest metodą podstawową, a pozostałe rodzaje wykładni mogą być stosowane w sytuacji, gdy wykładnia językowa prowadzi do wątpliwości interpretacyjnych. Jak uznał Sąd Najwyższy, "w procesie wykładni pierwszeństwo mają dyrektywy językowe. Oznacza to, że odwoływanie się do innych reguł wykładni dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy wykładnia językowa nie daje jednoznacznego wyniku, tzn. gdy z językowego punktu widzenia możliwe jest co najmniej dwojakie rozumienie tekstu prawnego." (wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2004 r., sygn. akt V KK 337/03).

Według Słownika języka polskiego PWN (Warszawa 1979, s. 472 oraz wersji internetowej http://sjp.pwn.pl/szukaj/odrębny) "odrębny" oznacza odmienny od innych, niepodobny do innych (głównie o przedmiotach, cechach), a "odrębnie" - osobno, niezależnie, w sposób odmienny. W konsekwencji stwierdzić należy, że wykładnia językowa daje jednoznaczny wynik, tzn. z językowego punktu widzenia możliwe jest jednoznaczne rozumienie przedmiotowego tekstu prawnego. We wskazanym w przepisie przypadku "działania organizacji na podstawie odrębnych ustaw", pojęcie to obejmuje te z nich, które ze swej natury mogą zrzeszać tylko przedsiębiorców i pracodawców.

W konsekwencji, aby wydatek na opłacenie przedmiotowych składek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

* wydatek powinien być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* organizacja, na rzecz której opłacane są składki zrzesza przedsiębiorców i pracodawców,

* organizacja ta działa na podstawie odrębnych ustaw (właściwych ze względu na wskazaną w przepisie cechę przynależności do danej kategorii).

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż podstawą działania Stowarzyszenia, do którego planuje przystąpić Wnioskodawca, nie będzie odrębna dla kategorii podmiotów, o których mowa w powołanym przepisie ustawa, lecz ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.). Ustawa - Prawo o stowarzyszeniach jest zbiorem regulacji prawnych skierowanym do ogółu społeczeństwa, stwarzającym warunki do realizacji gwarantowanej przepisami Konstytucji wolności zrzeszania się.

Natomiast odrębnymi ustawami, o których mowa w powołanym przepisie, są np. ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców, czy też inne ustawy regulujące działalność samorządowych organizacji przedsiębiorców. Zatem organizacjami, o których mowa w omawianym przepisie są zasadniczo te z nich, które ze swej natury mogą zrzeszać tylko przedsiębiorców i pracodawców, jak np. organizacje przewidziane w ustawie z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 979 z późn. zm.), ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz. U. Nr 35, poz. 195 z późn. zm.), ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o samorządzie zawodowym niektórych przedsiębiorców (Dz. U. Nr 35, poz. 194 z późn. zm.). Ustawa Prawo o stowarzyszeniach nie mieści się w "katalogu" tych ustaw.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż nie został spełniony warunek mówiący, iż organizacjami, o których mowa w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) u.p.d.o.p. są zasadniczo te, które ze swej natury mogą zrzeszać tylko przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw. Tut. Organ nie kwestionuje, iż członkostwo w przedmiotowym Stowarzyszeniu można oceniać w aspekcie możliwości osiągnięcia z tego tytułu przez Wnioskodawcę przychodów czy też zachowania lub zabezpieczenia ich źródła, jednak jednoznaczne postanowienia cytowanego przepisu przesądzają, że poniesione z tego tytułu składki nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, składka członkowska, opłacana przez Spółkę z tytułu uczestnictwa w Stowarzyszeniu nie spełniała wszystkich warunków art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c) u.p.d.o.p., a tym samym wydatek ten nie będzie stanowił kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.