IBPBI/2/423-1271/14/KP - Ujmowanie faktur korygujących wystawionych po dniu podziału spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 października 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 14 października), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ujmowania faktur korygujących wystawionych po dniu podziału spółki (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4) - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 października 2014 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ujmowania faktur korygujących wystawionych po dniu podziału spółki.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka "B" (dalej również: "Spółka", "Spółka dzielona"), jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatnikiem VAT czynnym. Spółka dzielona prowadzi działalność poprzez trzy jednostki produkcyjne, składające się na przedsiębiorstwo:

* Zakład T, produkujący turbosprężarki na potrzeby producentów samochodowych;

* Zakład S produkujący elektrozawory i moduły kontroli wraz ze sprzęgłami dla przemysłu motoryzacyjnego;

* Zakład M, produkujący łańcuchy rozrządu.

Każda ze wskazanych wyżej jednostek produkcyjnych zlokalizowana jest w konkretnym budynku znajdującym się na terenach należących do Spółki, jak i wyposażona jest w odrębne, specjalistyczne maszyny i urządzenia wykorzystywane w procesie produkcji prowadzonej przez poszczególne zakłady. Podobnie, każda z jednostek produkcyjnych (tekst jedn.: każdy z wymienionych powyżej Zakładów) posiada w ramach swojej struktury organizacyjnej odrębnych pracowników dedykowanych wyłącznie do pracy w ramach danego Zakładu. Obecnie Spółka rozważa podjęcie działań mających na celu rozszerzenie działalności produkcyjnej prowadzonej w ramach Zakładu S. W związku z powyższym planowane jest również podjęcie działań mających na celu reorganizację struktury biznesowej i organizacyjnej. W ramach tych działań planowane jest mianowicie wydzielenie ze struktur Spółki i przeniesienie do innego podmiotu działalności produkcyjnej prowadzonej przez Spółkę w ramach Zakładu S. Wydzielenie to zostanie dokonane poprzez przeprowadzenie transakcji podziału przez wydzielenie w trybie przewidzianym w przepisie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych. Podział przeprowadzony zostanie zatem poprzez przeniesienie części majątku Spółki dzielonej na istniejącą spółkę (podział przez wydzielenie), tj. na Wnioskodawcę - dalej jako "Spółka przejmująca". Na skutek wydzielenia na Spółkę przejmującą zostanie przeniesiony zespół składników majątkowych stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT (dalej jako: "zorganizowana część przedsiębiorstwa", "ZCP"). Zespół składników majątkowych pozostający w Spółce dzielonej również będzie stanowił ZCP. Wnioskodawca podkreśla, że składnikami majątku wchodzącymi w skład wydzielanego ze Spółki dzielonej ZCP będą m.in. aktywa opodatkowane podatkiem od nieruchomości. Dzień, na który nastąpi podział przez wydzielenie (dalej jako: "dzień podziału") Spółki dzielonej będzie miał miejsce w 2015 r. W związku z dokonanym podziałem, na mocy art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, do Spółki przejmującej przejedzie ze Spółki dzielonej zakład pracy. W konsekwencji Spółka przejmująca stanie się pracodawcą dla pracowników zatrudnionych obecnie w Spółce dzielonej.

Rozliczenia CIT związane z transakcjami zawartymi przed i po dniu podziału.

Możliwe jest, że w związku z prowadzoną działalnością Spółka dzielona może uzyskać przychody, w stosunku do których, zgodnie z ustawą o CIT, datą powstania przychodu będzie dzień podziału lub okres po dniu podziału, podczas gdy dotyczą one również świadczeń zrealizowanych do dnia podziału.

Korekta rozliczeń

W ramach prowadzonej działalności i umów zawieranych z kontrahentami Spółka dzielona wystawia faktury korygujące (in minus oraz in plus), które wynikają z udzielonych kontrahentom rabatów bądź z innych okoliczności skutkujących koniecznością wystawienia faktury korygującej. Możliwe jest, że w dniu lub po dniu podziału będzie konieczne wystawienie faktur korygujących w stosunku do sprzedaży związanej z działalnością wydzielanej ze Spółki dzielonej ZCP, zrealizowanej do dnia podziału. Możliwe jest również, że w dniu lub po dniu podziału otrzymywane będą faktury korygujące zakupy związane ze wspomnianym ZCP za okres przed dniem podziału. Możliwe są wreszcie sytuacje, w których w dniu lub po dniu podziału konieczna będzie korekta złożonych za okres do dnia podziału deklaracji i zeznań podatkowych Spółki dzielonej.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że na ten moment jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji oraz oczekuje na wpis do Krajowego Rejestru Sądowego oraz nadanie numeru identyfikacji podatkowej (NIP). Planowany podział nastąpi po zarejestrowaniu spółki w KRS, uzyskaniu NIP oraz rejestracji spółki jako podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Która ze Spółek powinna ujmować dla celów CIT faktury korygujące dotyczące sprzedaży związanej z ZCP i zrealizowanej do dnia podziału, jeżeli faktury korygujące będą wystawiane w dniu lub po dniu podziału... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Do ujęcia korekt faktur sprzedażowych, zmniejszających albo zwiększających przychody związane z działalnością wydzielanego ZCP, będą zobowiązane w zakresie:

i. faktur korygujących dotyczących sprzedaży, które na potrzeby CIT powinny korygować przychody zakończonego roku podatkowego przypadającego w okresie przed dniem podziału, czyli przychody roku podatkowego 2014 i poprzedzających - Spółka dzielona,

ii. faktur korygujących dotyczących sprzedaży, które powinny być ujęte w okresie przypadającym od początku roku podatkowego, w którym nastąpi podział (2015 r.) oraz w latach następnych, a zatem, które powinny korygować przychody w roku podatkowym, w którym podział nastąpi albo w latach następnych Spółka przejmująca.

Mogą wystąpić sytuacje, w których w dniu lub po dniu podziału będzie konieczne wystawienie faktur korygujących (tak zwiększających, jak i zmniejszających) dotyczących sprzedaży związanej z ZCP i zrealizowanej do dnia podziału.

W opinii Wnioskodawcy, w odniesieniu do faktur sprzedażowych korygujących (tak zwiększających, jak i zmniejszających przychody) decydującym czynnikiem dla ustalenia podmiotu zobowiązanego do wystawienia i ujęcia takiej faktury jest moment, w którym taka faktura korygująca powinna korygować rozliczenia przychodów w CIT. W tym zakresie można wskazać bowiem na sytuację, w której faktura korygująca będzie korygowała przychody w okresie roz-liczeniowym, w którym nastąpiło zdarzenie stanowiące podstawę korekty albo w okresie rozli-czeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy (przychód należny) związany ze sprze-dażą udokumentowaną fakturą pierwotną. W rezultacie oznacza to, że faktura korygująca, w zależności od danego przypadku, będzie podlegać rozliczeniu bądź na bieżąco (tekst jedn.: w okresie, w którym nastąpiło zdarzenie stanowiące podstawę korekty sprzedaży), bądź wstecz (tekst jedn.: w okre-sie, w którym korygowane przychody stały się należne). Wnioskodawca pragnie podkreślić, że przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację nie jest określenie momentu, na jaki należy ujmować faktury korygujące w zależności od tego co jest przedmiotem transakcji oraz czy fak-tura korygująca jest zwiększająca czy zmniejszająca, a jedynie wydanie interpretacji indywidu-alnej określającej, który podmiot będzie zobowiązany do ujmowania faktur korygujących wy-stawianych po podziale. W tym zakresie, w opinii Wnioskodawcy, zwrócić należy również uwagę na fakt, że przychody alokowane do ZCP osiągnięte od pierwszego dnia roku podatko-wego, w którym nastąpi podział (od 1 stycznia 2015 r.) zostaną rozliczone na potrzeby CIT przez Spółkę przejmującą. Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 grudnia 2010 r., Znak: IBPBI/2/423-1364/10/SD, w której organ skarbowy dodatkowo wskazał, że sukcesja prawno-podatkowa w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych oznacza bowiem obowiązek wykazania w rozliczeniu rocznym Spółki Przejmującej przychodów i kosztów podat-kowych wygenerowanych w trakcie całego roku podatkowego przez przejętą zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe, jak również uwzględniając okoliczności, że przychody podatkowe rozliczane są w ramach określonego roku podatkowego, do ujęcia korekt faktur sprzedażowych, zmniejszających albo zwiększających przychody związane z działalnością wydzielanego ZCP, będą zobowiązane w zakresie:

i. faktur korygujących dotyczących sprzedaży, które na potrzeby CIT powinny korygować przychody zakończonego roku podatkowego przypadającego w okresie przed dniem podziału, czyli przychody roku podatkowego 2014 i poprzedzających - Spółka dzielona,

ii. faktur korygujących dotyczących sprzedaży, które powinny być ujęte w okresie przypadającym od początku roku podatkowego, w którym nastąpi podział (2015 r.) oraz w latach następnych, a zatem, które powinny korygować przychody w roku podatkowym, w którym podział nastąpi albo w latach następnych - Spółka przejmująca.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indy-widualnych z 13 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-I 475/12/JS i z 21 lutego 2014 r., Znak: IBPBI/2/423-1542/13/AP.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, dalej "k.s.h."), podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Cechą szczególną tego trybu podziału spółki jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną. W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 k.s.h.), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału).

W myśl ogólnej zasady do podziału przez wydzielenie należy stosować przepisy o podziale spółek, dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej z wyjątkami dotyczącymi podziału przez wydzielenie. Odpowiednie stosowanie przepisów uzależnione jest od tego, czy spółka, do której jest wnoszona część majątku spółki dzielonej istnieje (wtedy stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki przejmującej), czy jest nowo zawiązana.

Punktem wyjścia dla podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie, jak w każdym przypadku podziału, jest sporządzany przez zarząd spółki dzielonej plan podziału. Zgodnie z art. 534 k.s.h., plan podziału powinien zawierać m.in. dokładny opis i podział składników majątku (aktywów i pasywów) oraz zezwoleń, koncesji lub ulg przypadających spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym.

Wskazane powyżej przepisy regulują problematykę związaną z sukcesją spółek kapitałowych na gruncie prawa cywilnego. Natomiast zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił zamknięty katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zgodnie z art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału, składnikami majątku. W myśl art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie definiuje pojęcia "praw i obowiązków podatkowych", będących na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej przedmiotem sukcesji. Jednakże należy podkreślić, że przedmiotem sukcesji prawno-podatkowej przewidzianej w ww. przepisie, będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku. Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej zakłada wyodrębnienie praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz wskazuje, że w odniesieniu do tak wyodrębnionych zespołów praw i obowiązków zachodzi sukcesja podatkowa.

Powyższy przepis wprowadza do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący (spółka nowo zawiązana) wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że w wyniku podziału przez wydzielenie przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Analizy zasad sukcesji podatkowej na gruncie prawa podatkowego należy dokonać z uwzględnieniem konstrukcji danego podatku.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm. - dalej "u.p.d.o.p."), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (...). Zgodnie z art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p., dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, wprowadza zasadę sukcesji podatkowej częściowej, zgodnie z którą osoby prawne przejmujące lub powstałe w wyniku podziału osoby prawne wstępują dopiero z dniem podziału lub dniem wydzielenia we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, pozostające w związku ze składnikami majątku (które muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa) przydzielonymi takiej osobie prawnej w planie podziału.

Z uwagi na fakt, że ustawodawca nie definiuje pojęcia "praw i obowiązków podatkowych związanych ze składnikami majątku", będącymi przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej, należy przyjąć, że sukcesji nie podlegają te prawa i obowiązki, które na mocy obowiązujących przepisów podatkowych zostały przypisane do osoby dzielonego podatnika. Sukcesji zaś podlegają te prawa i obowiązki, które choć wynikają ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, to nie uległy konkretyzacji do tej daty na gruncie rozliczeń podatkowych (przychód i koszt).

Decydujące znaczenie ma więc okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia. Wniosek taki wynika z literalnej wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej, w którym ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Zatem przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie tzw. "stany otwarte", tj. prawa i obowiązki, które na dzień wydzielania "pozostają" w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku i nie zostały rozliczone przez spółkę dzieloną, tj. które nie uległy konkretyzacji na gruncie rozliczeń podatkowych.

Odnosząc zatem powyższe przepisy do przestawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że do rozliczenia faktur korygujących dotyczących sprzedaży, która została dokonana i co do której powstał przychód należny (skonkretyzował się), przed dniem podziału - zobowiązana jest wyłącznie Spółka dzielona. Wnioskodawca będzie miał natomiast obowiązek ujęcia faktur korygujących dotyczących sprzedaży, w odniesieniu do której przychód należny powstanie od dnia podziału.

Takie stanowisko zaprezentował również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 22 października 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 898/14.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz postanowień i decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego potwierdzających jego stanowisko, stwierdzić należy, że jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować np. pod wpływem orzecznictwa sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ podatkowy skutkowałoby zawsze obowiązkiem powielenia tego stanowiska przez wszystkie inne organy bez względu na to czy stanowisko to byłoby słuszne, czy nie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto informuję, że w zakresie przedstawionych we wniosku pytań oznaczonych Nr 1-3 i 5-16 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.