IBPBI/2/423-1269/10/MO - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT wykazanego z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
Pismo z dnia 10 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1269/10/MO Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT wykazanego z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 6 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT wykazanego z tytułu nieodpłatnego świadczenia - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 września 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT wykazanego z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 24 listopada 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1269/10/MO wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 6 grudnia 2010 r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność opodatkowaną od 26 października 2004 r. oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (p.d.o.p.). Spółka rozlicza VAT na zasadach ogólnych. Podatek p.d.o.p. płaci metodą uproszczoną. Jedynym wspólnikiem Spółki posiadającym 100% udziałów jest Agencja reprezentująca Skarb Państwa. Agencja jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 1996 r..
W sierpniu 2010 r. Spółka zawarła umowę z Agencją, na mocy której Spółka oddała dla Agencji do bezpłatnego używania na 30 lat (w celu realizacji przez Agencję inwestycji polegającej na zabudowie budynkiem o przeznaczeniu hotelowym oraz dalszego wykorzystywania nieruchomości inwestycyjnej w okresie obowiązywania niniejszej umowy) nieruchomość gruntową o łącznej powierzchni 1,4195 h.
Stosownie do regulacji zawartych w przedmiotowej umowie Spółka obciąża Agencję podatkiem od nieruchomości (nota księgowa). Agencja ponosi koszty utrzymania nieruchomości (media, itp.) oraz działa jako inwestor ponosząc wszystkie koszty inwestycji.
Artykuł 8 ust. 2 ustawy o VAT narzucił obowiązek ustalenia dla tej czynności (bezpłatnego użyczenia) podstawy do naliczenia podatku VAT. Natomiast zgodnie z art. 32 ust. 1-4 zaistniała konieczność wyznaczenia podstawy opodatkowania poprzez odwołanie do wartości rynkowej. Dla ustalenia podstawy opodatkowania przyjęto metodę "porównywalnej ceny niekontrolowanej". Zastosowano stawkę określoną Zarządzeniem Nr. Prezydenta Miasta z dnia 30 grudnia 2000 r. w wysokości 1,10 zł netto za 1m2 (tekst jedn. wydzierżawienie gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa pod cele inwestycyjne do 1 roku, po roku stawka zostanie określona na podstawie zarządzenia na rok kolejny). Stawka ta oscyluje wokół wartości stawek rynkowych za dzierżawę gruntu w regionie stosowanej przez inne podmioty przy tego typu transakcjach.
Podstawa opodatkowania wynosi 1,10 zł/ 1m2 x 14195 m2= 15.614,50 zł/miesięcznie. Od tak ustalonej podstawy Spółka płaci podatek VAT 22% wystawiając na koniec każdego miesiąca wewnętrzną fakturę VAT. Podatek ten Spółka księguje w koszty niestanowiące kosztu podatkowego.
Spółka ma jednak wątpliwość czy prawidłowo nalicza i płaci podatek VAT jako oddający w nieodpłatne użyczenie, bowiem:
Przy nabyciu nieruchomości gruntowej będącej przedmiotem bezpłatnego użyczenia Spółka miała prawo i odliczyła naliczony podatek VAT. Przy dokonywaniu drobnych (sporadycznych) zakupów usług na utrzymanie tej nieruchomości (np. wywóz śmieci) Spółka również odliczała VAT naliczony (oczywiście przed zawarciem umowy użyczenia).
Według Spółki nieodpłatne przekazanie działki dla Agencji na budowę hotelu na 30 lat ma związek z prowadzoną działalnością gdyż:
* "Umowa Spółki" definiuje zakres realizacji działań przez Spółkę m.in. w oparciu o ustawę o zakwaterowaniu sił zbrojnych (organizacja usług internatowych dla Wojska Polskiego Sił Zbrojnych RP),
* zakres działalności podstawowej Spółki obejmuje współdziałanie z Agencją w zakresie organizacji pobytów hotelowych dla sił zbrojnych, a także dla pracowników Agencji (specjalne ceny promocyjne),
* realizacja zobowiązań paragrafu 1 umowy bezpłatnego użyczenia zawartej pomiędzy Agencją a Spółką, a mianowicie "wypełnienia zobowiązania zawartego w dniu 13 kwietnia 2005 pomiędzy rządem RP a Dowództwem dotyczącego budowy na terytorium Polski hotelu na rzecz... (NATO) oraz realizacji polecenia MON z dnia 14 września 2009 r. o powierzeniu budowy powyższego hotelu Agencji. Równocześnie Zarząd Spółki oświadcza, że wyraża zainteresowanie partycypacją w realizacji powyższej inwestycji poprzez przeznaczenie na ten cel nieruchomości,
* paragrafu 2, pkt 4 umowy - po rozwiązaniu umowy Spółka ma prawo żądać od Agencji przeniesienia własności zakończonej inwestycji odpłatnie do Spółki lub w formie aportu,
* sfinalizowana wspólna inwestycja Spółki i Agencji może być w przyszłości zarządzana przez Spółkę w zakresie obsługi hotelowej i biznesowej (jest to kwestia przyszłych uregulowań - trwają rokowania w sprawie eksploatacji inwestycji).
Ww. względy wskazują na ścisły związek sprawy działki z działalnością Spółki i Agencji.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy możliwym jest zastosowanie optymalizacji podatkowej polegającej na sklasyfikowaniu jako wydatku i zaliczeniu do kosztów podatkowych wartości podatku VAT wykazywanego z tytułu nieodpłatnego świadczenia... (pytanie wskazane w poz. 55 wniosku jako drugie)
Zdaniem Spółki, nie ma możliwości zakwalifikowania podatku VAT jako wydatek i zaliczenia go w tym przypadku do kosztów podatkowych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.
Ustawodawca nie definiuje co należy rozumieć pod pojęciami "w celu" osiągnięcia przychodu jak i "zachowanie" lub "zabezpieczenie" źródła przychodów. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN pojęcie:
"celowość" oznacza: - przydatność do jakichś potrzeb, - świadome zmierzanie do celu, - taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu,
"zabezpieczyć" oznacza: - "zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym", - "uczynienie bezpiecznym", - "zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie", - "zapewnienie komuś środków do życia", - "zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary", natomiast
"zachować" oznacza: - "pozostać w posiadaniu czegoś", - "dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności", - "uchronić przed zapomnieniem".
Można więc przyjąć, iż koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu to takie koszty które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać realność celu. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka w sierpniu 2010 r. zawarła umowę z Agencją, na mocy której Spółka oddała Agencji do używania na 30 lat nieruchomość gruntową. W związku z powyższym Spółka płaci podatek VAT wystawiając na koniec każdego miesiąca wewnętrzna fakturę VAT.
Odnosząc się do możliwości zaliczenia przez Spółkę podatku VAT w związku z oddaniem przez Nią do nieodpłatnego używania nieruchomości gruntowej Agencji Mieszkaniowej należy zauważyć, iż nie został spełniony podstawowy warunek zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów, tzn. nie został poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Tym samym nie zostały spełnione przesłanki wskazane w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Stanowisko Spółki należy uznać zatem za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.