IBPBI/2/423-1256/10/BG - Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu wykonania usług przez podwykonawcę jako wydatków bezpośrednio związanych z przychodami.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 1 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie określenia momentu zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lipca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie określenia momentu zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie różnego rodzaju usług jednak w przeważającej części są to usługi zwane robotami budowlano-montażowymi, których odbiór/akceptacja następuje na podstawie częściowych comiesięcznych protokołów zdawczo odbiorczych potwierdzanych przez Zlecającego wykonywane prace.

Spółka wykonując niektóre z prac musi posiłkować się pomocą podwykonawców podzlecając im niektóre z wykonywanych usług.

Podwykonawcy Spółki także przedstawiają Spółce częściowe comiesięczne protokoły zdawczo odbiorcze z wykonywanych prac. Przedstawiciel Spółki na placu budowy potwierdza wykonanie wskazanych na protokole prac, co stanowi dla podwykonawcy podstawę do wystawienia faktury za wykonane dla Spółki usługi. Przedstawiany protokół obejmuje okres wykonywanych prac w okresach miesięcznych sprawozdawczych, jednak działając na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług fakturę za wykonane wystawiają w okresie do 7 dni od daty wykonania, dlatego często się zdarza, że otrzymana faktura obejmuje dwa okresy sprawozdawcze na gruncie ustaw podatkowych.

Przykładowo podwykonawca wykonując usługi w maju sporządza protokół za ten okres, natomiast fakturę wystawia z datą 7 czerwiec.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W którym okresie sprawozdawczym należy ująć przedmiotową fakturę do kosztów uzyskania przychodów.

(pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2)

Zdaniem Spółki, ma ona prawo do zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w okresie w którym takie koszty poniesiono albo ujęto na podstawie innego dokumentu (w przypadku Spółki protokołu). Poniesione koszty miały na celu osiągnięcie przychodu także w tym samym okresie sprawozdawczym. Przykładowo: podwykonawca wykonując dla Spółki prace w miesiącu maju przedstawia fakturę z datą czerwcową, jednak wykonywane prace są dla Spółki podstawą do wykazania ich w przedstawianym przez Spółkę Inwestorowi protokole, a tym samym wykazywania ich jako przychód należny podlegający opodatkowaniu także w miesiącu maju, dlatego mając na względzie zasadę współmierności ponoszonych kosztów względem osiągniętych przychodów Spółka uważa, iż przedłożony przez podwykonawcę dokument daje Spółce prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu maju.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot "w celu" oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. W związku z tym stanowią one koszty, które można powiązać z konkretnym przychodem, pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi (mają bezpośredni wpływ na wartość osiągniętych przychodów).

Z kolei jako koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty "pośrednie") przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności, a których nie da się powiązać z konkretnym przychodem przedsiębiorcy.

Aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

* został on poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie znajduje się w katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodami jest ważny z punktu widzenia terminu odniesienia ich do kosztów podatkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4b ustawy o p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

* sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzenia takiego sprawozdania, albo

* złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Z art. 15 ust. 4c ustawy o p.d.o.p. wynika, iż koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie różnego rodzaju usług, jednak w przeważającej części są to usługi budowlano-montażowe. Spółka wykonując niektóre z prac musi posiłkować się pomocą podwykonawców podzlecając im niektóre z wykonywanych usług. Podwykonawcy przedstawiają Spółce częściowe comiesięczne protokoły zdawczo odbiorcze z wykonywanych prac. Przedstawiciel Spółki na placu budowy potwierdza wykonanie wskazanych na protokole prac, co stanowi dla podwykonawcy podstawę do wystawienia faktury za wykonane dla Spółki usługi. Przedstawiany protokół obejmuje okres wykonywanych prac w okresach miesięcznych sprawozdawczych, jednak działając na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podwykonawcy fakturę wystawiają w okresie do 7 dni. Zdarza się, że otrzymana faktura obejmuje dwa okresy sprawozdawcze na gruncie ustaw podatkowych np. podwykonawca wykonując usługi w maju sporządza protokół za ten okres, natomiast fakturę wystawia z datą 7 czerwiec.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż jeżeli wydatki z tytułu wykonanych przez podwykonawcę dla Spółki usług spełniają przesłanki wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. i stanowią bezpośrednie koszty uzyskania przychodów, to na podstawie art. 15 ust. 4, 4b, 4c ustawy o p.d.o.p. winny być potrącone w momencie uzyskania odpowiadającego im przychodu, w związku z którym zostały poniesione. Opierając się na przedstawionym przez Spółkę we wniosku przykładzie w interpretacji indywidualnej z dnia 1 października 2010 r. Znak IBPBI/2/423-867/10/BG dotyczącej momentu powstania przychodu Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż przychód z tytułu świadczonych przez Spółkę usług powstanie w czerwcu zatem i koszty uzyskania tego przychodu są potrącane w czerwcu.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki, iż przedłożona przez podwykonawcę faktura daje Spółce prawo do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu maju jest nieprawidłowe.

Ponadto należy wskazać, iż skutki podatkowe w zakresie momentu powstania przychodu podatkowego przedstawione zostały w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 października 2010 r. Znak IBPBI/2/423-867/10/BG stanowiącej odpowiedź na pierwsze pytanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.