IBPBI/2/423-1213/14/AK - Możliwość kontynuowania amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym, w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, po zakupie tego środka trwałego, według metody i zasad stosowanych przed nabyciem środka trwałego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 września 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy możliwe jest kontynuowanie amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym po zakupie środka trwałego, w którym zrealizowano inwestycję - według metody i zasad stosowanych przed nabyciem środka trwałego oraz odrębne amortyzowanie nabytego środka trwałego - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy możliwe jest kontynuowanie amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym po zakupie środka trwałego, w którym zrealizowano inwestycję - według metody i zasad stosowanych przed nabyciem środka trwałego oraz odrębne amortyzowanie nabytego środka trwałego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 1 października 2013 r. Spółka w wyniku przeprowadzonego przetargu ustnego nieograniczonego, nabyła na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, od Powiatu lokal użytkowy położony w budynku Szpitala wraz z przynależnym gruntem. Zgodnie z aktem notarialnym Spółka wprowadziła do ewidencji środków trwałych lokal użytkowy, grunt oraz do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych służebność gruntową.

Nieruchomość tą Spółka użytkowała wcześniej od 1 września 2009 r. na podstawie umowy najmu zawartej 29 lipca 2009 r. na oznaczony czas dziesięcioletni ze Szpitalem, będącym użytkownikiem budynku od Powiatu.

Na podstawie przedmiotowej umowy najmu Spółka poniosła w 2010 r. nakłady inwestycyjne związane z przystosowaniem wynajmowanej nieruchomości na potrzeby własnej działalności tj. w związku z planowanym świadczeniem usług w zakresie ochrony zdrowia w ramach hospitalizacji, usług ambulatoryjnych i diagnostycznych. łączna wartość nakładów adaptacyjno-budowlanych wyniosła 6.255.545,60 zł. Nakłady te Spółka zakwalifikowała jako "inwestycje w obcych środkach trwałych" i na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. w powiązaniu z art. 16j ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. ustaliła indywidualną stawkę amortyzacyjną dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 10% w skali roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest kontynuowanie amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym po zakupie środka trwałego, w którym zrealizowano inwestycję - według metody i zasad stosowanych przed nabyciem środka trwałego oraz odrębne amortyzowanie nabytego środka trwałego.

Spółka stoi na stanowisku, że może dalej kontynuować amortyzację inwestycji w obcym środku trwałym według wcześniej przyjętych zasad, tj. według stawki 10% aż do całkowitego umorzenia inwestycji w obcym środku trwałym, pomimo, że po nabyciu środka trwałego nie jest on już obcym środkiem, lecz własnym.

Po przekazaniu do używania inwestycji w obcym środku trwałym stała się ona bowiem odrębnym składnikiem majątku w postaci środka trwałego, niezależnie od prawa własności i przewidywanego okresu używania. Odrębnemu amortyzowaniu podlega natomiast nabyty środek trwały.

Podobne stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów w piśmie z 24 czerwca 2006 r. Znak: DD/PB3-1781-MD-155/06, w którym wskazało: w przypadku nabycia przez podatnika lokalu, w którym dokonał on inwestycji w obcym środku trwałym, istnieje możliwość dalszej amortyzacji tej inwestycji, pomimo iż po nabyciu lokalu nie będzie to już obcy środek trwały, lecz własny. Jeżeli zatem podatnik zakupi lokal, w którym uprzednio dokonał nakładów inwestycyjnych, może kontynuować amortyzację inwestycji w obcym środku trwałym według metody i zasad stosowanych przed nabyciem tego lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Co do zasady wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są kosztem uzyskania przychodów, chyba że dochodzi do odpłatnego zbycia tych wartości (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b u.p.d.o.p.). Wydatki te mogą być odniesione w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami podatkowymi (art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.).

Artykuł 16a ust. 1 tej u.p.d.o.p. stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. amortyzacji podlegają również niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych.

u.p.d.o.p. nie zawiera legalnej definicji "inwestycji w obcych środkach trwałych", ale przyjmuje się, że stanowią ją np. wszelkie nakłady poniesione w wykorzystywanym na potrzeby działalności gospodarczej budynku (lokalu), którego podatnik nie jest właścicielem, lecz przysługuje mu inny tytuł prawny (np. dzierżawa, najem).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 1 października 2013 r. Spółka w wyniku przeprowadzonego przetargu ustnego nieograniczonego, nabyła na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, od Powiatu lokal użytkowy położony w budynku Szpitala wraz z przynależnym gruntem. Zgodnie z aktem notarialnym Spółka wprowadziła do ewidencji środków trwałych lokal użytkowy, grunt oraz do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych służebność gruntową. Nieruchomość tą Spółka użytkowała wcześniej od 1 września 2009 r. na podstawie umowy najmu zawartej 29 lipca 2009 r. na oznaczony czas dziesięcioletni ze Szpitalem, będącym użytkownikiem budynku od Powiatu. Na podstawie przedmiotowej umowy najmu Spółka poniosła w 2010 r. nakłady inwestycyjne związane z przystosowaniem wynajmowanej nieruchomości na potrzeby własnej działalności tj. w związku z planowanym świadczeniem usług w zakresie ochrony zdrowia w ramach hospitalizacji, usług ambulatoryjnych i diagnostycznych. łączna wartość nakładów adaptacyjno-budowlanych wyniosła 6.255.545,60 zł. Nakłady te Spółka zakwalifikowała jako "inwestycje w obcych środkach trwałych" i na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. w powiązaniu z art. 16j ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. ustaliła indywidualną stawkę amortyzacyjną dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 10% w skali roku.

W tym miejscu wskazać należy, że niekiedy zdarzają się sytuacje, gdy obcy środek trwały, w którym podatnik dokonał inwestycji staje się jego własnością, np. zostaje zakupiony, wówczas na gruncie podatkowym dopuszczalne są dwa rozwiązania:

* albo zwiększenie ceny nabycia środka trwałego o wartość niezamortyzwanej inwestycji w obcym środku trwałym (o ile cena nabycia nie uwzględnia wydatków poniesionych na inwestycję) i amortyzowanie jednego składnika majątku trwałego (np. budynku) albo

* kontynuowanie amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym i amortyzowanie odrębnie nabytego środka trwałego (wg ceny nabycia nieobejmującej odrębnie amortyzowanych nakładów inwestycyjnych).

Reasumując, w przypadku nabycia przez Spółkę środka trwałego, w którym dokonała inwestycji w obcym środku trwałym istnieje możliwość kontynuacji amortyzacji.

Podatnik może zatem kontynuować amortyzację inwestycji w obcym środku trwałym według metody i zasad stosowanych przed nabyciem środka trwałego, w którym została zrealizowana inwestycja, polegająca na ulepszeniu tego środka trwałego lub też amortyzować jako środek trwały nabyty przez niego składnik majątku, w którym dokonano inwestycji (z uwzględnieniem tego faktu przy ustaleniu jego wartości początkowej).

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Spółki, zgodnie z którym może dalej kontynuować amortyzację inwestycji w obcym środku trwałym według wcześniej przyjętych zasad, tj. według stawki 10% oraz odrębnie amortyzować nabyty środek trwały jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.