IBPBI/2/423-119/11/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 26 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty, które zostały poniesione na utrzymanie budynku i które będą ponoszone w czasie dwunastomiesięcznego okresu wypowiedzenia umowy dzierżawy będą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty, które zostały poniesione na utrzymanie budynku i które będą ponoszone w czasie dwunastomiesięcznego okresu wypowiedzenia umowy dzierżawy będą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny /zdarzenie przyszłe:

W dniu 17 maja 2010 r. Spółka podpisała umowę ze Spółką Akcyjną na wydzierżawienie nieruchomości. Obiekt wydzierżawiono w celu przeniesienia części działalności Spółki oraz rozszerzenia jej zakresu. Podjęto prace mające na celu przystosowanie budynku do bieżącej działalności, między innymi przeprowadzono remonty dachu i instalacji elektrycznej (pozwalające na przywrócenie stanu pierwotnego). Zostały zlecone opracowania dotyczące możliwości rozpoczęcia działalności w części lub w całości w zakresie opieki paliatywnej, domu spokojnej starości, jak również wynajmu pomieszczeń na biura. Niezależnie od powyższego ujawniły się (o czym, pomimo dochowania należytej staranności, nie było wiadomo w momencie zawierania umowy) wady instalacji kanalizacyjnej, które według dokonanej ekspertyzy wymagają poniesienia nakładów w wysokości ok. 700 tys. zł, co warunkuje rozpoczęcie użytkowania obiektu. Z uwagi na konieczność poniesienia dodatkowych nakładów rentowność planowanych działalności, byłaby na poziomie, który generowałby okres zwrotu nakładów dłuższy niż w przypadku inwestycji ponoszonych w innych rodzajach działalności (nie związanych z tą nieruchomością). W związku z powyższym dokonano wypowiedzenia umowy dzierżawy pismem z dnia 6 grudnia 2010 r. Okres wypowiedzenia wynosi 12 miesięcy. Spółka ponosi bieżące koszty związane z dzierżawą, mediami oraz ochroną budynku. Obecnie uzyskuje przychody dot. obiektu z tytułu podzierżawienia części terenu pod reklamę firmy obcej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy poniesione koszty utrzymania budynku stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i czy koszty, te ponoszone w czasie dwunastomiesięcznego wypowiedzenia będą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, ww. koszty będą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, dalej "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Z brzmienia art. 15 ust. 1 ww. ustawy, nie wynika, iż warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest wykazanie jego bezpośredniego związku z konkretnym przychodem. Za koszt uzyskania przychodu może być zatem uznany wydatek, który do uzyskania przychodów nie doprowadzi. Ustawodawca posługując się zwrotem "wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów", nie posługuje się sformułowaniem "skutek". Takie sformułowanie ma istotne znaczenie przy rozpatrywaniu pojęcia kosztów, albowiem czym innym jest cel działania, a czym innym skutek będący następstwem podjętych działań. Przez sformułowanie "w celu" należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot celowości, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Powyższe oznacza, że sam brak skutku w postaci przychodu nie dyskwalifikuje wydatku jako kosztu poniesionego w celu osiągnięcia przychodu. Istotna jest bowiem celowość poniesionych kosztów.

W świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka podpisała umowę na dzierżawę nieruchomości. Obiekt wydzierżawiono w celu przeniesienia do nowej lokalizacji części działalności Spółki oraz rozszerzenia jej zakresu. Podjęto prace mające na celu przystosowanie budynku do bieżącej działalności, między innymi przeprowadzono remonty dachu i instalacji elektrycznej (pozwalające na przywrócenie stanu pierwotnego) oraz zlecono opracowanie analiz dotyczących możliwości rozpoczęcia działalności w części lub w całości budynku w zakresie opieki paliatywnej, domu spokojnej starości, jak również wynajmu pomieszczeń na biura. Jednakże w trakcie przystosowywania budynku ujawniły się istotne wady instalacji kanalizacyjnej, które spowodowałaby nieopłacalność inwestycji. W związku z powyższym dokonano wypowiedzenia umowy dzierżawy (okres wypowiedzenia wynosi 12 miesięcy). Spółka ponosi i będzie ponosiła bieżące koszty związane z dzierżawą, mediami oraz ochroną budynku, jednocześnie uzyskując przychody z tytułu podzierżawienia części obiektu terenu pod reklamę.

Zawarta umowa dzierżawy dotycząca budynku, w którym Spółka zamierzała prowadzić działalność gospodarczą (w celu osiągnięcia przychodów). Ponadto Spółka wskazała we wniosku, iż obecnie uzyskuje przychody z tytułu poddzierżawienia części terenu pod reklamę firmie obcej.

W świetle powyższego w ocenie tut. Organu koszty utrzymania budynku, tj. bieżące koszty związane z dzierżawą, mediami i ochroną budynku pozostają pośrednio w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami Spółki. Reasumując, skoro w przedmiotowej sprawie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poniesienie wydatku w celu osiągnięcia przychodu - to Spółka ma możliwość zaliczenia poniesionych w okresie wypowiedzenia umowy dzierżawy "kosztów utrzymania" budynku do kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Spółki w zakresie ustalenia czy koszty, które zostały poniesione na utrzymanie budynku i które będą ponoszone w czasie dwunastomiesięcznego okresu wypowiedzenia umowy dzierżawy będą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego /zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie ustalenia czy poniesione koszty dotyczące przywrócenia do stanu pierwotnego (m.in. remont dachu i instalacji elektrycznej), jak również koszty analiz dotyczące poszerzenia działalności stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.