IBPBI/2/423-1168/13/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 5 września 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 września 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego wniesionego do Spółki w drodze aportu oraz możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego wniesionego do Spółki w drodze aportu oraz możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Jeden ze wspólników Spółki Pani X w najbliższym czasie otrzyma od swojego brata darowiznę zabudowanej nieruchomości gruntowej na rzecz prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Otrzymaną nieruchomość Pani X zamierza wnieść aportem do Spółki, której jest wspólnikiem. W wyniku aportu nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Spółki i utworzenie nowych udziałów przyznanych do objęcia wspólnikowi (Pani X) w zamian za wniesiony aport. Wniesiona aportem nieruchomość zostanie wprowadza do ewidencji środków trwałych w Spółce i Spółka zamierza dokonywać od jej wartości początkowej, ustalonej na dzień wniesienia wkładu, odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesioną aportem przez jednego ze wspólników nieruchomość, którą wcześniej otrzymał w drodze darowizny od swojego brata, wprowadzoną do ewidencji środków trwałych w Spółce, Spółka może amortyzować od wartości początkowej ustalonej na dzień wniesienia wkładu.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni uważa się ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Zatem jak wynika z powyższego ustawodawca przewidział w powyższym przepisie dowolność ustalenia wartości początkowej wnoszonego aportem środka trwałego, ograniczając ją jedynie parametrem jej wartości maksymalnej, która nie może przekraczać wartości rynkowej tego środka trwałego. Stosownie zaś do art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli więc podatnik jest w stanie określić wartość rynkową wnoszonego aportem środka trwałego (przy uwzględnieniu przesłanek zawartych w powyższym artykule), wartość ta wyznacza górną granicę, jaką można przyjąć dla wartości początkowej tego środka trwałego.

Co do zasady, odpisy amortyzacyjne ustalone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszty uzyskania przychodów. Jednakże w sytuacji wniesienia środków trwałych w postaci aportu trzeba uwzględnić treść art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej, m.in. środków trwałych nabytych w formie wkładu niepieniężnego od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej. Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) wynika jednoznacznie, że wkład niepieniężny (aport) wniesiony przez wspólnika (Panią X) będzie przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki.

Na uwagę zasługuje wyrok NSA w Łodzi z 6 lutego 2003 r., I SA/Łd 946/01, LEX nr 79404, w którym czytamy: Dwa limity wyznaczają maksymalną wysokość wartości początkowej środków trwałych wniesionych jako aport do spółki z o.o.: 1) wartość rynkowa, 2) nominalna wartość udziałów objętych za aport, który stanowią środki trwałe. Nie można zatem zgodzić się, że podstawowe znaczenie ma jedynie to, czy ustalona wartość początkowa środków trwałych wniesionych jako aport nie przewyższa ich wartości rynkowej. Tak samo istotna jest nominalna wartość udziałów objętych za ten aport.

Mając powyższe na względzie Spółka stwierdza, że wartość początkową środka trwałego w postaci nieruchomości nabytej przez Spółkę w drodze aportu, należy ustalić na dzień wniesienia wkładu do tej Spółki. Nie ma przy tym znaczenia, czy składniki te były poprzednio amortyzowane. Odpisy amortyzacyjne dokonywane od ustalonej w powyższy sposób wartości początkowej wskazanego środka trwałego, będą mogły stanowić, zdaniem Spółki, koszty uzyskania przychodów w Spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że do Spółki zostanie przez wspólnika wniesiony aport w postaci zabudowanej nieruchomości gruntowej. W wyniku aportu nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Spółki. Wątpliwości Spółki budzi kwestia ustalenia wartości początkowej wniesionego środka trwałego oraz możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnej od ustalonej wartości początkowej.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Przepis powyższy normuje sytuację nabycia w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Z treści tego przepisu wynika, że ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, wartość poszczególnych składników majątku nie może być wyższa od ich wartości rynkowej.

Ponadto należy wskazać, iż stosownie do art. 16g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z ust. 1 pkt 3 - 5 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14. Powyższe oznacza, że ustalając wartość początkową poszczególnych środków trwałych należy mieć na uwadze ich wartość rynkową.

Zgodnie z ww. art. 14 ust. 1 tej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

Zatem, stwierdzić należy, że wartością początkową otrzymanego przez Spółkę w formie aportu środka trwałego będzie jego wartość ustalona przez Spółkę na dzień otrzymania aportu, nie wyższa jednak od jego wartości rynkowej.

Od tak ustalonej wartości początkowej Spółka będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych, które stanowić będą koszty uzyskania przychodów. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Wskazać również należy, mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, że art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej, nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Stanowisko Spółki uznać zatem należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.