IBPBI/2/423-1168/12/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Oddział będzie stanowił zakład w rozumieniu polsko-rumuńskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Oddział będzie stanowił zakład w rozumieniu polsko-rumuńskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka oferuje klientom instrumenty rynku F.- pochodne instrumenty finansowe typu CFD (contract for differences - kontrakty różnicowe) dla poszczególnych par walutowych, indeksów giełdowych oraz cen surowców, pozwalających klientom spekulować na rynkach walutowym, surowcowym oraz rynkach akcji (indeksy giełdowe). Zawieranie transakcji wymaga złożenia przez klienta depozytu zabezpieczającego w Spółce, w wysokości ustalonego przez Spółkę określonego procenta wartości nominalnej zawartych i nierozliczonych transakcji. Rachunki pieniężne klientów, na których są wpłacone depozyty zabezpieczające mogą być oprocentowane, a wówczas wypłacane klientom oprocentowanie stanowi koszt Spółki. Transakcje z klientami zawierane są przez Spółkę w imieniu i na rachunek własny. W przypadku straty klienta z transakcji na rynku F. dla Spółki jest to zysk i odwrotnie.

Spółka zarządza własnymi otwartymi pozycjami walutowymi wynikającymi z transakcji zawartych przez klientów, zawierając na własny rachunek odpowiednie transakcje CFD z wybranymi przez siebie dostawcami płynności (banki, firmy inwestycyjne). Transakcje te mają na celu zmniejszenie ryzyka dla Spółki oraz zarządzanie własną pozycją walutową Spółki. Spółka nie zawsze zamyka transakcje klientowskie na zasadzie back to back (czyli zawierając z dostawcą płynności transakcję przeciwstawną do transakcji zawartej z klientem). Część transakcji z klientami jest tak "zamykana", choć kursy transakcji z dostawcami płynności są inne niż transakcje zawierane przez Spółkę z klientami. Może zatem wystąpić otwarta pozycja walutowa, co wskazuje na zajmowanie przez Spółkę spekulacyjnych otwartych pozycji na rynku walutowym. Transakcje zawierane przez Spółkę na własny rachunek z dostawcami płynności generują odrębny od transakcji między Spółką a klientami wynik (stratę/zysk). Spółka zobligowana jest złożyć depozyt zabezpieczający w wysokości ustalonego przez dostawcę płynności określonego procenta wartości nominalnej otwartych pozycji. Depozyt złożony przez Spółkę u dostawcy płynności może być oprocentowany, co wówczas oznacza odpowiedni przychód z tego tytułu dla Spółki.

Wszystkie transakcje, zarówno te z klientami jaki i te z dostawcami płynności przeprowadzane są na platformach elektronicznych, dedykowanych dla tychże operacji. Serwer z zainstalowanym oprogramowaniem informatycznym odpowiadającym za wykonywanie transakcji zawieranych przez Spółkę z klientami na platformie transakcyjnej F. obsługiwanej przez Spółkę zlokalizowany jest na serwerach umiejscowionych w Polsce. Wszystkie transakcje są nadzorowane przez zespół pracowników działu Trading Spółka, a część transakcji musi być ręcznie akceptowana przez pracowników Spółki, chociaż zawarcie transakcji przez klienta odbywa się zasadniczo i w dużej mierze bez udziału pracowników Spółki. Zdarzają się przypadki telefonicznych zleceń ze strony klientów, jednakże stanowią one mniejszość zawieranych transakcji przez klientów. Spółka utworzyła oddział w Rumunii, który jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną Spółki nieposiadającą odrębnej od Spółki osobowości prawnej. Oddział wyposażony jest w powierzchnię biurową, odpowiedni sprzęt biurowy. W bieżącą działalność oddziału będzie zaangażowanych kilku pracowników. Oddział jest zarejestrowany dla potrzeb podatku dochodowego i podatku od towarów i usług w Rumunii. W pierwszym okresie funkcjonowania Oddział będzie świadczył usługi dla klientów tylko i wyłącznie związane z rynkiem F.

Oddział będzie obsługiwał klientów rumuńskich w zakresie niezbędnym do zainicjowania przez nich transakcji na rynku F., tj.:

Oddział będzie wykonywał funkcje (i ponosił odpowiadające wykonywanym funkcjom koszty) związane ze swoją działalnością, w szczególności Oddział będzie zasadniczo wykonywał wszelkie funkcje związane ze świadczeniem usług na terenie Rumunii (np. prowadzenie księgowości, zarządzanie personelem, reklamowanie i promocja świadczonych usług). Przychód/koszty oddziału będą generowane przez wyniki na transakcjach zawieranych przez Spółkę na własny rachunek z klientami rumuńskimi.

Natomiast funkcje realizowane przez Spółkę (i ponoszone przez nią odpowiednie koszty) będą ograniczone do:

Dodatkowo, w ramach zarządzania własnymi otwartymi pozycjami walutowymi wynikającymi z transakcji zawartych przez klientów (w tym również tych, które będą zawierać klienci rumuńscy) Spółka zawiera odpowiednie transakcje CFD z wybranymi dostawcami płynności realizując wynik (zysk/stratę), który biznesowo odpowiednio koryguje wynik osiągany na transakcjach z klientami. Dla celów biznesowych transakcje Spółki z dostawcami płynności, które mają na celu zabezpieczenie ryzyka związanego z transakcjami klientów rumuńskich, będą technicznie wyodrębnione w ten sposób, że będzie znany wynik na transakcjach zabezpieczających transakcje z klientami rumuńskimi. W wyniku działalności Oddziału może zostać wygenerowany dochód lub strata.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Oddział będzie stanowił zakład w rozumieniu polsko-rumuńskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Spółki, Oddział będzie stanowił zakład w rozumieniu polsko - rumuńskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (Dz. U. z 1995 r. Nr 109, poz. 530 - dalej: "Umowa").

W analizowanej sytuacji:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W art. 4a pkt 11 ww. ustawy zdefiniowano pojęcie zagranicznego zakładu, które oznacza:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rumunii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 23 czerwca 1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 109, poz. 530, dalej: "umowa polsko-rumuńska"), określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, poprzez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. W myśl art. 5 ust. 2 i 3 umowy polsko-rumuńskiej, określenie "zakład" obejmuje w szczególności: miejsce zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat oraz kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych, a także plac budowy, prace budowlane, instalacyjne, montażowe lub związaną z nimi działalność nadzorczą lub doradczą, jednak tylko wtedy, gdy takie miejsce, prace lub działalność trwają dłużej niż dziewięć miesięcy.

Natomiast w ust. 4 cytowanego artykułu wyszczególnione zostały rodzaje działalności, które nie stanowią zakładu, a mianowicie:

Tak więc art. 5 ust. 4 umowy polsko-rumuńskiej, wylicza różne rodzaje działalności, które uważa się za wyjątki od ogólnej definicji zakładu zawartej w ust. 1, i które nie stanowią zakładu, nawet gdy taka działalność jest wykonywana za pośrednictwem stałej placówki. Wspólną cechą takich rodzajów działalności jest ich przygotowawczy i pomocniczy charakter. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym, którego nie należy interpretować rozszerzająco (działalność, która nie może zostać zaliczona do żadnego z ww. przypadków będzie uznawana za zakład, w rozumieniu umowy polsko-rumuńskiej).

Zatem, z ogólnej regulacji zawartej w art. 5 umowy polsko-rumuńskiej wynika, iż dla uznania, że przedsiębiorstwo prowadzi swoją działalność w formie zakładu winny wystąpić łącznie trzy następujące przesłanki:

* istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka),

* stały charakter takiej placówki,

* wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru.

Oddział będzie zatem uważany za zakład jeżeli placówka przedsiębiorcy polskiego w Rumunii spełnia wymienione wyżej warunki.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca utworzył oddział na terenie Rumunii, który jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną Wnioskodawcy nieposiadającą odrębnej osobowości prawnej. Oddział wyposażony jest w powierzchnię biurową, odpowiedni sprzęt biurowy. W bieżącą działalność oddziału będzie zaangażowanych kilku pracowników. Oddział jest zarejestrowany dla potrzeb podatku dochodowego i podatku od towarów i usług w Rumunii. W pierwszym okresie funkcjonowania Oddział będzie świadczył usługi dla klientów tylko i wyłącznie związane z rynkiem F. Oddział będzie obsługiwał klientów rumuńskich w zakresie niezbędnym do zainicjowania przez nich transakcji na rynku F. tj. podpisanie umów z klientami, przekazanie kodów dostępu do indywidualnych kont klientów prowadzonych przez Spółkę, obsługa wpłat i wypłat środków pieniężnych przez klientów, obsługa telefonicznych dyspozycji składanych przez klienta w zakresie ustalonym przez Spółkę. Oddział będzie wykonywał funkcje (i ponosił odpowiadające wykonywanym funkcjom koszty) związane ze swoją działalnością, w szczególności Oddział będzie zasadniczo wykonywał wszelkie funkcje związane ze świadczeniem usług na terenie Rumunii (np. prowadzenie księgowości, zarządzanie personelem, reklamowanie i promocja świadczonych usług).

Reasumując powyższe, należy stwierdzić, iż Oddział będzie stanowił zakład w rozumieniu umowy polsko-rumuńskiej.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2-4 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.