IBPBI/2/423-1148/09/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wielkość otrzymanej pomocy publicznej jest równa faktycznie niezapłaconemu podatkowi dochodowemu od osób prawnych od dochodu podlegającego zwolnieniu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wielkość otrzymanej pomocy publicznej jest równa faktycznie niezapłaconemu podatkowi dochodowemu od osób prawnych od dochodu podlegającego zwolnieniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej ("Strefa", "SSE") na podstawie Zezwolenia ("Zezwolenie"), zmienionego Decyzją w sprawie zmiany zezwolenia ("decyzja zmieniająca").

Zgodnie z uzyskanym Zezwoleniem (z uwzględnieniem decyzji zmieniającej) Spółka zobowiązana została do zatrudnienia na terenie SSE co najmniej 250 pracowników w terminie do 31 grudnia 2005 r., a następnie (w rachunku narastającym) 410 pracowników w terminie do 31 grudnia 2007 r. i utrzymania zatrudnienia na tym poziomie (tj. na poziomie 410 pracowników) do 31 grudnia 2012 r. Przy czym liczba pracowników ustalona ma być w przeliczeniu na pełne etaty. Dodatkowo, Spółka została zobowiązana do poniesienia wydatków inwestycyjnych o łącznej wartości 600.000 PLN w terminie do 31 grudnia 2005 r., a docelowo: 1.400.000 PLN w terminie do 31 grudnia 2007 r.

Spółka pragnie zaznaczyć, iż wynikające z Zezwolenia warunki zostały przez nią w terminie spełnione. W szczególności, Spółka utworzyła znacznie więcej nowych miejsc pracy oraz poniosła wydatki inwestycyjne o wartości znacznie przewyższającej wartości zdefiniowane w Zezwoleniu.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ("ustawa o p.d.o.p.") oraz w związku z uzyskanym Zezwoleniem, dochód Spółki powstający w wyniku wyżej określonej działalności strefowej, podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych ("p.d.o.p.").

Równocześnie, w związku z faktem, iż Spółka korzysta z pomocy publicznej w formie zwolnienia z p.d.o.p., obowiązana jest do kalkulacji przysługującego jej maksymalnego limitu pomocy publicznej. Zgodnie z brzmieniem § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia o SSE limit ten liczony jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Spółka korzysta ze zwolnienia w p.d.o.p. z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy, stosownie do zasad wskazanych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej ("Rozporządzenie o SSE"). Spółkę obowiązuje bowiem brzmienie ustawy o SSE oraz Rozporządzenia o SSE z dnia uzyskania Zezwolenia. Powyższe wynika z przepisów intertemporalnych zamieszczonych w poszczególnych ustawach nowelizujących ustawę o specjalnych strefach ekonomicznych ("ustawa o SSE") oraz § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z 2 lutego 2007 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej, w związku z § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, zgodnie z którym do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W konsekwencji powyższego oraz biorąc pod uwagę wątpliwości interpretacyjne wynikające z brzmienia przepisów Rozporządzenia o SSE, w celu prawidłowego określenia limitu pomocy regionalnej w zakresie kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie przedstawionego stanowiska w niżej wskazanej kwestii.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Mając na uwadze, iż wielkość dostępnej pomocy publicznej dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie SSE, w ramach Zezwolenia jest ograniczona limitem, Spółka pragnie potwierdzić, iż wielkość otrzymanej pomocy publicznej jest równa faktycznie niezapłaconemu podatkowi dochodowemu od osób prawnych od dochodu podlegającego zwolnieniu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

Zadaniem Spółki, zwolnienie podatkowe z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE stanowi pomoc regionalną, stanowiącą jedną z form pomocy publicznej. Korzystanie z tej formy pomocy podlega zatem ogólnym regułom dotyczącym korzystania z pomocy publicznej.

W szczególności, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - dalej: ustawa o p.d.o.p.), możliwość korzystania przez przedsiębiorców z preferencji podatkowych jest ograniczona dostępnym limitem pomocy publicznej, ustalanym zgodnie z przepisami o pomocy publicznej. W konsekwencji, po przekroczeniu dostępnego limitu pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego z tytułu działalności prowadzonej w SSE, przedsiębiorcy mają obowiązek opodatkowania całego dochodu osiągniętego w kolejnych latach podatkowych na zasadach ogólnych.

Kwota zwolnienia podatkowego w świetle przepisów o pomocy publicznej.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r., o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z późn. zm. dalej: ustawa o pomocy publicznej), wartość pomocy publicznej, niezależnie od jej formy winna być wyrażona w kwocie pieniężnej, po jej przeliczeniu w sposób pozwalający na ustalenie kwoty, jaką otrzymałby beneficjent pomocy, gdyby została ona udzielona w formie dotacji. Zgodnie ze szczególnymi przepisami w tym zakresie, określony w powyższy sposób tzw. ekwiwalent dotacji brutto (EDB) dla zwolnienia podatkowego jest co do zasady równy różnicy między kwotą podatku należnego bez uwzględnienia ulgi/zwolnienia a kwotą podatku po jej uwzględnieniu.

Zgodnie z przepisem § 4 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. z 2004 r. Nr 194, poz. 1983 z późn. zm. dalej: - Rozporządzenie o pomocy publicznej), dla zwolnień podatkowych ekwiwalentem dotacyjnym jest:

W ocenie Spółki, przywołany przepis wskazuje, iż EDB jest równy różnicy między kwotą podatku należnego bez uwzględnienia ulgi a kwotą podatku po jej uwzględnieniu. Z powyższego wnioskować zatem można, iż otrzymywana przez przedsiębiorcę strefowego pomoc publiczna jest równa wartości niezapłaconego podatku.

Przy interpretacji pojęcia kwoty zwolnienia podatkowego w rozumieniu powyższych przepisów, zasadne wydaje się również odniesienie do sposobu określenia EDB w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania (drugi z powyższych przypadków). Należy zauważyć, iż podstawą opodatkowania w p.d.o.p. jest dochód podatkowy, zatem również w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, podatnik uzyskuje prawo do zwolnienia podatkowego w stosunku do części osiągniętego dochodu. Powołany przepis natomiast wprost wskazuje, iż w EDB nie uwzględnia się kwot różnicy pomiędzy podstawą opodatkowania (dochodem podatkowym) przed i po jej obniżeniu, lecz odpowiednią różnicę podatku obliczonego od pierwotnej i obniżonej podstawy opodatkowania.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, przy ustalaniu EDB dla zwolnień podatkowych, zgodnie z przepisem § 4 pkt 2 Rozporządzenia o pomocy publicznej należy uznać, iż w EDB powinny być uwzględniane kwoty niezapłaconego podatku, a nie kwoty zwolnionego dochodu.

Interpretacja postanowień Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Potwierdzenie prawidłowości przedstawionego przez Spółkę sposobu ustalenia kwoty ekwiwalentu dotacyjnego pomocy publicznej uzyskanej w formie zwolnienia podatkowego stanowią również kryteria zakwalifikowania danego działania interwencyjnego państwa do pomocy publicznej. W świetle przepisów art. 87 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, pomoc publiczna jest pomocą przyznawaną przez państwo lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów.

W konsekwencji, w świetle powyższej definicji pomoc publiczna powinna łącznie spełniać następujące kryteria: uzyskanie wymiernej korzyści przez przedsiębiorstwo, publiczne pochodzenie środków, z których pomoc jest udzielana oraz selektywny charakter uzyskanej pomocy.

W konsekwencji należy uznać, iż nie można mówić o pomocy publicznej w odniesieniu do dochodu podlegającego zwolnieniu podatkowemu. W szczególności należy zauważyć, iż relatywna korzyść przedsiębiorców prowadzących działalność na terenie SSE nie obejmuje dochodu osiąganego z tej działalności. Realnym obciążeniem dla podatników nie jest bowiem sam dochód podlegający opodatkowaniu, lecz wyłącznie kwota podatku należna od uzyskanego dochodu.

Korzyścią tą nie jest kwota dochodu podlegającego zwolnieniu, gdyż podatnicy nie są zobowiązani do odprowadzania na rzecz budżetu państwa całości osiągniętego dochodu, a jedynie części tego dochodu, obliczonej w oparciu o właściwą stawkę podatku.

Dostępne stanowiska organów podatkowych.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 października 2008 r. (sygn. ILPB3/423-434/08-4/DS) stwierdzono, iż "pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia"; podobnie: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 30 września 2008 r. (sygn. IBPB3/423-571/08/AM).

Mając na uwadze powyższą argumentację, Spółka uważa, że otrzymaną przez nią pomocą publiczną z tytułu działalności prowadzonej na terenie Strefy są kwoty niezapłaconego podatku. W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, iż wydając niniejszą interpretację nie wzięto pod uwagę powołanych przez Wnioskodawcę pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, potwierdzających, jego zdaniem, prezentowane przez niego stanowisko. Powołane interpretacje nie stanowią powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego, ponieważ wydane zostały w indywidualnych sprawach i wiążą tylko strony postępowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.