IBPBI/2/423-1132/09/AM - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wydatków związanych z uczestnictwem w przetargu na uzyskanie zezwolenia i zakup gruntu na terenie strefy, kosztów usług notarialnych i prawnych związanych z uzyskaniem wskazanego wyżej zezwolenia oraz kosztów należytego utrzymania gruntów położonych w strefie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 24 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 26 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty związane z uzyskaniem przyszłego dochodu zwolnionego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wydatków ponoszonych przed i po uzyskaniu zezwolenia przez Spółkę - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty związane z uzyskaniem przyszłego dochodu zwolnionego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wydatków ponoszonych przed i po uzyskaniu zezwolenia przez Spółkę.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 13 października 2009 r. znak: IBPBI/2/423-1132/09/AM wezwano do ich uzupełnienia. Braki formalne uzupełniono w dniu 26 października 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka powstała w dniu 3 lipca 2009 r.. Od grudnia br. rozpocznie prowadzenie działalności produkcyjnej, opodatkowanej - poza terenem SSE. Działalność poza terenem SSE będzie prowadzona do chwili wybudowania na terenie SSE budynku hali produkcyjnej, a następnie około II połowy 2010 r. nastąpi przeniesienie produkcji Spółki do strefy.

W dniu 12 października 2009 r. wygrywając przetarg Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie SSE. W dniu 13 października 2009 r. Spółka nabyła własność gruntów na terenie SSE, na których wybudowana zostanie ww. hala produkcyjna.

Spółka poniosła i ponosi nadal (przed dniem uzyskania zezwolenia i po tym dniu) m.in. koszty dotyczące przyszłej działalności na terenie SSE (koszty sporządzenia wniosku o dotację na zakup urządzeń przemysłowych, które będą służyć produkcji na terenie SSE, koszty uczestnictwa w przetargu na uzyskanie zezwolenia i zakup gruntu w SSE, koszty usług notarialnych i prawnych związanych z uzyskaniem zezwolenia w SSE, koszty należytego utrzymania gruntów - koszenie trawy - pod pomiary geodezyjne działek na terenie SSE określonych w przyszłym zezwoleniu strefowym, itp.)

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż koszty te:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty te Spółka może uznać za koszty związane z uzyskaniem przyszłego dochodu zwolnionego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Zdaniem Spółki, koszty te należy uznać za koszty uzyskania przychodów zwolnionych, zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka poniosła i ponosi nadal (przed dniem uzyskania zezwolenia i po tym dniu) m.in. koszty dotyczące przyszłej działalności na terenie SSE (koszty sporządzenia wniosku o dotację na zakup urządzeń przemysłowych, które będą służyć produkcji na terenie SSE, koszty uczestnictwa w przetargu na uzyskanie zezwolenia i zakup gruntu w SSE, koszty usług notarialnych i prawnych związanych z uzyskaniem zezwolenia w SSE, koszty należytego utrzymania gruntów - koszenie trawy - pod pomiary geodezyjne działek na terenie SSE określonych w przyszłym zezwoleniu strefowym, itp.). Koszty te nie zwiększają wartości początkowej inwestycji prowadzonej na terenie SSE. Koszty te nie są wydatkami kwalifikowanymi w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE. Innymi słowy, przedmiotowe wydatki zostały poniesione w celu osiągania przychodów z działalności w strefie. Oznacza to, że stanowią one koszty uzyskania przychodów.

Dla ustalenia momentu ich potrącalności konieczna jest ocena charakteru związku przyczynowego istniejącego pomiędzy tymi wydatkami a osiąganymi przychodami. Ustawodawca wyróżnia bowiem koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), odrębnie normując zasady ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b-4d ustawy o p.d.o.p.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnych definicji ww. pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest "zidentyfikowanie" wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Wobec powyższego rozumienia pojęcia bezpośrednich i pośrednich kosztów uzyskania przychodów, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki należy zaliczyć do kosztów pośrednio związanych z przychodami. Poniesienie przedmiotowych kosztów jest związane z możliwością rozpoczęcia działalności w SSE, a zatem koszty te są związane w sposób ogólny (pośredni) z przychodami z tej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tego rodzaju koszty są potrącalne w dacie ich poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się przy tym - zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia wniosku - dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. W przypadku natomiast, gdy koszty pośrednie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d zdanie drugie).

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym, koszty sporządzenia wniosku o dotację na zakup urządzeń przemysłowych, które będą służyć produkcji na terenie SSE, koszty uczestnictwa w przetargu na uzyskanie zezwolenia i zakup gruntu w SSE, koszty usług notarialnych i prawnych związanych z uzyskaniem zezwolenia w SSE, koszty należytego utrzymania gruntów - koszenie trawy - pod pomiary geodezyjne działek na terenie SSE określonych w przyszłym zezwoleniu strefowym, poniesione przez Wnioskodawcę stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów, potrącalne w dacie ich poniesienia, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4d zdanie drugie ustawy o p.d.o.p.

Mając powyższe na uwadze, przedmiotowe wydatki należy uznać za koszty związane z uzyskaniem przyszłego dochodu zwolnionego w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p., z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o p.d.o.p., przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

Analizowane koszty mają na celu osiąganie przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tj. przychodów ze źródła przychodów, z którego dochód jest wolny od podatku. Oznacza to, że przedmiotowych kosztów nie uwzględnia się w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o p.d.o.p.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.