IBPBI/2/423-1121/09/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zwrotu części wkładu przez Spółkę komandytową - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 września 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zwrotu części wkładu przez Spółkę komandytową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność podstawową w zakresie handlu detalicznego w poszczególnych sklepach rozmieszczonych na terytorium Polski.

Spółka w celu prowadzenia działalności między innymi wybudowała nowe obiekty handlowe lub przebudowała zakupione przez siebie budynki adaptując je na obiekty handlowe.

Posiadane nieruchomości wykorzystywane są w prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym w przypadku niektórych z nich Spółka dopiero planuje realizację inwestycji budowlanych (o charakterze handlowym lub innym).

Spółka z początkiem 2009 r. rozpoczęła proces wyodrębnienia działalności bezpośrednio związanej z posiadanymi aktywami nieruchomościowymi. W efekcie, nieruchomości Spółki zostały lub zostaną wniesione do podmiotu będącego spółką osobową lub do kilku odrębnych spółek osobowych.

Tym samym, stworzona zostanie przejrzysta struktura własnościowa dla poszczególnych nieruchomości, która ułatwi kontrolowanie poszczególnych inwestycji oraz pozyskiwanie środków finansowych na ich ewentualne prowadzenie lub kontynuowanie budowy (adaptacji).

Spółka dokonała lub planuje dokonanie powyższych czynności w odniesieniu do nieruchomości składających się, w zależności od konkretnej nieruchomości, z:

* prawa wieczystego użytkowania gruntów, które nie są zabudowane lub na których posadowione są budynki handlowe oraz budowle stanowiące infrastrukturę pomocniczą dla budynków handlowych;

* prawa wieczystego użytkowania gruntów na których posadowione zostały budowle w postaci parkingów lub dróg wewnętrznych;

* prawa własności gruntów, które nie są zabudowane lub na których posadowione są budynki handlowe oraz budowle stanowiące infrastrukturę pomocniczą dla budynków handlowych;

* prawa własności gruntów na których posadowione zostały budowle w postaci parkingów lub dróg wewnętrznych;

* prawa wieczystego użytkowania gruntów zabudowanych budynkiem przez podmiot trzeci;

* udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntów, które nie są zabudowane lub na których posadowione są budynki handlowe oraz budowle stanowiące infrastrukturę pomocniczą dla budynków handlowych (dalej: "Nieruchomości").

Spółka przystąpiła, jak również w przyszłości zamierza przystąpić do spółek osobowych-spółek komandytowych. Spółka będzie komandytariuszem poszczególnych spółek komandytowych (dalej zwane także: "spółki komandytowe"). Udziały w spółkach komandytowych Spółka pokryła lub pokryje w przyszłości wkładem pieniężnym bądź niepieniężnym w postaci Nieruchomości. Spółka rozważa również możliwość wniesienia Nieruchomości w terminie późniejszym, po powstaniu spółki osobowej w celu podniesienia wkładu do spółki osobowej.

Nieruchomości, w zależności od ich przeznaczenia, wykorzystywane będą w działalności gospodarczej poszczególnych spółek komandytowych. Istnieje możliwość, iż w przyszłości spółka komandytowa dokona sprzedaży niektórych Nieruchomości.

Niewykluczone jednak, iż w tej sytuacji, po dokonaniu sprzedaży Nieruchomości, zostanie zmieniona umowa Spółki komandytowej w ten sposób, iż zostanie zmniejszona wartość wkładu wniesionego uprzednio przez Spółkę w postaci Nieruchomości. Wkład w tej części zostanie zwrócony Spółce przez Spółkę komandytową, w formie pieniężnej z części środków uzyskanych ze sprzedaży Nieruchomości. Spółka przyjmuje założenie, iż po sprzedaży nieruchomości będzie kontynuować działalność w ramach Spółki komandytowej.

Spółka nie wyklucza również całkowitego wycofania (zwrotu) wkładu ze Spółki komandytowej w formie pieniężnej po dokonaniu sprzedaży Nieruchomości, skutkującego wystąpieniem Spółki jako wspólnika ze Spółki komandytowej.

Zwrot wkładu w sytuacji wystąpienia takiego wspólnika ze Spółki komandytowej nie został bezpośrednio uregulowany w przepisach ustawy o p.d.o.p. W związku z tym Spółka wystąpiła z wnioskiem o udzielenie indywidualnej interpretacji.

Minister Finansów udzielił Spółce indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwota likwidacyjna przypadająca Spółce jako wspólnikowi spółki komandytowej z tytułu likwidacji podlega opodatkowaniu. Z uzyskanej interpretacji wynika jasno że, opodatkowanie dotyczyć może jedynie kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy; kwotą wypłaconą Spółce w związku z likwidacją podmiotu, a wartością wkładu do Spółki komandytowej ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładów, wynikającą z umowy spółki, powiększoną o już opodatkowany udział w zysku związany z działalnością Spółki komandytowej. Kwota taka nie powinna w praktyce wystąpić.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwrot części wkładu przez Spółkę komandytową w formie pieniężnej nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych po stronie Spółki.

Zdaniem Spółki, zakładając kontynuację działalności gospodarczej poprzez zaangażowanie w Spółce komandytowej, Spółka nie wyklucza dokonania zmiany umowy Spółki komandytowej poprzez zmniejszenie wartości wniesionego do niej pierwotnie wkładu w postaci Nieruchomości, skutkujące jego częściowym zwrotem w formie pieniężnej.

Konsekwentnie, w sytuacji zmniejszenia wartości wkładu w Spółce komandytowej, Spółka uzyskałaby tytułem zmniejszenia udziału kapitałowego w Spółce komandytowej określoną kwotę pieniężną (w trybie przewidzianym treścią art. 54 § 1 oraz art. 50 § 1 w związku z art. 103 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych; dalej: "k.s.h."), obejmującą częściowy zwrot wniesionego wkładu oraz osiągniętego ewentualnego zysku ze sprzedaży Nieruchomości.

Skutki zmniejszenia wkładu wspólnika Spółki komandytowej, będącego osobą prawną, poprzez zmianę umowy Spółki komandytowej skutkującą zmniejszeniem udziału kapitałowego nie zostały bezpośrednio uregulowane w przepisach ustawy o POOP. W związku z tym, skutki podatkowe takich zdarzeń należy oceniać w oparciu o podstawowe zasady opodatkowania p.d.o.p.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe.

Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Powyższe zasady są wyrażeniem zasady przejrzystości (transparentności) spółki komandytowej na gruncie regulacji w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "p.d.o.p."), zgodnie z którymi, podatnikiem p.d.o.p. nie jest spółka osobowa w odniesieniu do generowanych w ramach jej działalności przychodów podatkowych i kosztów uzyskania przychodu, lecz jest nim wspólnik tejże spółki osobowej.

Zgodnie z powyższymi regulacjami, w przypadku zbycia przez Spółkę komandytową wniesionej aportem Nieruchomości, przychód podatkowy dla Spółki - proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach Spółki komandytowej - powstanie w wysokości wyrażonej w umowie przenoszącej prawo własności Nieruchomości. Kosztem uzyskania przychodu z tytułu tego zbycia, proporcjonalnie do posiadanego przez Spółkę udziału w zyskach Spółki komandytowej, stanowić będzie wartość Nieruchomości ustalona w księgach na dzień dokonania aportu (pomniejszona o kwotę ewentualnych odpisów amortyzacyjnych). Tak ustalony dochód będzie stanowił dla Spółki dochód podlegający opodatkowaniu p.d.o.p.

Następnie w sytuacji zmniejszenia udziału kapitałowego Spółki w Spółce komandytowej, Spółka otrzyma odpowiednio częściowy zwrot wkładu.

Zdaniem Spółki, świadczenie pieniężne uzyskane przez Spółkę w wyniku zwrotu części wkładu w formie pieniężnej ze Spółki komandytowej po dokonaniu zbycia Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu p.d.o.p. w części, w jakiej odpowiada wartości wniesionego wkładu oraz ewentualnego zysku na transakcji zbycia Nieruchomości, która podlegała uprzednio opodatkowaniu p.d.o.p. po stronie Spółki (jako wspólnika Spółki komandytowej).

Stanowisko takie potwierdzają interpretacje indywidualne:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 października 2008 r. (sygn. IBPB3/423-705/08/MO),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 lutego 2008 r. (sygn. IBPB3/423-292/07/SD),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 marca 2009 r. (sygn. IBPBI/2/423-1221/08/PH).

Należy więc zauważyć, iż jeżeli różnica pomiędzy wartością Nieruchomości na moment wniesienia w formie wkładu niepieniężnego do Spółki komandytowej (rozpoznaną jako koszt uzyskania przychodu) oraz na moment sprzedaży (cena jako przychód podatkowy) została opodatkowana zgodnie z art. 5 ustawy o p.d.o.p. po stronie Spółki w momencie sprzedaży Nieruchomości, to częściowy zwrot wkładu odpowiadającego kwocie pieniężnej uzyskanej ze sprzedaży Nieruchomości, w sytuacji zmniejszenia udziału kapitałowego Spółki w Spółce komandytowej powinien być dla Spółki neutralny podatkowo.

Dopiero pojawienie się dodatkowej wartości, np. przyrost wartości majątku na poziomie Spółki komandytowej, który nie został opodatkowany w trakcie jej działalności, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym u Spółki w momencie wypłaty takiej nadwyżki wartości.

Przyjęcie odmiennego stanowiska skutkowałoby bowiem niedopuszczalnym na gruncie prawa podatkowego podwójnym opodatkowaniem Spółki jako wspólnika Spółki komandytowej: raz w momencie wygenerowania zysku przez Spółkę komandytową ze sprzedaży Nieruchomości, ponieważ wówczas bez względu na fakt dokonywania wypłat zysku jej wspólnicy (w tym Spółka) mają obowiązek dokonania opodatkowania według ogólnych zasad opodatkowania wynikających z opodatkowania działalności prowadzonej w formie spółki osobowej oraz drugi raz w momencie zmniejszenia udziału w Spółce komandytowej skutkującego wypłatą (w formie pieniężnej) powstałej nadwyżki majątku nad wniesionym wkładem.

Konieczne jest w tym momencie przywołanie argumentacji nawiązującej do tzw. struktury głębokiej prawa podatkowego (szerzej: Bogumił Brzeziński "Podstawy wykładni prawa podatkowego" Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Sp. z o.o. 2008 str. 106 -109). Jest ona punktem wyjścia dla wykładni systemowej przepisów prawa podatkowego. Należałoby przyjąć założenie, że podstawową zasadą wykładni systemowej w podatku dochodowym powinno być założenie, że ta sama wartość nie może być dwukrotnie opodatkowana na imię tej samej osoby, a ten sam wydatek nie może być uwzględniony więcej niż jeden raz jako koszt uzyskania przychodu. Zasada ta, co prawda nie jest w sposób wyraźny wyrażona w żadnym z przepisów ustawy dotyczącym podatku dochodowego (zarówno od osób prawnych jak i fizycznych), niemniej jednak zestawienie istniejących przepisów dotyczących sposobu konstruowania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym uzasadnia przyjęcie takiego założenia.

Stanowisko o niedopuszczalności podwójnego opodatkowania zajmują również organy podatkowe oceniając skutki podatkowe analogicznej sytuacji wystąpienia ze spółki cywilnej wspólnika będącego osobą fizyczną (decyzja Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 lipca 2006 r.; sygn. PB I-2/4117/IN-11/PUS Ł-G/06/JF). Dotyczy ona co prawda wystąpienia wspólnika ze spółki cywilnej, jednak ze względu na te same zasady opodatkowania dotyczące również handlowych spółek osobowych ma ona pełne zastosowanie również w zakresie wystąpienia wspólnika ze spółki komandytowej.

Warto również podkreślić, iż odnosząc się do kwestii opodatkowania wypłaty zysków wspólnikom spółek osobowych organy podatkowe potwierdzają, iż "dokonanie w myśl przepisu art. 52 § 1 Kodeksu spółek handlowych podziału zysku z końcem roku obrotowego, stanowić będzie zawsze czynność neutralną podatkowo dla wspólników spółki osobowej, jako że - co wynika z zasady neutralności podatkowej spółki osobowej-zysk znajdujący się w spółce i tak stanowi w istocie środki jej wspólników. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje tym samym opodatkowania wypłaty zysku spółki osobowej, o którym mowa w art. 52 § 1 Kodeksu spółek handlowych." (Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie; Interpretacja indywidualna z 12 września 2008 r.; sygn. 1PPB1/415-735/08-2/JB).

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, świadczenie pieniężne uzyskane przez Spółkę w wyniku zwrotu części wkładu w formie pieniężnej ze Spółki komandytowej po dokonaniu zbycia Nieruchomości, nie będzie podlegać opodatkowaniu p.d.o.p. w zakresie, w jakim zwrot odpowiada wartości wkładu ustalonego na dzień jego wniesienia zwiększonego o ewentualny zysk na transakcji zbycia Nieruchomości, która podlegała uprzednio opodatkowaniu p.d.o.p. po stronie Spółki (jako wspólnika Spółki komandytowej). Opodatkowaniu podlegać może ewentualna nadwyżka wypłacanych środków pieniężnych nad sumę wskazanej wartości wkładu na dzień jego wniesienia oraz zysku opodatkowanego na moment sprzedaży majątku Spółki komandytowej.

Stanowisko to jest zbieżne ze stanowiskiem prezentowanym przez Ministra Finansów, reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w pismach z dnia 20 marca 2009 r. (IBPBI/2/423-1221/08/PH), z dnia 14 lutego 2008 r. (1BPB3/423 -292/07/SD) oraz dnia 30 października 2008 r. (sygn. IBPB3/423-705/08/MO) dotyczących analogicznej, do wycofania wkładu lub części wkładu, sytuacji likwidacji Spółki komandytowej (oraz uzyskania w związku z nią środków pieniężnych).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka komandytowa jest zaliczana do spółek osobowych. Zgodnie z art. 8 § 1 tego Kodeksu, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własna firmą. Ma zatem zdolność do czynności prawnej, ale nie posiada osobowości prawnej. Spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego.

Spółki osobowe prawa handlowego nie posiadają osobowości prawnej, a z punktu widzenia prawa podatkowego obowiązanymi do zapłaty podatku od osiąganych przez nie dochodów (podatnikami) są jej poszczególni wspólnicy. Z tego też względu, skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek osobowych, a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, należy rozpatrywać w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Sposób opodatkowania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną uregulowany został w art. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej ustawa o p.d.o.p.), zgodnie z tym przepisem, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Z powyższej regulacji wynika, że przychód wspólnika z udziału w spółce osobowej, jak i koszty uzyskania tego przychodu ustala się stosownie do posiadanego przezeń udziału. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w żadnym z pozostałych artykułów nie reguluje zasad opodatkowania udziałów w spółce niebędącej osobą prawną.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż nieruchomości Spółki zostały lub zostaną wniesione do podmiotu będącego spółką osobową lub do kilku odrębnych spółek osobowych (...). Nieruchomości, w zależności od ich przeznaczenia, wykorzystywane będą w działalności gospodarczej poszczególnych spółek komandytowych. Istnieje możliwość, iż w przyszłości spółka komandytowa dokona sprzedaży niektórych Nieruchomości.

Niewykluczone jednak, iż w tej sytuacji, po dokonaniu sprzedaży Nieruchomości, zostanie zmieniona umowa Spółki komandytowej w ten sposób, iż zostanie zmniejszona wartość wkładu wniesionego uprzednio przez Spółkę w postaci Nieruchomości. Wkład w tej części zostanie zwrócony Spółce przez Spółkę komandytową, w formie pieniężnej z części środków uzyskanych ze sprzedaży Nieruchomości.

W tym miejscu wskazać należy, iż przepisy ustawy o p.d.o.p., nie określają zasad ustalania przychodu wspólnika spółki osobowej w przypadku wycofania jego wkładu z takiej spółki i wypłaty majątku przysługującego temu wspólnikowi.

Wobec powyższego, w tym zakresie znajdą zastosowanie zasady ogólne dotyczące sposobu określania przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Przychód Spółka zobowiązana będzie ustalić w oparciu o regulacje art. 12 ustawy o p.d.o.p., natomiast koszty podatkowe w myśl art. 15 tej ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o p.d.o.p., za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, wydatki ponoszone przez podatników podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, czyli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągane przez podatnika przychody oraz mają one związek z prowadzoną działalnością (tj. służą zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów).

Z powyższych uregulowań wynika, że przychodem są zarówno przychody należne, jak i faktycznie otrzymane pieniądze. Zatem wykazane przez podatnika przychody (przychody należne) nie mogą podlegać ponownemu ich zaliczeniu do przychodów w chwili ich faktycznego uzyskania. Taka sytuacja prowadziłaby bowiem do podwójnego opodatkowania tych samych dochodów. Zatem, te z wykazanych wcześniej przychodów i kosztów Spółki z udziału w spółce komandytowej, które zostały już u Niej zakwalifikowane do przychodów i kosztów na podstawie art. 5 ustawy o p.d.o.p., lecz nie zostały uwzględnione w faktycznie wypłaconych Spółce dochodach z tytułu udziału w spółce komandytowe, powinny być uwzględnione przy ustalaniu podatkowego dochodu Spółki w momencie zwrotu wkładu ze spółki komandytowej.

Natomiast przyjęta w ustawie o p.d.o.p. konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oznacza, że do podatkowych kosztów podatnik zaliczać może jedynie koszty poniesione (memoriałowo lub kasowo). W tym miejscu należy podkreślić, że dokonana dla potrzeb określenia wzajemnych praw i obowiązków wspólników spółki osobowej wycena wartości wkładu niepieniężnego nie może być utożsamiana z "poniesieniem" wydatku przez wspólnika spółki osobowej, tj. Wnioskodawcę.

Zatem, koszt uzyskania przychodu stanowić będzie koszt "historyczny", tj. wydatek poniesiony przez Spółkę na nabycie wnoszonej aportem nieruchomości, niezaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Koszt ten podlega zwiększeniu o ewentualne wydatki poniesione przez Spółkę w związku z dokonanym aportem do spółki komandytowej również niezaliczone do kosztów podatkowych z uwagi na ich bezpośredni związek z objęciem w tej spółce ogółu praw i obowiązków.

Reasumując powyższe, w przypadku zwrotu części wkładu przez spółkę komandytową, przychód podatkowy Spółki stanowi różnica pomiędzy wartością otrzymanej przez Spółkę kwoty tytułem zwrotu wkładu, a ewentualnie wartością niewypłaconych dochodów z tytułu udziału w spółce komandytowej (opodatkowanych wcześniej po stronie Spółki proporcjonalnie do posiadanych udziałów w zyskach). Natomiast kosztem uzyskania przychodów będą wydatki związane z przystąpieniem do Spółki komandytowej, w tym niezaliczone przez Spółkę do kosztów podatkowych wydatki na nabycie nieruchomości, wniesionej aportem do tej spółki.

Różnica pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania stanowić będzie w myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o p.d.o.p., dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki należy uznać zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.