IBPBI/2/423-1120/10/AP - Zakwalifikowanie wydatków poniesionych na inwestycję do momentu odstąpienia od niej do kosztów zaniechanych inwestycji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku opatrzonym datą 30 września 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania jako kosztów zaniechanych inwestycji wydatków poniesionych na:

* wybór i pozyskanie gruntu, zbadanie rynku potencjalnych klientów, określenie zapotrzebowania na sklep wielkopowierzchniowy w danej lokalizacji - jest nieprawidłowe,

* przygotowanie projektów, budowę, przebudowę obiektu, pozyskanie dokumentacji tj. np. wypisów z rejestrów gruntów, odpisów ksiąg wieczystych - jest prawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania jako kosztów zaniechanych inwestycji wydatków poniesionych na:

* wybór i pozyskanie gruntu, zbadanie rynku potencjalnych klientów, określenie zapotrzebowania na sklep wielkopowierzchniowy w danej lokalizacji,

* przygotowanie projektów, budowę, przebudowę obiektu, pozyskanie dokumentacji tj. np. wypisów z rejestrów gruntów, odpisów ksiąg wieczystych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą głównie w zakresie sprzedaży detalicznej w sklepach wielkopowierzchniowych. W związku z szybkim rozwojem Spółki, podejmowane są działania zmierzające do otwierania nowych sklepów w różnych częściach kraju. Otwarcie nowej placówki poprzedzone jest szeregiem czynności, przede wszystkim analizą, czy w ogóle w interesie Wnioskodawcy leży podejmowanie inwestycji w danej lokalizacji. Składa się na to szereg czynności, takich, jak np. zbadanie rynku potencjalnych klientów, określenie zapotrzebowania na sklep wielkopowierzchniowy, wybór i pozyskanie gruntu, na którym inwestycja mogłaby zostać zrealizowana, przygotowanie projektu architektoniczno - budowlanego, budowa lub przebudowa obiektu itp. Na każdym etapie postępowania Wnioskodawca korzysta z usług zewnętrznych podmiotów np. rzeczoznawców, ankieterów, kancelarii prawnych, analityków itp. Konieczne jest również pozyskanie różnego rodzaju dokumentów, takich jak np. wypisów z rejestrów gruntów, odpisów ksiąg wieczystych.

Na każdym etapie planowania jak i wykonania inwestycji Wnioskodawca z różnych przyczyn może zrezygnować z jej kontynuowania. Może zatem dojść m.in. do sytuacji, kiedy wręczony został zadatek na poczet zakupu nieruchomości i Wnioskodawca nie ma prawa do jego odzyskania w wypadku rezygnacji z zakupu. Może się też zdarzyć, że Wnioskodawca uiścił zaliczkę na poczet zakupu nieruchomości i wskutek niewypłacalności zbywcy nie ma już możliwości odzyskania wpłaconych kwot - mimo, iż przysługuje Wnioskodawcy prawo do żądania zwrotu zaliczki, nie istnieje fizyczna możliwość odzyskania pieniędzy.

W momencie podjęcia decyzji o rozpoczęciu działań związanych z nową inwestycją u Wnioskodawcy nadawany jest nowy numer projektu identyfikujący inwestycję w danej lokalizacji albo wykorzystywany jest projekt regionalny uwzględniający podział na poszczególne lokalizacje zwane zadaniami. Z tak ustalonym numerem projektu dokonywane jest księgowanie na koncie "Środki trwałe w budowie" obejmujące wszelkie wydatki związane z planowaną inwestycją, na każdym etapie jej realizacji. Dany projekt gromadzi wydatki poniesione już od samego momentu podjęcia decyzji, czyli od etapu, który można określić "rozpoznawczym".

Decyzja o odstąpieniu od realizacji projektu może nastąpić na każdym etapie, czyli również na bardzo wstępnym, określonym powyżej jako "rozpoznawczy".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy "inwestycja" w rozumieniu art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obejmuje wszelkie wydatki związane z planowanym zamierzeniem już od momentu podjęcia decyzji o rozpoczęciu działań zmierzających do jego realizacji, tzn. czy wszystkie wydatki księgowane z danym numerem projektu, o którym mowa w opisie stanu faktycznego mieszczą się w pojęciu "inwestycja".

Zdaniem Spółki, wszelkie wydatki księgowane z danym numerem projektu stanowią wartość inwestycji, o której mowa w art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z powołanym art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Pojęcie "inwestycji" zostało określone w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych. W świetle ww. przepisu pod pojęciem inwestycji rozumie się środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy o rachunkowości, czyli jak stanowi art. 3 pkt 16 ustawy o rachunkowości - zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie "budowa" należy w tym przypadku rozumieć bardzo szeroko, co oznacza, że mieszczą się w nim również czynności związane z przygotowaniem np. do fizycznej budowy budynku.

Takie stanowisko prezentuje również Naczelny Sąd Administracyjny, co wynika z analizy orzecznictwa tego sądu. Dla przykładu Spółka wskazuje np. na wyrok z dnia 14 czerwca 2007 r. (sygn. akt: I FSK 943/06), publ. SIP LEGALIS, gdzie sąd stwierdził, że "fakt możliwości powiązania danego wydatku z konkretnym środkiem trwałym ma decydujące znaczenie dla jego kwalifikacji. Wydatek taki może być poniesiony we wczesnym stadium procesu inwestycyjnego już z chwilą podjęcia pierwszych czynności związanych z zakupem gruntu pod budowę przyszłego zakładu, wszelkie wydatki poniesione na ten cel są kosztami związanymi z inwestycją. Innymi słowy, nakłady inwestycyjne oznaczają wszelkie koszty poniesione dla realizacji inwestycji w tym działania wstępne, przygotowujące prace rzeczowe". Podobnie w wyroku z dnia 10 sierpnia 2006 r. sygn. akt II FSK 1086/05, publ. SIP LEGALIS: "Wydatki poniesione na dokumentację przetargową, analizę ofert budowy czy projektów budowlanych nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a powinny być traktowane jako koszty związane z konkretną inwestycją i katalogowane jako koszty wytworzenia środka trwałego".

Co do zasady taki sam pogląd wyraził Minister Finansów, który w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2009 r. stwierdził, że: "W ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnicy podejmują zadania inwestycyjne związane w szczególności z wytworzeniem lub ulepszeniem środków trwałych. W toku prowadzonej inwestycji może również dojść do jej zaniechania, z którym mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik nie podejmuje kolejnych czynności związanych z prowadzonym procesem inwestycyjnym, pomimo że nie został on zakończony. Innymi słowy jest to brak działania, zaprzestanie dokonywania następnych czynności, a w konsekwencji rezygnacja z podjętych wcześniej zamierzeń i odstąpienie od inwestycji. Przy czym zaniechanie inwestycji dotyczy także rezygnacji z inwestycji na etapie wstępnych czynności związanych z planowaną budową. Powyższa sytuacja ma miejsce również w rozpatrywanym stanie faktycznym, gdzie Spółka na wstępnym etapie inwestycji zadecydowała o jej zaniechaniu." - interpretacja indywidualna Ministra Finansów Organ Upoważniony - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lipca 2009 r. (sygn. IPPB5/423-352/09/JC), publ. www.sip.mf.gov.pl. Podobnie ten sam organ w interpretacji indywidualnej z dnia 18 czerwca 2010 r. sygn. IPPB5/423-153/10-4/DG: "Wydatki poniesione na dokumentację projektową niezbędną do rozpoczęcia i prowadzenia inwestycji, stanowią koszt zaniechanej inwestycji w chwili zbycia inwestycji lub jej likwidacji. Systemowa wykładnia przepisu art. 15 ust. 4f ustawy podatkowej daje podstawę do oceny, iż w ramach likwidacji zaniechanej inwestycji, wystarczające do uznania kosztów wytworzenia czy nabycia dokumentacji inwestycyjnej, jako kosztów uzyskania przychodów, jest podjęcie decyzji o trwałym i definitywnym odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania inwestycyjnego. W odniesieniu do tych nakładów, nie jest racjonalna ich fizyczna likwidacja, również ze względów dowodowych, bowiem zniszczenie nośników tych wartości pozbawiłoby podatnika możliwości udowodnienia rzeczywistego poniesienia kosztu w celu osiągnięcia przychodów".

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, nie powinno budzić wątpliwości, że do wartości inwestycji, w rozumieniu art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczyć należy wszelkie wydatki poniesione w związku z tą inwestycją na każdym etapie realizacji.

Spółka na koniec zauważa, że przedmiotowe wydatki, co do zasady, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, bowiem powiększają wartość inwestycji, wpływają na przyszłą wartość początkową środka trwałego, który powstanie po zakończeniu inwestycji. Jak wskazano powyżej, poprzez poniesienie przedmiotowych wydatków Wnioskodawca zmierzał do utworzenia nowej placówki przeznaczonej na cele jego działalności. Uznać zatem należy, że podstawowy warunek, wynikający z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - czyli poniesienie wydatków w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, został tutaj spełniony.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Kosztami uzyskania przychodów będą zatem takie koszty, które spełniają łącznie następujące warunki:

* zostały poniesione przez podatnika,

* pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą, zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostaną ex lege uznane za koszty podlegające odliczeniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadząca działalność głównie w zakresie sprzedaży detalicznej podejmuje działania zmierzające do otwierania nowych sklepów w różnych częściach kraju. W związku z tym, Spółka ponosi różnego rodzaju koszty (nakłady), dotyczące m.in. zbadania rynku potencjalnych klientów, określenia zapotrzebowania na sklep wielkopowierzchniowy w danej lokalizacji, wybór i pozyskanie gruntu, przygotowania projektów, budowy, przebudowy obiektu, pozyskania dokumentacji tj. np. wypisów z rejestrów gruntów, odpisów ksiąg wieczystych, zadatków (zaliczek) na poczet zakupu nieruchomości. Na każdym etapie planowania i wykonania inwestycji Spółka z różnych przyczyn może zrezygnować z jej kontynuowania. Spółka uważa, iż wszystkie wydatki związane z planowaną inwestycją poniesione przez Nią od momentu podjęcia decyzji o rozpoczęciu działań zmierzających do realizacji tej inwestycji może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jako zaniechane inwestycje.

W świetle art. 4a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod pojęciem inwestycji rozumie się środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy o rachunkowości czyli zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnicy podejmują zadania inwestycyjne związane w szczególności z nabyciem, wytworzeniem lub ulepszeniem środków trwałych. W toku prowadzonej inwestycji może również dojść do jej zaniechania, z którym mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik nie podejmuje kolejnych czynności związanych z prowadzonym procesem inwestycyjnym, pomimo że nie został on zakończony. Innymi słowy jest to brak działania, zaprzestanie dokonywania następnych czynności, a w konsekwencji rezygnacja z podjętych wcześniej zamierzeń i odstąpienie od inwestycji. Przy czym zaniechanie inwestycji dotyczy także rezygnacji z inwestycji na etapie wstępnych czynności związanych z planowaną budową.

Wydatki ponoszone w związku z inwestycją nie podlegają bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu. Gdy powiększają wartość inwestycji, wpływają na przyszłą wartość początkową środka trwałego, który powstanie po zakończeniu inwestycji. Wydatki poniesione na zakończone inwestycje, staną się, co do zasady, kosztami uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. Ustawodawca pozwala także rozliczyć w kosztach podatkowych koszty inwestycji, która nie została przez podatnika dokończona, nie żądając spełnienia jakiś dodatkowych warunków np. zaniechania z określonych powodów. Niewątpliwie jednak podatnik rozliczający w kosztach podatkowych wydatki poniesione na taką inwestycję powinien być w stanie wykazać, że podejmując ją zakładał jej związek z uzyskiwaniem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Jest to podstawowy warunek zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Zatem wydatki poniesione na niedokończoną inwestycję, mogą być kosztami uzyskania przychodów w dwóch sytuacjach:

* sprzedaży niedokończonej inwestycji,

* zlikwidowania zaniechanej inwestycji.

Analizując istotę likwidacji jako procesu gospodarczego należy przyjąć, że powinna być ona działaniem nieodwracalnym i trwałym. Aby uznać powyższe wydatki za koszty zaniechanych inwestycji, na podstawie art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, musi dojść do zbycia inwestycji lub jej likwidacji. Przy czym zlikwidowanie inwestycji należy co do zasady traktować dosłownie, tzn. tylko fizyczna likwidacja inwestycji (np. jej rozbiórka, złomowanie, zniszczenie), umożliwi uznanie poniesionych na nią wydatków za koszty uzyskania przychodów. Z czynności tej sporządza się protokół fizycznej likwidacji, który oznacza zakończenie procesu likwidacji środka trwałego. W odniesieniu do niektórych "składników" inwestycji, wystarczy natomiast dokonanie odpowiednich wpisów w ewidencji prowadzonych inwestycji, albowiem możliwa jest likwidacja inwestycji w księgach rachunkowych, mimo że inwestycja ta nadal będzie fizycznie istniała (np. zgromadzona dokumentacja prawna i techniczna, koszty wstępne ponoszone przed rozpoczęciem konkretnych prac inwestycyjnych w obiekcie). Istotne jest w tym przypadku podjęcie decyzji o trwałej likwidacji inwestycji.

W przypadku likwidacji inwestycji w odniesieniu do dokumentacji, należy bowiem interpretować przepis art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwzględnieniem obowiązków wynikających z innych przepisów prawa tj. przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), w tym art. 74 tej ustawy, określającego terminy jej przechowywania.

Systemowa wykładnia tych przepisów daje podstawę do oceny, iż w ramach likwidacji zaniechanych inwestycji, wystarczające do uznania kosztów wytworzenia dokumentacji inwestycyjnej, jako kosztów uzyskania przychodów, będzie podjęcie decyzji o trwałym i definitywnym odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania inwestycyjnego.

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego Spółka wskazała szereg wydatków związanych z otwieraniem nowych placówek handlowych. Wśród wskazanych działań znajdują się m.in. czynności nie związane stricte z "procesem inwestycyjnym" rozumianym jako budowa, przebudowa. Czynności poprzedzające inwestycję, tj. w przedmiotowej sprawie zbadanie rynku potencjalnych klientów, określenie zapotrzebowania na sklep wielkopowierzchniowy w danej lokalizacji, a także wybór i pozyskanie gruntu choć w sensie ekonomicznym powiązane z konkretną inwestycją stanowią jednakże etap przygotowawczy do inwestycji w rozumieniu art. 4a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż ponoszone przez Spółkę wydatki z tytułu zbadania rynku potencjalnych klientów, określenia zapotrzebowania na sklep wielkopowierzchniowy w danej lokalizacji oraz wyboru i pozyskania gruntu jako związane z etapem przygotowawczym inwestycji nie zwiększają wartości początkowej wytwarzanego środka trwałego, a zatem mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Wskazać jednocześnie należy, iż w odniesieniu do wydatków:

* z tytułu nabycia nieruchomości, zastosowanie znajduje art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia,

* z tytułu zadatków (zaliczek) na zakup nieruchomości, w sytuacji kiedy Wnioskodawca rezygnuje z zakupu, należy mieć na uwadze zapis art. 16 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy.

W odniesieniu do pozostałych wymienionych w stanie faktycznym wydatków (zwiększających wartość początkową inwestycji) stwierdzić należy, iż mogą stanowić one koszty zaniechanych inwestycji na podstawie art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż jak już wcześniej wskazano, zaniechanie inwestycji polega na tym, iż podatnik pomimo poniesienia pewnych wydatków odstępuje od podejmowania dalszych czynności inwestycyjnych.

Wskazać jednakże należy, iż momentem zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest co do zasady moment fizycznej likwidacji inwestycji. Natomiast w przypadku likwidacji inwestycji w odniesieniu do dokumentacji, istotne jest podjęcie decyzji o trwałym i definitywnym odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania inwestycyjnego. Jednak podkreślić należy, iż warunkiem uznania tych wydatków za koszty podatkowe jest, aby efekt nakładów poniesionych na zaniechaną inwestycję nie był wykorzystywany w przyszłości.

Jednocześnie należy podkreślić, iż prawidłowe udokumentowanie wydatku, jak i ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki w zakresie zakwalifikowania jako kosztów zaniechanych inwestycji wydatków poniesionych na:

* wybór i pozyskanie gruntu, zbadanie rynku potencjalnych klientów, określenie zapotrzebowania na sklep wielkopowierzchniowy w danej lokalizacji - jest nieprawidłowe,

* przygotowanie projektów, budowę, przebudowę obiektu, pozyskanie dokumentacji tj. np. wypisów z rejestrów gruntów, odpisów ksiąg wieczystych - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powoływanych we wniosku wyroków sądowych oraz interpretacji organów podatkowych należy wskazać, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.