IBPBI/2/423-1118/10/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 kwietnia 2010 r. Sygn. akt I SA/Kr 1805/09, wniosku z dnia 8 maja 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 maja 2009 r.), uzupełnionym w dniach 24 sierpnia 2009 r. oraz 17 listopada 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania wydzielonych części Spółki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 22 maja 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania wydzielonych części Spółki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 11 sierpnia 2009 r. Znak IBPBI/2/423-580/09/PC wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 24 sierpnia 2009 r.

Po jego rozpatrzeniu Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 26 sierpnia 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-580/09/PC, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 13 września 2009 r. wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 15 października 2009 r. Znak IBPB I/2/423W-104/09/PC odmawiając zmiany ww. interpretacji. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona w dniu 22 października 2009 r.

Pismem z dnia 10 listopada 2009 r. wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z dnia 9 grudnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2010 r. Sygn. akt I SA/Kr 1805/09 uchylił zaskarżoną interpretację. Prawomocny wyrok wpłynął do tut. Biura w dniu 27 sierpnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zajmuje się produkcją urządzeń chłodniczych wysoko wyspecjalizowanych o szerokim zastosowaniu: z agregatem wbudowanym z przeznaczeniem dla małych i średnich sklepów, z zewnętrzną instalacją chłodniczą dla supermarketów, a także urządzeń dla restauracji, cukierni, coffee-shopów, barów bistro, stacji benzynowych, saloników prasowych i wszelkich innych obiektów handlowych. Wspólnicy spółki planują dokonać podziału Spółki w trybie art. 528 i nast. Kodeksu Spółek Handlowych. Podział nastąpi przez przeniesienie części majątku Spółki na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie - art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h.). Podział Spółki ma być przeprowadzany z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych dla zwiększenia efektywności i zmniejszenia kosztów działalności, a wydzielony zostanie pion odpowiedzialny za prowadzenie działalności lakierniczej.

Innymi słowy w wyniku wydzielenia w Spółce pozostanie część obecnego przedsiębiorstwa Spółki, która będzie wykorzystywana do produkcji urządzeń wysokowyspecjalizowanych, natomiast pozostała część przedsiębiorstwa zostanie przeniesiona do nowoutworzonej spółki, której przedmiotem działalności będzie lakiernictwo (malowanie m.in. urządzeń chłodniczych, wyprodukowanych zarówno przez wnioskodawcę jak i podmioty trzecie).

Zgodnie z projektowanym planem podziału, do spółki nowo zawiązanej zostaną wniesione środki trwałe, urządzenia, a także pracownicy przedsiębiorstwa. Po wniesieniu części przedsiębiorstwa Spółka będzie mogła samodzielnie funkcjonować. W skład wydzielonej części przedsiębiorstwa wchodzić będą dwie działki budowlane o łącznej powierzchni ok. 4.600,00 m^2, zabudowane halą produkcyjno-magazynową, a wydzielone geodezyjnie z obecnie istniejących działek stanowiących własność Spółki, droga wewnętrzna, #188; ogrodzenia, kotły gazowe, myjnia zanurzeniowa, narzędzia konieczne do pracy w branży lakierniczej np. krawędziarka, wykrawarka, stemple i matryce do wykrawarki, piec wypalający tunelowy, piec do wypalania proszkowego, piec olejowy, kabina do natrysku farbą proszkową, urządzenie napylające, prasa balansowa, prasa hydrauliczna, zgrzewarki, wkrętarka pistoletowa, wózki widłowe, regały magazynowe, aplikacja do lakierowania proszkowego, kabina do malowania, kompresor, stacja do uzdatniania wody, wyposażenie biura, komplety mebli, zestawy komputerowe, drukarki, serwery plików do sieci komputerowej, samochód ciężarowy.

W skład wydzielonej części przedsiębiorstwa wejdą wierzytelności i zobowiązania związane z tą częścią przedsiębiorstwa, środki pieniężne konieczne do prowadzenia bieżącej działalności jak także dwunastu pracowników (jeden brygadzista, dwóch kierowników oraz 9 pracowników fizycznych lakierni) dysponujących fachową wiedzą i umiejętnościami praktycznymi koniecznymi w branży lakierniczej. Wyodrębniono także zobowiązania związane z tą częścią (np. zobowiązania z zakresu prawa pracy, zobowiązania z tytułu użytkowania gruntów, zobowiązania z tytułu umów w zakresie dostaw towarów, itp.). Wydzielana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność lakierniczą.

Pozostała część przedsiębiorstwa (pozostawiona w Spółce) będzie obejmować jedenaście działek gruntowych, w tym część zabudowanych pomieszczeniami hali produkcyjnej, ogrodzenie, wiatę, pomieszczenia gospodarcze, drogę wewnętrzną, kompletny sprzęt potrzebny do produkcji, a to np. wiertarki, betoniarki, palniki, myjki wysokociśnieniowe, giętarki hydrauliczne, wózki widłowe, automat do cięcia przewodów elektrycznych, osuszacz sprężonego powietrza, piły tarczowe, wyposażenie stolarni, pryzmaty do gięcia, prasa krawędziowa, urządzenia do spieniania, prasa hydrauliczno-mechaniczna, waga platformowa, automat do cięcia drutu, wykrojniki i tłoczniki do skrzynek, matryce do prasy do metalu oraz wiele innych środków koniecznych do pracy w przedsiębiorstwie o takim profilu działalności. Poza tym w spółce pozostanie sprzęt biurowy w postaci kilkunastu komputerów wraz z oprogramowaniem, drukarki, telefony, odkurzacze, biurka komputerowe, komplety mebli, samochody osobowe oraz dotychczasowi pracownicy, a także kadra kierownicza (nie przeniesiona do spółki wydzielonej), wierzytelności, wartości niematerialne i prawne, środki pieniężne, zapasy, a także umowy handlowe i zamówienia oraz wynikające z nich należności i zobowiązania.

W uzupełnieniu wniosku Spółka ponadto wskazała, jako element zdarzenia przyszłego, iż w ramach jej przedsiębiorstwa funkcjonuje pion, który odpowiedzialny jest za lakiernictwo - wykonuje więc określone zadania gospodarcze. Pion ten wyodrębniony jest w szczególności poprzez podległość służbową pracowników (kierowników, brygadzisty oraz pracowników fizycznych), a więc odrębne zarządzanie, odrębne, sąsiadujące ze sobą pomieszczenia, odrębny sprzęt oraz maszyny jak także technologię produkcji (zespół składników majątkowych). Dla potrzeb prowadzenia odrębnego pionu lakierniczego wyodrębniono działki o powierzchni 0,0144 ha oraz o powierzchni 0,4512 ha, dla których założona jest odrębna księga wieczysta. Wszystkie maszyny i urządzenia zainstalowane na wyodrębnionej ww. powierzchni przypisane do pionu lakierniczego oraz pracownicy są w stanie samodzielnie prowadzić działalność lakierniczą. Działalność dotycząca przekazywanego majątku trwałego i obrotowego wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. pionu lakierniczego jest wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Spółki.

Zdaniem Spółki, okoliczności te świadczą o tym, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa jest wyodrębniona organizacyjnie (administracyjnie). W zakresie wyodrębnienia finansowego Spółka wyjaśniła, iż ewidencja księgowa zdarzeń związanych z wyodrębnianą zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa prowadzona jest na wydzielonych kontach księgowych w układzie rodzajowo - funkcjonalnym w księgach rachunkowych Spółki. W szczególności wyodrębnione są koszty związane bezpośrednio z zarządzaniem przekazywanymi składnikami majątku, udział środków trwałych stanowi 89% w wartości majątku zorganizowanej części przedsiębiorstwa, toteż ewidencja wartości początkowych środków trwałych i ewidencja umorzenia środków trwałych dotyczących wyodrębnianego pionu lakierniczego prowadzone są na oddzielnych kontach księgowych. Natomiast zobowiązania rejestrowane są na podstawie faktur obcych i są wspólne dla całej firmy, jednak ww. faktury umożliwiają na zidentyfikowanie kosztów z tytułu dostaw, dotyczących wyodrębnianych i przekazywanych składników majątku. Koszty wynagrodzeń pracowników wchodzących w skład wydzielanego plonu lakierniczego możliwe są do wskazania poprzez identyfikację osób z imienia i nazwiska, tworzona jest dla nich odrębna lista płac, stąd można kwotę wynagrodzeń i składników pochodnych, m.in. ZUS wydzielić z łącznej kwoty wynagrodzeń i ZUS dla całej firmy. Ewidencja sprzedaży i ewidencja należności dotycząca przekazywanej działalności jest wyodrębniona, gdyż w tym zakresie są zawierane umowy z kontrahentami dla wykonywanych usług lakierniczych. Przychody osiągane z tytułu świadczonych usług lakierniczych ewidencjonowane są na wyodrębnionym do tego celu koncie przychodów ze sprzedaży. Prowadzony jest odrębny rejestr VAT faktur sprzedaży dla świadczonych usług lakierniczych, natomiast w rejestrze VAT zakupów odpowiednie oznaczenie faktur kontrahentów pozwala wyodrębnić zobowiązania i podatek VAT naliczony dla wyodrębnianej działalności. Wydzielono z kasy wartość środków pieniężnych, która w zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostanie przeniesiona do nowopowstałej Spółki. Prowadzona jest odrębna ewidencja składników pozabilansowych. Zdaniem Wnioskodawcy okoliczności te świadczą o tym, iż wydzielana zorganizowana część przedsiębiorstwa jest wyodrębniona finansowo.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na skutek podziału, każda z części przedsiębiorstwa, zarówno pozostająca w spółce dzielonej jak i przenoszona do spółki nowo zawiązanej, stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, w myśl art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie, oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z definicją zawartą w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W niniejszym stanie faktycznym oczywistym jest, iż Spółka w toku wieloletniej działalności wytworzyła przedsiębiorstwo w rozumieniu powyższego przepisu.

Natomiast art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych definiuje "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji określonych zdarzeń gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie powyższych przepisów suma składników majątkowych tworzy więc zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

W rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie tej masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

W niniejszej sprawie w ramach przedsiębiorstwa wnioskodawcy funkcjonuje pion, który odpowiedzialny jest za lakiernictwo - wykonuje więc określone zadania gospodarcze. Pion ten wyodrębniony jest organizacyjnie, w szczególności poprzez podległość służbową pracowników (kierowników, brygadzisty oraz pracowników fizycznych), odrębne, sąsiadujące ze sobą pomieszczenia, odrębny sprzęt oraz maszyny jak także technologię produkcji (zespół składników majątkowych). Wszystkie maszyny i urządzenia przypisane do pionu lakierniczego oraz pracownicy są w stanie samodzielnie prowadzić działalność lakierniczą. Oznacza to, iż tworzą zorganizowaną część przedsiębiorstwa służącą do prowadzenia działalności lakierniczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podobnie część przedsiębiorstwa pozostała w spółce dzielonej będzie mogła samodzielnie prowadzić działalność w zakresie produkcji sprzętu chłodniczego. W szczególności wszystkie maszyny i urządzenia tworzą komplet (zespół składników) przeznaczony do produkcji urządzeń chłodniczych, w przedsiębiorstwie zatrudnione są osoby o stosownych kwalifikacjach, przedsiębiorstwo dysponuje stosownymi pomieszczeniami itd. Oznacza to, że także cześć przedsiębiorstwa pozostała w spółce tworzy zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Innymi słowy, po podziale każda ze spółek (dzielona i nowopowstała) będzie prowadzić działalność produkcyjną na potrzeby innej branży (innej gałęzi przemysłu). Zarówno zespół składników pozostający w spółce dzielonej, jak i przenoszony do spółki nowozawiązanej, stanowią odrębne zorganizowane i wyodrębnione części, z których każda, już od dnia wydzielenia, w oparciu o przypisany jej majątek, pracowników oraz środki finansowe będzie samodzielnie funkcjonować w zakresie dla niej właściwym.

Ponadto, zdaniem wnioskodawcy, dla pozytywnej odpowiedzi na zadane pytanie nie ma znaczenia okoliczność, iż pewne składki majątku spółki dzielonej zostały by przypisane do spółki nowo utworzonej, z których to składników majątku spółka dzielona korzystałaby na podstawie umowy najmu zawartej ze spółką nowoutworzoną po dniu podziału. Dla uznania danego zespołu składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie ma bowiem znaczenia, na podstawie jakiego tytułu prawnego przedsiębiorstwo korzysta z danego składnika majątku, skoro i tak w jego skład wchodzą wierzytelności, zobowiązania i prawo własności. Podobnie nie ma znaczenia, iż usługi ubocznie związane z działalnością przedsiębiorstwa będą musiałyby być pozyskiwane na podstawie umów zawartych po dniu podziału przez spółkę wydzieloną (np. usługi księgowe, zakup energii itp.).

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 26 sierpnia 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-580/09/PC Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wnioskodawca, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżył ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie prawomocnym wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2010 r. Sygn. akt I SA/Kr 1805/09 uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-580/09/PC.

W ww. wyroku Sąd stwierdził, iż "w opisanym stanie faktycznym organ obowiązany był stosownie do art. 14h w związku z art. 169 Ordynacji podatkowej wezwać stronę skarżącą do usunięcia braków formalnych wniosku, jednakże, nie #8722; w bliżej nieokreślonym przedmiocie lecz w zakresie wynikającym z treści art. 14b § 1 i 3 Ordynacji podatkowej, w szczególności wezwać do wyraźnego wskazania, interpretacji których przepisów prawa podatkowego wnioskodawca się domaga #8722; w terminie 7 dni, z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia.

Uchybienie to Sąd uznał za istotne, a więc skutkujące wyeliminowaniem z obrotu prawnego zaskarżonej interpretacji, przedmiot postępowania wyznacza bowiem treść żądania, a organ administracji publicznej nie jest władny do zmiany kwalifikacji prawnej tego żądania w tym do samodzielnego określania przepisów będących przedmiotem interpretacji. To zaś oznacza, iż w razie wątpliwości sprecyzowanie żądania należy do strony, nie zaś do organu administracji publicznej (por. wyrok NSA 2 marca 1987 r., III SA 92/87 czy wyrok NSA z dnia 11 czerwca 1990 r., I SA 367/90, ONSA 1990, Nr 2- 3, poz. 47). Zgodzić się nadto należy, z wyrażonym już poprzednio w orzecznictwie sądu administracyjnego poglądem, wedle którego "o tym, jaki charakter ma pismo strony, decyduje sama strona. Jeśli charakter wniesionego pisma budzi wątpliwości, organ administracji publicznej ma obowiązek wyjaśnić rzeczywistą wolę strony" (por. wyrok NSA z dnia 17 września 1992 r., III SA 949/92)".

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Mając na względzie powyższe, w związku z ww. wyrokiem WSA w Krakowie z dnia 27 kwietnia 2010 r. sygn. I SA/Kr 1805/09 Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, pismem z dnia 25 października 2010 r. znak: IBPBI/2/423-1118/10/PC zwrócił się do Wnioskodawcy z prośbą o uzupełnienie przedmiotowego wniosku.

W dniu 17 listopada 2010 r. wpłynęło do tut. Organu pismo z dnia 15 listopada 2010 r. stanowiące odpowiedź na wezwanie tut. organu.

W ww. piśmie Wnioskodawca wyjaśnił, że elementy stanu faktycznego zostały już przedstawione we wcześniejszych pismach w sprawie z tą różnicą, iż w trakcie postępowania w sprawie doszło już do podziału Wnioskodawcy. W związku z czym uzupełnia niniejszym pismem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej również w zakresie objęcia interpretacją zaistniałego już stanu faktycznego, a nie zdarzenia przyszłego - jak to przewidywał wniosek w chwili jego złożenia.

W przedmiotowym piśmie z dnia 15 listopada 2010 r. Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (spółka z o.o.), przed podziałem przez wydzielenie zajmował się produkcją urządzeń chłodniczych wysoko wyspecjalizowanych o szerokim zastosowaniu: z agregatem wbudowanym z przeznaczeniem dla małych i średnich sklepów, z zewnętrzną instalacją chłodniczą dla supermarketów, a także urządzenia dla restauracji, cukierni, coffee-shopów, barów bistro, stacji benzynowych, saloników prasowych i wszelkich innych obiektów handlowych.

W ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy od 2007 r. funkcjonował pion, który odpowiedzialny był za lakiernictwo (wykonywał określone zadania gospodarcze). Fakt ten znalazł ostateczne odzwierciedlenie w zarządzeniu Zarządu Wnioskodawcy z dnia 1 grudnia 2008 r. w sprawie zmian schematu organizacyjnego spółki. Okres czasu, jaki upłynął pomiędzy faktycznym wyodrębnieniem działu a potwierdzeniem tego faktu w zarządzeniu wynikał z prac organizacyjnych, technologicznych i finansowych, które miały na celu wypracowanie optymalnej struktury Wnioskodawcy.

W efekcie tych prac działalność produkcyjną Wnioskodawcy rozdzielono na dwa zasadnicze piony:

które to dwa ostatnie działy zostały podporządkowane dyrektorowi do spraw produkcji.

Natomiast dyrektor do spraw produkcji oraz kierownik wydziału lakierni zostali bezpośrednio podporządkowani zarządowi spółki, jako osoby odpowiedzialne za dwa samodzielne, równorzędne piony.

Pion odpowiedzialny za lakiernictwo wyodrębniony był w szczególności poprzez podległość służbową pracowników (kierowników, brygadzisty oraz pracowników fizycznych), a więc odrębne zarządzanie, jak także odrębne, sąsiadujące ze sobą pomieszczenia, odrębny sprzęt oraz maszyny oraz technologię produkcji (zespół składników majątkowych). Pion ten był w stanie samodzielnie prowadzić działalność lakierniczą.

Ewidencja księgowa zdarzeń związanych z wyodrębnionym pionem lakierni prowadzona była na wydzielonych kontach księgowych w układzie rodzajowo-funkcjonalnym w księgach rachunkowych Wnioskodawcy. W szczególności wyodrębnione były koszty związane bezpośrednio z zarządzaniem składnikami majątku, udział środków trwałych stanowił 89% w wartości majątku części przedsiębiorstwa. Ewidencja wartości początkowych środków trwałych i ewidencja umorzenia środków trwałych dotyczących wyodrębnianego pionu lakierniczego prowadzona była na oddzielnych kontach księgowych. Natomiast zobowiązania rejestrowane były na podstawie faktur obcych i były wspólne dla całej firmy, jednak ww. faktury umożliwiają zidentyfikowanie kosztów z tytułu dostaw, dotyczących wyodrębnianych i przekazywanych składników majątku. Tak więc prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja księgowa pozwalała na wyodrębnienie przychodów i kosztów działalności realizowanych przez wyodrębniony pion, jak również określenie należności oraz zobowiązań i innych pozycji bilansowych związanych z tym pionem. W efekcie możliwe było ustalenie wyniku finansowego oraz podatkowego na poziomie tego pionu, jak również prowadzenie specjalistycznych analiz finansowych na podstawie tejże ewidencji księgowej.

Wspólnicy dokonali podziału spółki w trybie art. 528 i nast. k.s.h. Podział nastąpił przez przeniesienie części majątku spółki na spółkę nowo zawiązaną jako sp. z o.o. (podział przez wydzielenie - art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h.). Podział spółki został przeprowadzony z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych dla zwiększenia efektywności i zmniejszenia kosztów działalności. Trafność tych założeń została potwierdzona w toku działalności obu spółek po wydzieleniu - obie spółki m.in. polepszyły swoje wyniki finansowe.

W wyniku wydzielenia u Wnioskodawcy pozostała część przedsiębiorstwa spółki, która była i będzie wykorzystywana do produkcji urządzeń wysokowyspecjalizowanych (dział produkcji opraw oświetleniowych oraz dział produkcji sprzętu chłodniczego), natomiast pozostała część przedsiębiorstwa została przeniesiona do nowoutworzonej spółki jako sp. z o.o. (dział lakierniczy).

Zgodnie z planem podziału, do spółki nowo zawiązanej został wydzielony pion lakierniczy. Zostały więc wniesione środki trwałe, urządzenia a także pracownicy przypisani do tego pionu. W skład wydzielonej części przedsiębiorstwa (pionu lakierniczego) wchodziły dwie działki budowlane o łącznej powierzchni ok. 4.600 m2 zabudowane halą produkcyjno-magazynową, a wydzielone geodezyjnie z istniejących działek stanowiących własność Wnioskodawcy, droga wewnętrzna, 1/4 ogrodzenia, kotły gazowe, myjnia zanurzeniowa, narzędzia konieczne do pracy w branży lakierniczej np. krawędziarka, wykrawarka, stemple i matryce do wykrawarki, piec wypalający tunelowy, piec do wypalania proszkowego, piec olejowy, kabina do natrysku farbą proszkową, urządzenie napylające, prasa balansowa, prasa hydrauliczna, zgrzewarki, wkrętarka pistoletowa, wózki widłowe, regały magazynowe, aplikacja do lakierowania proszkowego, kabina do malowania, kompresor, stacja do uzdatniania wody, wyposażenie biura, komplety mebli, zestawy komputerowe, drukarki, serwery plików do sieci komputerowej, samochód ciężarowy. W skład wydzielonej części przedsiębiorstwa (pionu lakierniczego) weszły wierzytelności i zobowiązania związane z tą częścią przedsiębiorstwa, środki pieniężne konieczne do prowadzenia bieżącej działalności jak także dwunastu pracowników (jeden brygadzista, dwóch kierowników oraz 9 pracowników fizycznych lakierni) dysponujący fachową wiedzą i umiejętnościami praktycznymi koniecznymi w branży lakierniczej. Przeniesiono także zobowiązania związane z tą częścią (np. zobowiązania z zakresu prawa pracy, zobowiązań z tytułu użytkowania gruntów, zobowiązań z tytułu umów w zakresie dostaw towarów, itp.). Wydzielana część przedsiębiorstwa (pion lakierniczy) była w stanie samodzielnie prowadzić działalność lakierniczą, co też się dzieje.

Część przedsiębiorstwa pozostawiona Wnioskodawcy obejmowała jedenaście działek gruntowych, w tym część zabudowanych pomieszczeniami hali produkcyjnej, ogrodzenie, wiatę, pomieszczenia gospodarcze, drogę wewnętrzną, kompletny sprzęt potrzebny do produkcji, a to np. wiertarki, betoniarki, palniki, myjki wysokociśnieniowe, giętarki hydrauliczne, wózki widłowe, automat do cięcia przewodów elektrycznych, osuszacz sprężonego powietrza, piły tarczowe, wyposażenie stolarni, pryzmaty do gięcia, prasa krawędziowa, urządzenia do spieniania, prasa hydrauliczno-mechaniczna, waga platformowa, automat do cięcia drutu, wykrojniki i tłoczniki do skrzynek, matryce do prasy do metalu oraz wiele innych środków koniecznych do pracy w przedsiębiorstwie o takim profilu działalności. Poza tym Wnioskodawcy pozostał sprzęt biurowy w postaci kilkunastu komputerów wraz z oprogramowaniem, drukarki, telefony, odkurzacze, biurka komputerowe, komplety mebli, samochody osobowe oraz dotychczasowi pracownicy, a także kadra kierownicza (nie przeniesiona do spółki wydzielonej), wierzytelności, wartości niematerialne i prawne, środki pieniężne, zapasy, a także umowy handlowe i zamówienia oraz wynikające z nich należności i zobowiązania. Także część przedsiębiorstwa pozostawiona Wnioskodawcy funkcjonowała samodzielnie, zgodnie z ustalonymi wcześniej założeniami.

Ponadto spółka dzielona (Wnioskodawcy) będzie korzystać na podstawie umowy najmu z pewnych mało znaczących składników, które zostały przeniesione wraz ze ZCP do nowo zawiązanej spółki L.

Składniki te nie są konieczne z punktu widzenia działalności prowadzonej przez część przedsiębiorstwa pozostałą w spółce dzielonej. Mianowicie spółka dzielona będzie korzystała na podstawie umowy najmu z następujących składników majątku przeniesionych do spółki wydzielonej:

* części hali produkcyjnej - część ta nie jest konieczna spółce dzielonej do prowadzenia działalności, a korzystanie z niej na podstawie umowy najmu podyktowane jest tylko względami organizacyjnymi (optymalizacją struktury). Spółka dzielona dysponuje bowiem wystarczającą powierzchnią hali produkcyjnej;

* części pomieszczeń magazynowych - pomieszczenia te nie są konieczne spółce dzielonej, gdyż dysponuje już wystarczającą powierzchnią magazynową, a korzystanie z niej na podstawie umowy najmu podyktowane jest tylko względami organizacyjnymi i finansowymi (optymalizacją struktury i kosztów);

* części pomieszczeń socjalnych dla pracowników oraz gabinetu lekarskiego - spółka dzielona dysponuje pomieszczeniami, które mogły zostać przeznaczone na pomieszczenia socjalne dla pracowników i gabinet lekarski, lecz korzysta z nich na podstawie umowy najmu ze względów finansowych (optymalizacja kosztów).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na skutek wyżej opisanego podziału, zarówno część przedsiębiorstwa przeniesiona do spółki nowo zawiązanej, jak i część przedsiębiorstwa pozostawiona w spółce dzielonej, stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 4a pkt 4 ustawy z dn. 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako "PdopU"), zarówno część przedsiębiorstwa pozostawiona w tej spółce, jak i część przedsiębiorstwa wydzielona, stanowiły zorganizowane części przedsiębiorstwa. W efekcie art. 12 ust. 1 pkt 9 PdopU nie znalazł zastosowania.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W niniejszym stanie faktycznym oczywistym jest, iż Spółka w toku wieloletniej działalności wytworzyła przedsiębiorstwo w rozumieniu powyższego przepisu.

Natomiast art. 4a pkt 4 PdopU definiuje ZCP jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie powyższych przepisów suma składników majątkowych tworzy więc zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

W rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie tej masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

W niniejszej sprawie w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy funkcjonował pion, który odpowiedzialny był za lakiernictwo. Do powołanego pionu przypisane były składniki materialne i niematerialne opisane w stanie faktycznym, które to składniki były ze sobą powiązane, tworząc zespół przeznaczony do określonych zadań gospodarczych. Pion ten wyodrębniony był organizacyjnie, w szczególności poprzez podległość służbową odpowiednio wykwalifikowanych pracowników (kierowników, brygadzisty oraz pracowników fizycznych), odrębne, sąsiadujące ze sobą pomieszczenia, odrębny sprzęt oraz maszyny jak także technologię produkcji. Wszystkie maszyny i urządzenia przypisane do pionu lakierniczego oraz pracownicy byli w stanie samodzielnie prowadzić działalność lakierniczą. Potwierdził to także fakt, iż po wydzieleniu pion lakierniczego, pionu ten podjął samodzielnie działalność w ramach nowej spółki, tylko na bazie składników przejętych ze spółki dzielonej.

W zakresie wyodrębnienia finansowego należy zauważyć, iż żaden z przepisów prawa nie wiąże konkretnych wymogów z zaistnieniem wyodrębnienia finansowego. W szczególności ustawodawca nie postawił warunku, zgodnie z którym wyodrębnienie finansowe musiałoby wiązać się z ewidencją zdarzeń gospodarczych na odrębnych kontach księgowych.

W orzecznictwie wskazano natomiast, iż "wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego ZCP. (...) Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się" - takie stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych MF o sygnaturach: IBPP3/443-345/10/AB (2010.08.03), IBPP3/443-245/10/KO (2010.07.02), IBPP3/443-697/09/KO (2009.12.14), IBPP1/443-762/09/BM (2009.10.06).

Znajduje ono potwierdzenie również w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez inne organy podatkowe, w tym przykładowo:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2009 r. w sprawie ILPB3/423-209/09-2/EK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 czerwca 2009 r. w sprawie ITPBl/415-245a/09/MR czy,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 maja 2008 r. w sprawie IP-PB3-423-282/08-2/PS.

Innymi słowy ewidencja zdarzeń gospodarczych na odrębnych kontach księgowych jest optymalnym (najdalej idącym) rozwiązaniem jednego z elementów finansowego wyodrębnienia, ale nie jedynym. Jak zauważono w powyższych interpretacjach, warunek finansowego wyodrębnienia w zakresie ewidencji zdarzeń gospodarczych spełniony jest także wówczas, gdy możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Cel ten można osiągnąć poprzez rozmaite zabiegi, które - zgodnie z ustawą o rachunkowości - powinny być zdefiniowane w polityce rachunkowości. Fakt istnienia wyodrębnienia finansowego w niniejszej sprawie nie może więc budzić wątpliwości, gdyż ewidencja księgowa zdarzeń związanych z wyodrębnionym pionem prowadzona była na wydzielonych kontach księgowych w układzie rodzajowo - funkcjonalnym w księgach rachunkowych Wnioskodawcy. W szczególności wyodrębnione były koszty związane bezpośrednio z zarządzaniem składnikami majątku, udział środków trwałych stanowił 89% w wartości majątku części przedsiębiorstwa, toteż ewidencja wartości początkowych środków trwałych i ewidencja umorzenia środków trwałych dotyczących wyodrębnianego pionu lakierniczego prowadzona była na oddzielnych kontach księgowych. Natomiast zobowiązania rejestrowane były na podstawie faktur obcych i były wspólne dla całej firmy, jednak ww. faktury umożliwiają zidentyfikowanie kosztów z tytułu dostaw, dotyczących wyodrębnianych składników majątku. Nie ulega więc wątpliwości, że tak prowadzona przez Spółkę ewidencja księgowa pozwalała na wyodrębnienie przychodów i kosztów działalności realizowanych przez wyodrębniony pion lakierni, jak również określenie należności oraz zobowiązań i innych pozycji bilansowych związanych z tym pionem. W efekcie możliwe było ustalenie wyniku finansowego oraz podatkowego na poziomie tego pionu, jak również prowadzenie specjalistycznych analiz finansowych na podstawie tejże ewidencji księgowej. Z tego względu wydzielony pion lakierni spełniał wymagania ZCP.

Także i część przedsiębiorstwa pozostawiona w spółce dzielonej, spełniała przesłanki ZCP. Mianowicie w spółce dzielonej pozostał komplet maszyn i urządzeń opisanych w stanie faktycznym, które to maszyny i urządzenia były w zupełności wystarczające dla prowadzonej działalności Spółki, pozostała także kadra kierownicza, pracownicy, wierzytelności, wartości niematerialne i prawne, środki pieniężne, zapasy, a także umowy handlowe i zamówienia oraz wynikające z nich należności i zobowiązania. Wszystkie te składniki mogły funkcjonować samodzielnie w istniejącej spółce, tworzyły już przed podziałem zespół składników materialnych i niematerialnych, wyodrębniony organizacyjnie i finansowo poprzez wyżej opisane działania, przeznaczony do realizacji wcześniej opisanych zadań gospodarczych.

Wprawdzie spółka dzielona korzysta po dniu podziału z pewnych składników majątku, które zostały przeniesione do spółki wydzielonej, niemniej okoliczność ta nie ma znaczenia dla stwierdzenia, iż w spółce dzielonej pozostała ZCP. Składniki te były i są mało znaczące z punktu widzenia spółki dzielonej i bez nich część przedsiębiorstwa stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, zdolny do realizacji działań gospodarczych. W spółce dzielonej pozostały bowiem wszystkie istotne elementy, które decydują, że wyodrębniony zespół składników służy do realizacji celów gospodarczych realizowanych przez spółkę dzieloną. Spółka dzielona jest w stanie prowadzić swoją działalność bez tych składników, a korzystanie z nich na podstawie umowy najmu po dniu podziału miało tylko na celu optymalizację kosztów i struktury spółek. Natomiast składniki te zostały przeniesione do spółki nowozawiązanej z tego względu, iż były przypisane do pionu organizacyjnego będącego przedmiotem wydzielenia. Dzięki temu zarówno składniki pozostawione w spółce dzielonej jak i wydzielane stanowiły zespoły, a przez to ZCP.

Z powyższych względów, jako że zarówno część przedsiębiorstwa przenoszona do spółki nowozawiązanej jak i część przedsiębiorstwa pozostała w spółce dzielonej, stanowią ZCP, przepis art. 12 ust. 1 pkt 9 PdopU nie znajduje zastosowania i w spółce dzielonej nie powstaje przychód ze wskazanego w nim tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Artykuł 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), definiuje "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w art. 4a pkt 4 omawianej ustawy, zawiera natomiast szereg kryteriów które muszą być spełnione aby daną masę majątkową można było uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jednym z podstawowych wymogów jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Podnieść również należy, iż atrybut zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być spełniony zarówno przez część wydzielaną jak i pozostającą w spółce, w dniu wydzielenia. Przez dzień wydzielenia należy natomiast rozumieć dzień wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, zgodnie bowiem z treścią art. 530 § 2 Kodeksu spółek handlowych, wydzielenie nowej spółki następuje w dniu jej wpisu do rejestru.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że został dokonany podział spółki w trybie art. 528 i nast. k.s.h. Podział nastąpił przez przeniesienie części majątku spółki na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie - art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h.).

Zgodnie z planem podziału, do spółki nowo zawiązanej został wydzielony pion lakierniczy. Zostały więc wniesione środki trwałe, urządzenia a także pracownicy przypisani do tego pionu. W skład wydzielonej części przedsiębiorstwa (pionu lakierniczego) wchodziły dwie działki budowlane o łącznej powierzchni ok. 4.600 m² zabudowane halą produkcyjno-magazynową, a wydzielone geodezyjnie z istniejących działek stanowiących własność spółki dzielonej., droga wewnętrzna, #188; ogrodzenia, kotły gazowe, myjnia zanurzeniowa, narzędzia konieczne do pracy w branży lakierniczej np. krawędziarka, wykrawarka, stemple i matryce do wykrawarki, piec wypalający tunelowy, piec do wypalania proszkowego, piec olejowy, kabina do natrysku farbą proszkową, urządzenie napylające, prasa balansowa, prasa hydrauliczna, zgrzewarki, wkrętarka pistoletowa, wózki widłowe, regały magazynowe, aplikacja do lakierowania proszkowego, kabina do malowania, kompresor, stacja do uzdatniania wody, wyposażenie biura, komplety mebli, zestawy komputerowe, drukarki, serwery plików do sieci komputerowej, samochód ciężarowy. W skład wydzielonej części przedsiębiorstwa (pionu lakierniczego) weszły wierzytelności i zobowiązania związane z tą częścią przedsiębiorstwa, środki pieniężne konieczne do prowadzenia bieżącej działalności jak także dwunastu pracowników (jeden brygadzista, dwóch kierowników oraz 9 pracowników fizycznych lakierni) dysponujący fachową wiedzą i umiejętnościami praktycznymi koniecznymi w branży lakierniczej. Przeniesiono także zobowiązania związane z tą częścią (np. zobowiązania z zakresu prawa pracy, zobowiązania z tytułu użytkowania gruntów, zobowiązania z tytułu umów w zakresie dostaw towarów, itp.).

Tak więc pion odpowiedzialny za lakiernictwo wyodrębniony był w szczególności poprzez podległość służbową pracowników (kierowników, brygadzisty oraz pracowników fizycznych), a więc odrębne zarządzanie, jak także odrębne, sąsiadujące ze sobą pomieszczenia, odrębny sprzęt oraz maszyny oraz technologię produkcji (zespół składników majątkowych).

Z opisu sprawy wynika także, że ewidencja księgowa zdarzeń związanych z wyodrębnionym pionem lakierni prowadzona była na wydzielonych kontach księgowych w układzie rodzajowo - funkcjonalnym w księgach rachunkowych Wnioskodawcy. W szczególności wyodrębnione były koszty związane bezpośrednio z zarządzaniem składnikami majątku, udział środków trwałych stanowił 89% w wartości majątku części przedsiębiorstwa. Ewidencja wartości początkowych środków trwałych i ewidencja umorzenia środków trwałych dotyczących wyodrębnianego pionu lakierniczego prowadzona była na oddzielnych kontach księgowych. Natomiast zobowiązania rejestrowane były na podstawie faktur obcych i były wspólne dla całej firmy.

Odnosząc wyżej przedstawiony stan faktyczny do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż o ile utworzony przez Wnioskodawcę dział lakierniczy posiadał cechy jakie wskazał Wnioskodawca i był w stanie samodzielnie prowadzić działalność lakierniczą to należy go uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Również część przedsiębiorstwa pozostawiona w spółce dzielonej, spełniała przesłanki ZCP. Mianowicie w spółce dzielonej pozostał komplet maszyn i urządzeń opisanych w stanie faktycznym, które to maszyny i urządzenia były w zupełności wystarczające dla prowadzonej działalności spółki, pozostała także kadra kierownicza, pracownicy, wierzytelności, wartości niematerialne i prawne, środki pieniężne, zapasy, a także umowy handlowe i zamówienia oraz wynikające z nich należności i zobowiązania. Wszystkie te składniki mogły funkcjonować samodzielnie w istniejącej spółce, tworzyły już przed podziałem zespół składników materialnych i niematerialnych, wyodrębniony organizacyjnie i finansowo poprzez wyżej opisane działania, przeznaczony do realizacji wcześniej opisanych zadań gospodarczych.

Zgonie z art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa - wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia; przepisy art. 14 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Skoro zatem majątek przejmowany na skutek podziału jak i majątek pozostający w Spółce stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 3 ww. ustawy to nie dojdzie do powstania przychodu o jakim mowa w cyt. Wyżej art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku - jest prawidłowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.