IBPBI/2/423-111/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 2 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji, bądź napraw powypadkowych autobusów, o ile nie są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym,

* powstania przychodu na skutek otrzymanego odszkodowania od ubezpieczyciela i zwrotu kosztów naprawy od kierowcy - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji, bądź napraw powypadkowych autobusów, o ile nie są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym,

* powstania przychodu na skutek otrzymanego odszkodowania od ubezpieczyciela i zwrotu kosztów naprawy od kierowcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zakład do realizacji usług komunikacyjnych posiada autobusy, które w trakcie eksploatacji uczestniczą w kolizjach drogowych, w wyniku których ze względu na uszkodzenia są likwidowane lub poddawane naprawom powypadkowym. Pojazdy te nie są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Powstałe straty z tytułu likwidacji bądź napraw powypadkowych zwraca firma ubezpieczeniowa lub zgodnie art. 119 Kodeksu Pracy (na podstawie ugody pozasądowej) kierowca, który spowodował kolizję.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy straty powstałe w wyniku likwidacji bądź napraw powypadkowych autobusów, o ile nie są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, a otrzymane odszkodowanie od ubezpieczyciela i zwrot kosztów naprawy od kierowcy powiększa przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zakład w oparciu o przedstawiony stan faktyczny uważa, że straty powstałe w wyniku likwidacji, bądź napraw powypadkowych autobusów, jeżeli nie są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, natomiast otrzymane od ubezpieczyciela odszkodowanie i zwrot kosztów naprawy od kierowcy powiększa przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Zakładu autobusy ze względu na konstrukcję techniczną i przeznaczenie różnią się od samochodów (osobowych i ciężarowych). Pojazdy te, zgodnie z klasyfikacją rodzajową środków trwałych zaliczane są do grupy 7 ("środki transportowe"). Autobusy należą wprawdzie do podgrupy 74 - pojazdy mechaniczne, która obejmuje również samochody osobowe i ciężarowe, ale zaliczane są do rodzaju 744, obejmującym pojazdy ze względu na liczbę miejsc pasażerskich (powyżej 9 osób łącznie z kierową). Natomiast samochody - zgodnie z klasyfikacją rodzajową - zaliczane są do następujących rodzajów: 741 - samochody osobowe i 742 - samochody ciężarowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów. Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Ustawa o p.d.o.p. uzależnia możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jedynie od objęcia samochodu ubezpieczeniem dobrowolnym. Tak więc, warunkiem koniecznym zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z likwidacją bądź remontem powypadkowym samochodu jest zawarcie umowy dobrowolnego ubezpieczenia, a także prawidłowe udokumentowane wydatku.

Ustawa o p.d.o.p. uzależnia możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jedynie od objęcia samochodu ubezpieczeniem dobrowolnym. Tak więc, warunkiem koniecznym zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z likwidacją bądź remontem powypadkowym samochodu jest zawarcie umowy dobrowolnego ubezpieczenia, a także prawidłowe udokumentowane wydatku.

Ww. przepis wyłącza z kosztów uzyskania przychodów straty powstałe w wyniku utraty lub likwidacji oraz koszty remontów powypadkowych samochodów, a nie autobusów, które nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca ponosi koszty z tytułu likwidacji bądź napraw powypadkowych autobusów uczestniczących w kolizjach drogowych w związku z realizacją usług komunikacyjnych. Przedmiotowe autobusy nie są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Wnioskodawca zaznaczył, iż powstałe straty z tytułu likwidacji bądź koszty napraw powypadkowych zwraca firma ubezpieczeniowa lub zgodnie z art. 119 Kodeksu Pracy kierowca, który spowodował kolizję.

W świetle art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przepisy tego artykułu nie określają ścisłej definicji przychodów, zawierają jedynie wykaz zdarzeń, które zostały uznane przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu ustawy o p.d.o.p., przy czym wymienione w ww. przepisie tej ustawy rodzaje przychodów poprzedzone zostały wyrazem "w szczególności", co oznacza, że katalog zawarty w ustawie o p.d.o.p. nie jest katalogiem zamkniętym. Wymienione w tymże artykule rodzaje przychodów, nie zawierają w swym katalogu odszkodowań.

Reasumując powyższe, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją bądź naprawą powypadkową przedmiotowych pojazdów (autobusów) nieobjętych dobrowolnym ubezpieczeniem można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów stosownie do uregulowań art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., natomiast otrzymane od firmy ubezpieczeniowej odszkodowanie lub zwrot kosztów naprawy od kierowcy, który spowodował kolizję, należy zaliczyć do przychodów podlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest zatem prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.