IBPBI/2/423-1100/13/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 grudnia 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1100/13/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 23 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym 29 listopada 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przekazanie Wnioskodawcy przez Fundację kwoty Zysku przyniesionego przez Film stanowi przychód podatkowy, jeżeli zostało dokonane w związku z przejęciem przez Wnioskodawcę długu Fundacji wobec Wykonawcy, polegającego na zapłacie wynagrodzenia określonego w zawartej z nim umowie (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przekazanie Wnioskodawcy przez Fundację kwoty Zysku przyniesionego przez Film stanowi przychód podatkowy, jeżeli zostało dokonane w związku z przejęciem przez Wnioskodawcę długu Fundacji wobec Wykonawcy, polegającego na zapłacie wynagrodzenia określonego w zawartej z nim umowie. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 15 listopada 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-1100/13/MS, IBPP3/443-1070/13/LŻ wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano 29 listopada 2013 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Fundacja była stroną umowy koprodukcji filmowej; uzyskała stosowne zgody na dokonanie rozporządzeń prawami i obowiązkami wynikającymi z umowy koprodukcji. Spółka (Wnioskodawca) na mocy umowy (Umowa) zawartej z Fundacją, skutecznie nabyła od Fundacji, w zamian za jednorazowe zryczałtowane wynagrodzenie:

* cały przysługujący Fundacji udział w autorskich prawach majątkowych do utworu audiowizualnego (Filmu), jak również prawo do artystycznych wykonań, na polach eksploatacji określonych w Umowie,

* całość praw do materiałów zdjęciowych, na których Film został utrwalony, na polach eksploatacji określonych w Umowie,

* całość praw do wideogramu Filmu w rozumieniu art. 94 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.),

* całość praw autorskich do scenariusza Filmu (wraz z wyłącznym prawem zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego do scenariusza) w zakresie umożliwiającym jego eksploatację audiowizualną na całym świecie, na polach eksploatacji określonych w Umowie, za pomocą wszelkich metod i środków przekazu (Scenariusz),

* całość praw autorskich i pokrewnych (wraz z prawem zależnym) do materiałów promocyjnych Filmu oraz wizerunków, głosu, imion i nazwisk osób występujących w takich materiałach, na polach eksploatacji określonych w Umowie (Materiały Promocyjne).

Nadto Fundacja jest stroną umów ze współtwórcami Filmu (Umowy z wykonawcami), aktorami oraz innymi osobami pracującymi przy produkcji Filmu (Wykonawcy). Wynagrodzenie Wykonawcy określone zostało każdorazowo w Umowie z danym Wykonawcą, jako udział w zysku z dystrybucji Filmu. Wykonawcy wyrazili zgodę na wstąpienie Wnioskodawcy w miejsce Fundacji w zakresie niewykonanych obowiązków Fundacji wynikających z Umów z Wykonawcami - w tym w szczególności na przejęcie przez Wnioskodawcę od Fundacji długu wobec danego Wykonawcy, polegającego na zapłacie wynagrodzenia określonego w Umowie z Wykonawcą. Wobec powyższego na mocy Umowy Wnioskodawca, w zamian za zryczałtowane wynagrodzenie, nabył w szczególności całość praw przysługujących Fundacji stosownie do Umów z Wykonawcami. Jednocześnie Wnioskodawca oraz Fundacja zawarły - na zasadzie art. 519 § 1 i § 2 pkt 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - umowę o przejęciu przez Wnioskodawcę długu Fundacji wobec danego Wykonawcy, polegającego na zapłacie wynagrodzenia określonego w Umowie z Wykonawcą.

Z uwagi na powyższe dotychczas uzyskany przez Fundację zysk przyniesiony przez Film, (podlegający podziałowi pomiędzy Wykonawców) w celu jego wypłaty przez Wnioskodawcę na rzecz Wykonawców (zgodnie z Umowami z wykonawcami) Fundacja przekazała Wnioskodawcy. Zysk ten wynosił 6.088,00 zł (Zysk).

Wskazuje się także, że w Umowie kwota Zysku została wyraźnie określona i precyzyjnie wyodrębniona od zryczałtowanego wynagrodzenia. Przekazanie Zysku nie stanowi wynagrodzenia w zamian za rozporządzenia dokonane mocą Umowy.

W uzupełnieniu wniosku z 26 listopada 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 listopada 2013 r.) Spółka wskazała, że:

* umowa przeniesienia praw autorskich zawarta została 17 czerwca 2013 r.,

* umowa przejęcia długu zawarta została 17 czerwca 2013 r.

Wnioskodawca przejmuje dług Fundacji, jaki stanowi zapłata wynagrodzenia na rzecz Wykonawcy:

a.

z dniem zawarcia umowy przeniesienia na Wnioskodawcę przysługujących Fundacji praw do Filmu - odnośnie zysku przyniesionego przez Film od dnia zawarcia umowy przeniesienia na Spółkę przysługujących Fundacji praw do Filmu,

b.

z dniem zawarcia umowy przeniesienia na Wnioskodawcę przysługujących Fundacji praw do Filmu oraz przekazania Spółce przez Fundację zysku przyniesionego przez Film do dnia zawarcia umowy przeniesienia na Wnioskodawcę przysługujących Fundacji praw do Filmu - odnośnie zysku przyniesionego przez Film do dnia zawarcia umowy przeniesienia na Wnioskodawcę przysługujących Fundacji praw do Filmu.

Jako, że Wnioskodawca oraz Fundacja zawarli umowę przeniesienia na Spółkę przysługujących Fundacji praw do Filmu, celowe było wstąpienie przez Spółkę w określone prawa i obowiązki Fundacji. Celem przejęcia długu - zobowiązania do zapłaty, podziału ("dystrybucji") pomiędzy Wykonawców zysku przyniesionego przez Film, jest więc możliwość pełnego i skutecznego wykonywania przez Wnioskodawcę praw do Filmu oraz dokonanie wzajemnych rozliczeń pomiędzy Wnioskodawcą a Fundacją w związku z umową przeniesienia praw do Filmu. Na podstawie umowy przejęcia długu Wnioskodawca działał będzie jako podmiot wykonujący przejęty dług - zobowiązanie Fundacji do wypłaty, podziału ("dystrybucji") w ramach wynagrodzenia dla Wykonawców, zysku przyniesionego przez Film.

Wnioskodawca w związku z zawartą umową przejęcia długu, zobowiązany jest do podziału ("dystrybucji") pomiędzy Wykonawców zysku przyniesionego przez Film, stanowiącego w odpowiedniej, umówionej proporcji wynagrodzenie należne Wykonawcom, na co Wykonawcy wyrazili zgodę.

Na przejęty dług składa się dotychczas uzyskany przez Fundację zysk przyniesiony przez Film (do dnia zawarcia umowy przeniesienia na Wnioskodawcę przysługujących Fundacji praw do Filmu), w kwocie 6.088,00 zł oraz zysk, który przyniesie Film od dnia zawarcia umowy przeniesienia na Wnioskodawcę przysługujących Fundacji praw do Filmu.

Fundacja nie jest zobowiązana do zapłaty Wnioskodawcy wynagrodzenia w związku z przejęciem długu. Jak wskazano we wniosku, kwota przekazywanego zysku dotychczas wypracowanego, została wyraźnie określona i precyzyjnie wyodrębniona od zryczałtowanego wynagrodzenia z tytułu przeniesienia na Wnioskodawcę przysługujących Fundacji praw do Filmu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przekazanie Wnioskodawcy przez Fundację kwoty Zysku przyniesionego przez Film stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, jeżeli zostało dokonane w związku z przejęciem przez Wnioskodawcę na zasadzie art. 519 § 1 i § 2 pkt 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny długu Fundacji wobec Wykonawcy, polegającego na zapłacie wynagrodzenia określonego w zawartej z nim Umowie... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Spółki, ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - powinno być tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 ustawy CIT wymienione zostały jednak rodzaje przychodów, moment ich powstania i wyłączenia z katalogu przychodów.

Jako zasadę ustawodawca przyjął, że stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ustawy CIT).

W doktrynie przyjmuje się, że przychodami są wszelkiego rodzaju przysporzenia majątkowe, które mają nieodwracalny charakter, przy czym muszą być definitywnie otrzymane przez dany podmiot, czyli są to wszystkie wartości wchodzące do majątku podatnika mające definitywny charakter, powiększające jego aktywa, którymi może on rozporządzać jak własnymi. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, gdzie bezspornie przyjmuje się, że przychody podatkowe stanowią przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, skutkujące definitywnym przyrostem majątku podatnika. Z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - jest tylko taka wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa (tak wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 maja 1998 r., sygn. SA/Sz 1305/97). Za przychód ustawodawca nakazuje uznać tylko te wartości, które charakteryzują się definitywnym przyrostem majątku podatnika (tak wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 listopada 2003 r. sygn. III SA 3382/02).

W doktrynie podkreśla się jednocześnie, iż Podatek dochodowy od osób prawnych jest podatkiem bezpośrednim, który ciąży na podatnikach uzyskujących przychód w postaci przysporzenia majątkowego powodującego przyrost ich aktywów lub zmniejszenie ich zobowiązań. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej (por. J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Legalis, 2010).

Powyższe oznacza, że dla powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych konieczne jest aby:

1.

przysporzenie skutkowało przyrostem majątku podatnika, tj. wzrostem aktywów bez jednoczesnego zwiększenia zobowiązań, oraz

2.

przysporzenie otrzymane przez podatnika miało charakter definitywny, tj. nie podlegało zwrotowi i nie było warunkowe.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca pragnie wykazać, że pomimo przekazania przez Fundację na jego rzecz Zysku przyniesionego przez Film (podlegającego podziałowi pomiędzy Wykonawców) choć co do zasady w takiej sytuacji powstaje przychód to w opisanym stanie faktycznym, w ogóle nie dojdzie do jakiegokolwiek przyrostu majątku po stronie Wnioskodawcy, z uwagi na jednoczesne zwiększenie zobowiązań Wnioskodawcy.

Wynika to z faktu, że w momencie przekazania Wnioskodawcy przez Fundację kwoty Zysku przyniesionego przez Film (podlegającego podziałowi pomiędzy Wykonawców) przedmiotowej transakcji towarzyszyć będzie przejęcie przez Wnioskodawcę zobowiązań dotychczasowego dłużnika (Fundacji) tj. długu wobec Wykonawców, polegającego na zobowiązaniu do zapłaty wynagrodzenia określonego w umowie z Wykonawcami.

Zgodnie z art. 519 § 1 i § 2 pkt 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm,), przejęcie długu jest umową, której skutkiem jest następstwo w dług polegające na wstąpieniu przejemcy w sytuację prawną dotychczasowego dłużnika, który zostaje z długu zwolniony. W doktrynie prawa cywilnego podnosi się, że sukcesja (następstwo prawne) następuje nie tylko w te same prawa i obowiązki w przedmiocie długu, lecz również w całość stosunku zobowiązaniowego (por. Z. Radwański, A. Olejniczak, Zobowiązania - część ogólna, Warszawa 2008, s. 373).

W przedstawionym stanie faktycznym dojdzie do przekazania Wnioskodawcy przez Fundację kwoty Zysku przyniesionego przez Film (podlegającego podziałowi pomiędzy Wykonawców) w związku z przejęciem przez Wnioskodawcę długów Fundacji wobec Wykonawców. Zatem, w sensie ekonomicznym przyrost majątku Wnioskodawcy w postaci zwiększenia aktywów, zostanie zredukowany poprzez zwiększenie pasywów Wnioskodawcy, z tytułu przejęcia długu Fundacji, polegającego na zobowiązaniu do zapłaty wynagrodzenia określonego w umowie z Wykonawcami. W konsekwencji Wnioskodawca w całości zmniejszy swoje aktywa w zakresie kwoty przekazanego przez Fundację Zysku przyniesionego przez Film (podlegającego podziałowi pomiędzy Wykonawców) długiem przejętym od Fundacji, tj. zwiększeniem pasywów.

W opisanej sytuacji brak jest przesłanek do powstania przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wynika to z faktu, że nie wystąpi wzrost wartości posiadanych przez Wnioskodawcę aktywów (jasnym jest, że nie dojdzie także do redukcji zobowiązań). W konsekwencji opisane w przedstawionym stanie faktycznym zmiany bilansowe po stronie aktywów Wnioskodawcy nie będą skutkować trwałym zwiększeniem jego majątku, co przekładając na kategorie podatkowe sprawia, że nie wystąpi u Wnioskodawcy przychód z działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.") nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 u.p.d.o.p. wymienione zostały jednak rodzaje przychodów, określono moment ich powstania, jak i enumeratywnie wskazano wyłączenia z katalogu przychodów.

Jako zasadę ustawodawca przyjął, że stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p.).

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa. Od zasady tej, w ściśle określonych przypadkach, wprowadzone zostały przez ustawodawcę wyjątki. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych jest zamknięty i zawarto go w art. 12 ust. 4 u.p.d.o.p.

Wskazać przy tym należy, że przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo (jako strata lub zysk podmiotu), a jako jakiekolwiek trwałe przysporzenie majątkowe, uzyskane poprzez przyrost aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika. Jak określił ustawodawca w art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychód podatkowy stanowią "otrzymane pieniądze, wartości pieniężne".

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Fundacja była stroną umowy koprodukcji filmowej. Fundacja uzyskała stosowne zgody na dokonanie rozporządzeń prawami i obowiązkami wynikającymi z umowy koprodukcji. Spółka (Wnioskodawca) na mocy umowy (Umowa) zawartej z Fundacją, nabyła od Fundacji w zamian za jednorazowe zryczałtowane wynagrodzenie prawa autorskie do Filmu. Fundacja jest również stroną umów ze współtwórcami Filmu (Umowy z wykonawcami), aktorami oraz innymi osobami pracującymi przy produkcji Filmu (Wykonawcy). Wynagrodzenie Wykonawcy określone zostało każdorazowo w Umowie z danym Wykonawcą jako udział w zysku z dystrybucji Filmu. Wykonawcy wyrazili zgodę na wstąpienie Wnioskodawcy w miejsce Fundacji w zakresie niewykonanych obowiązków Fundacji wynikających z zawartych z nimi Umów - w tym w szczególności na przejęcie przez Wnioskodawcę od Fundacji długu wobec danego Wykonawcy, polegającego na zapłacie wynagrodzenia określonego w Umowie z Wykonawcą. Wobec powyższego na mocy Umowy Wnioskodawca, w zamian za zryczałtowane wynagrodzenie nabył w szczególności całość praw przysługujących Fundacji stosownie do Umów z Wykonawcami. Jednocześnie w związku z powyższym Wnioskodawca oraz Fundacja zawarły umowę o przejęciu przez Wnioskodawcę długu Fundacji wobec danego Wykonawcy polegającego na zapłacie wynagrodzenia określonego w Umowie z Wykonawcą.

Z uwagi na powyższe dotychczas uzyskany przez Fundację zysk przyniesiony przez Film (podlegający podziałowi pomiędzy Wykonawców) w celu jego wypłaty przez Wnioskodawcę na rzecz Wykonawców (zgodnie z Umowami z wykonawcami) Fundacja przekazała Wnioskodawcy. Zysk ten wynosił 6.088,00 zł (Zysk). Fundacja nie jest zobowiązana do zapłaty Wnioskodawcy wynagrodzenia w związku z przejęciem długu.

Treść art. 519 § 1 i § 2 pkt 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wskazuje, że osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przejęcie długu). Przejęcie długu może nastąpić przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela; oświadczenie wierzyciela może być złożone którejkolwiek ze stron; jest ono bezskuteczne, jeżeli wierzyciel nie wiedział, że osoba przejmująca dług jest niewypłacalna. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, przejęcie długu jest umową, której skutkiem jest następstwo w dług polegające na wstąpieniu przejemcy w sytuację prawną dotychczasowego dłużnika, który zostaje z długu zwolniony.

Odnosząc powołane przepisy do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, że kwota Zysku przyniesionego przez Film przekazana przez Fundację Wnioskodawcy skutkuje powstaniem przychodu podatkowego. Zgodnie z cyt. powyżej art. 12 ust. pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne. Zatem otrzymana kwota Zysku stanowi definitywne przysporzenie w majątku Spółki.

Kwestia przejęcia przez Wnioskodawcę długu Fundacji nie wpływa w żaden sposób na obowiązek wykazania przychodu w związku z otrzymaniem Zysku od Fundacji; przejęcie długu stanowi bowiem odrębne zdarzenie, z którym związane są odrębne skutki podatkowe.

Reasumując otrzymana przez Spółkę kwota Zysku przyniesionego przez Film, stanowi przychód podatkowy stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania Nr 1 należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania Nr 2 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl