IBPBI/2/423-1089/13/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2013 r. (wpływ do tut. Biura 21 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym 7 października 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2013 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też, pismem z 27 września 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-1089/13/JD, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 7 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Do zadań statutowych Wnioskodawcy należy m.in. organizowanie turniejów, przeglądów artystycznych, organizowanie festynów, obchodów świąt i rocznic państwowych, świadczenie usług w zakresie upowszechniania kultury i promocji. Instytucja organizuje dwudniową imprezę kulturalną na której podawane są potrawy regionalne (tzw. "swojskie stoły") do degustacji wśród uczestników imprezy. Wnioskodawca zakupuje produkty spożywcze takie jak: mąka, cukier, kasza, olej, kapusta, mięso kiełbasa itp. z których koła gospodyń przygotowują potrawy (np. pierogi, ciasto, ziemniaki z kaszą i grzybami, grochówkę, żurek z kiełbasą). Potrawy przygotowuje również firma cateringowa (gulasz pobitewny, który podawany jest uczestnikom do degustacji). Dla zaproszonych gości, wykonawców, artystów i wszystkich występujących na scenie firma cateringowa przygotowuje posiłki (tekst jedn.: obiad, przekąski, kawę, herbatę). Dodatkowo gościom, wykonawcom, artystom i wszystkim występującym a także obsłudze imprezy podawane są zimne napoje, soki. Ponadto Wnioskodawca organizuje różnego rodzaju przeglądy, spotkania na których dla wykonawców i zaproszonych gości organizuje poczęstunek taki jak kawa, ciasto, herbata, słodycze i napoje.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 2 października 2013 r. (wpływ do tut. Organu 7 października 2013 r.), wskazano, że w związku z organizacją imprez Instytucja pobiera opłaty za wstęp tzw. placowe (dotyczy to sprzedawców handlujących na placu, gdzie odbywa się impreza). Przychód stanowią wpłaty od sponsorów. Przychodem jest także dofinansowanie kosztów imprezy przez Urząd Marszałkowski na podstawie umowy. Wnioskodawca nie pobiera opłaty w formie sprzedaży biletów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z zakupem:

* produktów do przygotowywanych potraw,

* usług cateringowych,

* zimnych napoi i soków

- są wydatkami na reprezentacje, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wydatki o jakich mowa w opisie stanu faktycznego są kosztami reprezentacji i nie stanowią kosztów uzyskania przychodów i należy z tego tytułu odprowadzić podatek dochodowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., zwanej dalej: "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Treść przywołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

* poniesienie wydatku,

* poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu, względnie zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodów.

Tak więc, dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Jednak nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki rzutować na podstawę opodatkowania. Skoro bowiem ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z określonym celem, to cel ten musi być widoczny. Ponoszone koszty winny omawiany cel realizować lub zakładać jego realność.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (celowość, zasadność wydatku dla funkcjonowania podmiotu). Ze względu na szeroki zakres celowości, powinno poddawać się szczegółowej analizie czynniki wpływające na celowość w postaci racjonalności i efektywności;

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ponadto obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku przyczynowo-skutkowego z osiąganymi przychodami lub zabezpieczeniem ich źródła, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Drugi z elementów zawartych w omawianym przepisie stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie może być ujęty w zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie ww. przepisu należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Odnosząc powyższe do opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, że powołany wcześniej przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p. nie znajdzie zastosowania w sprawie przedstawionej we wniosku. Ze względu na charakter działalności Wnioskodawcy nie można bowiem przyjąć, że zakup artykułów spożywczych i usług gastronomicznych jest dokonywany w związku z zamiarem wykreowania jego pozytywnego wizerunku i że jest to cel wyłączny bądź dominujący dla których koszty te są ponoszone. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, zakupy o jakich mowa we wniosku, były dokonywane w związku z realizacją celów statutowych, w szczególności z związku z organizacją imprezy pod nazwą "Swojskie stoły". W uzupełnieniu wniosku wskazano także, że organizowanie ww. imprezy wiąże się z osiągnięciem przez Wnioskodawcę przychodu, a zatem pomiędzy poniesionymi kosztami a osiąganymi przychodami istnieje związek o jakim mowa w powołanym wcześniej art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Reasumując, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p., co skutkuje możliwością uznania kosztów poniesionych na zakup artykułów spożywczych i usług gastronomicznych za koszty uzyskania przychodów. Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.