IBPBI/2/423-1087/09/SD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 września 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1087/09/SD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 czerwca 2009 r.) uzupełnionym w dniu 25 czerwca 2009 r. i 17 lipca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie określenia przychodu w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy wartością rynkową znaków towarowych, a ich wartością historyczną (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia przychodu w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy wartością rynkową znaków towarowych, a ich wartością historyczną.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 8 lipca 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 17 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka wraz z osobą fizyczną założyła Spółkę Komandytową celem prowadzenia wspólnych działań gospodarczych. Celem pokrycia wkładu do Spółki Komandytowej wniosła wkład niepieniężny (aport), którym były m.in.:

1.

znaki towarowe rejestrowane przez Spółkę tzn. że nie były one przez nią nabyte i dla celów podatkowych nie mogły być uznane za wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji. Tym samym wszelkie koszty związane z powstaniem i rejestracją znaków towarowych zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia.

2.

znak towarowy nabyty przez Spółkę, który nie był amortyzowany.

Powyższe znaki towarowe wniesione aportem do Spółki Komandytowej są dla celów podatkowych traktowane jako wartości niematerialne i prawne o wartości początkowej odpowiadającej wartości wkładu niepieniężnego ustalonego przez wspólników w umowie spółki komandytowej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychodem Spółki z o.o. jest różnica pomiędzy wartością rynkową znaków towarowych, (czyli tą po której Spółka z o.o. wniosła znaki towarowe do Spółki Komandytowej), a ich wartością historyczną tj. wartością księgową znaków towarowych ujawnioną w księgach tej Spółki (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4).

Zdaniem Wnioskodawcy, różnica pomiędzy wartością rynkową znaków towarowych, (czyli tą po której Spółka z o.o. wniosła znaki towarowe do Spółki Komandytowej), a ich wartością historyczną tj. wartością księgową ujawnioną w księgach Spółki z o.o. nie jest przychodem tej Spółki. Powyższe stanowisko Spółka wywodzi z art. 12 ust. 1 pkt 7 oraz art., 15 ust. 1j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), z których, wynika, że przychodem jest nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, a kosztem uzyskania tego przychodu jest m.in. wartość początkowa przedmiotu wkładu. Z powyższego wynika, że przychód powstaje przy wniesieniu aportu do spółek kapitałowych, a spółka komandytowa jest spółką osobową. Tym samym w przypadku wniesienia przez spółkę kapitałową do spółki osobowej aportu w postaci znaków towarowych, różnica pomiędzy wartością rynkową znaków towarowych, a ich wartością historyczną tj. wartością księgową nie stanowi przychodu spółki kapitałowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się iż w sprawie będącej przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 2, 3 i 5 wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl