IBPBI/2/423-1079/13/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wartością początkową praw ochronnych na znaki towarowe stanowiącą podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych, będących kosztem uzyskania przychodu Spółki, zakupionych od SKA, będzie cena ich nabycia wynikająca z otrzymanych faktur VAT - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wartością początkową praw ochronnych na znaki towarowe stanowiącą podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych, będących kosztem uzyskania przychodu Spółki, zakupionych od SKA, będzie cena ich nabycia wynikająca z otrzymanych faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest spółką kapitałową prawa polskiego i należy do grupy kapitałowej, w której podmiotem dominującym jest Spółka X. Zgodnie ze strategią Grupy działalność Spółki ma zostać skoncentrowana na zarządzaniu znakami towarowymi należącymi do Grupy, udzielaniu praw do korzystania ze znaków, budowaniu ich wartości i rozpoznawalności, badaniu rynku i opinii publicznej.

Spółka rozważa nabycie w przyszłości praw do znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: "Znaki towarowe"), podlegających ochronie na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.), które kupi od spółki komandytowo-akcyjnej z Grupy (dalej: "SKA"). Przedmiotem transakcji nie będzie przedsiębiorstwo, ani zorganizowana część przedsiębiorstwa SKA. Na Spółkę przeniesione zostaną wyłącznie prawa do zarejestrowanych znaków towarowych. Cena sprzedaży Znaków towarowych zostanie ustalona w oparciu o wycenę dokonaną przez niezależnego rzeczoznawcę. Równocześnie nabyte przez Spółkę Znaki towarowe będą wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

Zarówno Spółka, jak i SKA będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego zostały zawarte we własnym stanowisku w sprawie, gdzie wskazano, że nabyte od SKA Znaki towarowe będą spełniały kryteria uznania ich za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu przytoczonego art. 16b ust. 1 ustawy o CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartością początkową Znaków towarowych stanowiącą podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych, będących kosztem uzyskania przychodu Spółki, zakupionych od SKA, będzie cena nabycia Znaków towarowych wynikająca z otrzymanych od SKA faktur VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartością początkową Znaków towarowych zakupionych przez Spółkę, stanowiącą podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych, będących kosztem uzyskania przychodów Spółki, będzie cena nabycia Znaków towarowych, wynikająca z otrzymanych od SKA faktur VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ustawy o CIT.

Znaki towarowe będą kluczowym składnikiem majątku, w oparciu o który Spółka będzie prowadziła działalność gospodarczą. Zatem nie budzi wątpliwości, że koszt nabycia Znaków towarowych zostanie poniesiony przez Spółkę w celu osiągnięcia i zabezpieczenia źródła przychodów Spółki.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych; wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Z uregulowaniem tym koresponduje art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, zgodnie z którym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane na podstawie art. 16a -16 m z uwzględnieniem art. 16 ustawy o CIT. Zawarte w art. 16a-16 m ustawy o CIT, regulacje dotyczą m.in. uznawania składników majątku za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, ustalania wartości początkowej, stosowania metod amortyzacji i stawek amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają m.in. nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, prawa określone w ustawie z 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze. zm.) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy, lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Nabyte od SKA Znaki towarowe będą spełniały kryteria uznania ich za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu przytoczonego art. 16b ust. 1 ustawy o CIT. W konsekwencji, Spółka będzie miała prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Znaków towarowych w ciężar kosztów uzyskania przychodów (cena za Znaki zostanie uregulowana w terminie określonym w art. 15b ustawy o CIT).

Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, za wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze kupna przyjmuje się cenę nabycia. Ceną nabycia, stosownie do art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, jest kwota należna sprzedającemu, powiększona o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o środki transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych skarbowych i innych, odsetek prowizji oraz pomniejszona o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustalona w oparciu o przytoczony przepis wartość początkowa zakupionych wartości niematerialnych i prawnych stanowi podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych, stanowiących koszt uzyskania przychodów. Jak zostało wskazane przez Spółkę, sprzedaż Znaków towarowych zostanie udokumentowana fakturami VAT wystawionymi przez SKA. Cena nabycia zostanie określona jako kwota należna SKA powiększona o ewentualne koszty związane z zakupem oraz pomniejszona o podatek od towarów i usług, w przypadku kiedy Spółce będzie przysługiwało prawo obniżenia VAT należnego o VAT naliczony.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej argumenty należy, zdaniem Spółki, uznać, że wartością początkową Znaków towarowych zakupionych od SKA, stanowiącą podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych, będących kosztem uzyskania przychodów Spółki, będzie cena nabycia Znaków towarowych, wynikająca z otrzymanych od SKA faktur VAT.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych. Przykładowo stanowisko takie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach z 27 marca 2013 r. Znak: IPPB3/423-10/13-4/PK1 i z 22 października 2012 r. Znak: IPPB3/423-518/12-2/PK1 oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 8 października 2012 r. Znak: ITPB3/423-400b/12/DK.

Z uwagi na powyższe okoliczności, Spółka wnosi o potwierdzenie, że zaprezentowane przez nią stanowisko jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te po ich zaktualizowaniu, zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z uwagi na fakt, że składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że nabyte od SKA Znaki towarowe będą spełniały kryteria uznania ich za wartości niematerialne i prawne i w związku z tym Spółka będzie miała prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ustalonej w sposób wskazany poniżej.

Artykuł 16g ustawy o CIT, wskazuje zróżnicowane zasady ustalania przez podatników wartości początkowej składników trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych m.in. w zależności od sposobu ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, w razie odpłatnego nabycia za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się cenę ich nabycia, przez którą należy rozumieć kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 16g ust. 3 ustawy o CIT).

Wobec powyższego, na cenę nabycia, stanowiącą wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, składa się "kwota należna zbywcy" oraz "koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania". Te ostatnie koszty obejmują zarówno koszty bezpośrednio związane z samą czynnością kupna, jak i wszelkie koszty naliczone do momentu przyjęcia składnika majątku trwałego do używania, a związane z zakupem zakupu danego składnika majątkowego.

W świetle powyższych przepisów oraz w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, że wartością początkową zakupionych od SKA Znaków towarowych, stanowiącą podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych, będących kosztem uzyskania przychodów Spółki, będzie cena ich nabycia wynikająca z otrzymanych od SKA faktur VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.