IBPBI/2/423-1066/11/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 26 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 21 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* poniesionych wydatków na zakup kawy, herbaty, soków, słodyczy na potrzeby sekretariatu (poczęstunek dla pracowników, kontrahentów) - jest nieprawidłowe,

* poniesionych wydatków na zakup kwiatów przekazywanych kontrahentom - jest prawidłowe,

* podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dotyczącej ww. zakupów - jest prawidłowe,

* podatku należnego wynikającego z wystawionej faktury wewnętrznej w przypadku przekazania kwiatów na potrzeby reprezentacji - jest nieprawidłowe,

* podatku należnego wynikającego z wystawionej faktury wewnętrznej w przypadku przekazania zakupów na potrzeby sekretariatu - jest prawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* poniesionych wydatków na zakup kawy, herbaty, soków, słodyczy na potrzeby sekretariatu (poczęstunek dla pracowników, kontrahentów),

* poniesionych wydatków na zakup kwiatów przekazywanych kontrahentom,

* podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dotyczącej ww. zakupów,

* podatku należnego wynikającego z wystawionej faktury wewnętrznej w przypadku przekazania kwiatów na potrzeby reprezentacji,

* podatku należnego wynikającego z wystawionej faktury wewnętrznej w przypadku przekazania zakupów na potrzeby sekretariatu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 4 listopada 2011 r. Znak IBPP1/443-1363/11/AL IBPBI/2/423-1066/11/BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 21 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka oświadcza że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka dokonuje zakupu kawy, herbaty, soków, słodyczy na potrzeby sekretariatu (poczęstunek dla pracowników, kontrahentów) oraz kwiatów na cele reprezentacyjne. Ww. zakupy dokumentowane są fakturami VAT. Zakupy Spółka księguje jako koszty reprezentacji nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Od wyżej wymienionych zakupów nie odlicza VAT naliczonego, który traktuje jako koszt niestanowiący kosztów uzyskania przychodu. W konsekwencji powyższych działań Spółka wystawia fakturę wewnętrzną naliczając VAT należny, który zaliczany jest jako koszt niestanowiący kosztów uzyskania przychodu.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 4 listopada 2011 r. znak IBPP1/443-1363/11/AL IBPBI/2/423-1066/11/BG, ujętej w piśmie z dnia 16 listopada 2011 r., w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych Spółka wskazała, iż dokonuje zakupu kwiatów w celu przekazania kontrahentom, są to wydatki o nieznacznej wartości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W odpowiedzi na ww. wezwanie z dnia 4 listopada 2011 r. Spółka przedstawiła własne stanowisko w zakresie pytania nr 1 wskazując, iż wydatki związane z zakupem kwiatów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, są kosztami reprezentacji, ponieważ wręczanie kwiatów to koszt, jaki ponosi Spółka w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Natomiast zakup kawy, herbaty, słodyczy i soków jest przeznaczony zarówno na spotkania z kontrahentami, jak i pracownikami. Nie ma jednakże możliwości oddzielenia w jakiej wielkości są one zużywane na spotkania z kontrahentami jako koszty reprezentacji, a w jakiej wielkości na spotkania z pracownikami, dlatego też Spółka zalicza zakupy tych artykułów do kosztów reprezentacji niestanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Zdaniem Spółki, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka ma prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wymienione wcześniej zakupy, jednakże z tego uprawnienia nie korzysta i nie odlicza VAT naliczonego i traktuje go jako niestanowiący kosztów uzyskania przychodu. W ocenie Spółki na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług jest zobligowana opodatkować podatkiem VAT, wystawiając fakturę wewnętrzną, jednakże VAT należny wynikający z tej faktury zalicza do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena prawidłowości postępowania Spółki na gruncie przepisów ustawy od towarów i usług (w szczególności obowiązek wystawiania faktur wewnętrznych). Ww. okoliczności, jako element stanu faktycznego, nie podlegały ocenie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "reprezentacji" należy zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa odnieść się do definicji słownikowej tego pojęcia. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. S. Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007 r.).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności. O reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami.

Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

* stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i

* stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika iż, Spółka dokonuje zakupu kawy, herbaty, soków, słodyczy na potrzeby sekretariatu (poczęstunek dla pracowników, kontrahentów) oraz kwiatów na cele reprezentacyjne. Spółka dokonuje zakupu kwiatów w celu przekazania kontrahentom. Ww. zakupy dokumentowane są fakturami VAT. Od wyżej wymienionych zakupów Spółka nie odlicza VAT naliczonego, który traktuje jako koszt niestanowiący kosztów uzyskania przychodu. W konsekwencji powyższych działań Spółka wystawia fakturę wewnętrzną naliczając VAT należny, który zaliczany jest przez Nią jako koszt niestanowiący kosztów uzyskania przychodu.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, iż poniesione wydatki na zakup kawy, herbaty, soków, słodyczy na potrzeby sekretariatu (poczęstunek dla pracowników, kontrahentów), jeśli nie noszą znamion wystawności, jako wydatki niewymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak również prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne z tego faktu w postaci w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Natomiast, działania polegające na wręczaniu kontrahentom kwiatów, mają na celu utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku Spółki na zewnątrz, tj. w relacji z kontrahentami. Zatem, wydatki na zakup kwiatów, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., jako poniesione na cele reprezentacyjne wyłączone są z kosztów uzyskania przychodów.

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.p., podatku od towarów i usług. Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz osobie fizycznej, wykonującej samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.p. za koszty uzyskania przychodów nie uważa się podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

Powyższy przepis zawiera zamknięty katalog przypadków kiedy podatek naliczony i należny, po spełnieniu przesłanek ujętych w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Przy czym zauważyć należy, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie u.p.d.o.p. daje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług, o ile podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Innymi słowy, wskazany przepis nie dotyczy sytuacji, w których podatnik miał możliwość skorzystania z odliczenia w podatku od towarów i usług, ale z niej nie skorzystał.

We własnym stanowisku Spółka wskazała, iż na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka ma prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wymienionych wcześniej zakupów, jednakże z tego uprawnienia nie korzysta i nie odlicza VAT naliczonego, zatem wskazany powyżej przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) liret drugi u.p.d.o.p. nie daje możliwości zaliczenia naliczonego podatku do kosztów uzyskania przychodów.

Dyspozycja przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) tiret drugie u.p.d.o.p. umożliwia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów należnego podatku od towarów i usług w przypadku przekazania lub zużycia na potrzeby reprezentacji i reklamy. Zatem oznacza to, że Spółka ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów należnego podatku od towarów i usług wynikającego z faktury wewnętrznej od zakupionych i przekazanych na cele reprezentacji kwiatów.

Natomiast w przypadku podatku należnego wynikającego z wystawionej faktury wewnętrznej dotyczącej towarów nie przekazanych na potrzeby reprezentacji (tj. zakup kawy, herbaty, soków, słodyczy na potrzeby sekretariatu (poczęstunek dla pracowników, kontrahentów)), Spółka nie ma prawa zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów należnego podatku od towarów i usług od tych zakupów.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* poniesionych wydatków na zakup kawy, herbaty, soków, słodyczy na potrzeby sekretariatu (poczęstunek dla pracowników, kontrahentów) - jest nieprawidłowe,

* poniesionych wydatków na zakup kwiatów przekazywanych kontrahentom - jest prawidłowe,

* podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dotyczącej ww. zakupów - jest prawidłowe,

* podatku należnego wynikającego z wystawionej faktury wewnętrznej w przypadku przekazania kwiatów na potrzeby reprezentacji - jest nieprawidłowe,

* podatku należnego wynikającego z wystawionej faktury wewnętrznej w przypadku przekazania zakupów na potrzeby sekretariatu - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.