IBPBI/2/423-1035/10/CzP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 12 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego (pytanie wymienione we wniosku jako 1) - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2010 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 28 września 2010 r. znak: IBPBI/2/423-1035/10/CzP, IBPP 2/443-656/10/WN zwrócono się o ich uzupełnienie. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 12 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (spółka z o.o., dalej określana jako "Spółka") prowadzi usługową działalność gospodarczą w zakresie spedycji i drogowego transportu towarów. W marcu 2010 udziałowcy Spółki podjęli uchwałę o podwyższeniu kapitału podstawowego o kwotę 2,5mln PLN. W związku z podwyższeniem kapitału Spółka poniosła koszty w wysokości 17.611,80 PLN, na które składały się:

* pobrany przez notariusza podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 12.500.00 PLN oraz

* koszty notarialne w wysokości brutto 5.111,80 PLN (w tym 921,80 VAT).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo zaliczyć poniesione koszty związane z podwyższeniem kapitału podstawowego (w tym zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych i koszty usług notarialnych) do podatkowych kosztów uzyskania przychodu... (pytanie wymienione we wniosku jako 1)

Zdaniem Spółki, wydatki związane z podwyższeniem kapitału mieszczą się w katalogu definicji kosztów uzyskania przychodów określonej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej "u.p.d.o.p."), jako koszty poniesione w celu pozyskania źródła finansowania działalności operacyjnej, która będzie miała wpływ na wielkość osiąganych przychodów podatkowych.

Analizując ekonomiczną stronę tej operacji, wydatki poniesione na podwyższenie kapitału są, zdaniem Spółki, kosztami uzyskania przychodów ze względu na gospodarcze uzasadnienie i związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Celem podwyższenia kapitału zakładowego w Spółce jest:

* rozszerzenie działalności Spółki, poprzez zwiększenie źródła finansowania, a w dalszej konsekwencji zwiększenie przychodów podatkowych,

* zwiększenie pewności i stabilności działania Spółki na dynamicznym rynku usług transportowych, co pozwoli na zabezpieczenie źródła przychodów w przyszłości,

* utrzymanie obecnej i wypracowanie lepszej pozycji Spółki na rynku, dokapitalizowanie zwiększy jej siłę wobec konkurentów i pozwoli poprawić wyniki finansowe.

Podwyższenie kapitału nie stanowi przychodu, a jedynie przyczynia się do powiększenia środków jakimi Spółka będzie dysponowała w celu generowania przychodów podatkowych. Zdaniem Spółki, ze względu na różne sposoby pozyskiwania źródeł finansowania, koszty związane z podwyższeniem kapitału mogą być zaliczone do tego samego rodzaju kosztów, co koszty związane z pożyczką, czy też kredytem bankowym. Koszty odsetek, prowizji czy innych opłat związanych z uzyskaniem kredytu, czy też pożyczki są kosztem uzyskania przychodu i nie budzi wątpliwości ich związek z przychodami. Ponadto koszty związane z podwyższeniem kapitału nie zostały co do rodzaju wyłączone w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., dlatego też, zdaniem Spółki, koszty te, jako koszty pośrednie, stanowią koszt uzyskania przychodu.

Wykładnia językowa przepisu zawartego w art. 15 u.p.d.o.p. daje podstawę stwierdzenia, że kosztami uzyskania przychodów są nie tylko koszty poniesione bezpośrednio w celu osiągnięcia konkretnego przychodu, ale także koszty pośrednio związane z przychodem, tj. nakierowane na zachowanie bądź zabezpieczenie źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach. Jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie przychodów, np. koszty ogólnoadministracyjne.

Samo podwyższenie kapitału podstawowego nie jest dla Spółki celem samym w sobie, lecz tak jak dla każdego podmiotu gospodarczego jest zawsze środkiem realizacji wytyczonych celów gospodarczych. Ustawodawca na mocy art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. wyłączył przychody otrzymane na podwyższenie kapitału zakładowego z przychodów podlegających opodatkowaniu. W ocenie Spółki, nie wyklucza to jednak istnienia związku przyczynowo-skutkowego wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego z przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej działalności gospodarczej. Przychodami, z którymi wiążą się poniesione w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego wydatki nie są kwoty przekazane na ten kapitał, lecz przychody uzyskiwane z działalności gospodarczej finansowanej tym kapitałem. Podwyższenie kapitału z reguły przyczynia się do powiększenia wartości środków, jakimi podatnik dysponuje prowadząc działalność gospodarczą skierowaną na osiąganie przychodów podatkowych.

Wymienione we wniosku o interpretację koszty, są nakierowane na zwiększenie przychodu, przy czym przychodem tym nie jest przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego, gdyż możliwość taką wyklucza art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p., lecz przychód, jaki potencjalnie uzyskany zostanie w wyniku przeznaczenia środków z podwyższonego kapitału na rozszerzenie i rozwój działalności Spółki.

Kapitał jest niezbędnym czynnikiem funkcjonowania i bez niego nie można prowadzić działalności gospodarczej. Fakt ten jest również nakazany przepisami prawa. Kodeks spółek handlowych nie dopuszcza istnienia spółek bez kapitału. Z kolei prawo upadłościowe zakazuje kontynuowania działalności spółkom z ujemnym kapitałem własnym. Tak więc kapitał jako taki jest fundamentem działalności gospodarczej, podstawą istnienia Spółki, czyli funkcjonowania "źródła przychodu".

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - dalej "u.p.d.o.p."), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Jednak z treści art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. wynika, iż do przychodów nie zalicza się m.in. przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. W świetle powołanego przepisu stwierdzić należy, iż przychody skutkujące podwyższeniem kapitału zakładowego, nie stanowią przychodu w rozumieniu u.p.d.o.p.

Stosownie do art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wprawdzie wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wydatki nie zostały wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednakże w niniejszej sprawie istotny jest cel ich poniesienia.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne, do przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że wymienione przez Spółkę wydatki dotyczące podwyższenia kapitału podstawowego nie są związane, z zachowaniem czy zabezpieczeniem źródła przychodów. Ich celem jest, jak wskazuje Spółka, pozyskanie kapitału zakładowego, a więc przysporzenia którego ustawodawca nie zaliczył do przychodów. Samo podwyższenie kapitału zakładowego nie gwarantuje, iż przychody podmiotu ulegną podwyższeniu. To zaś oznacza, że błędnym jest stanowisko Spółki, iż ww. wydatki mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodnie bowiem z tym przepisem, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy, ale poniesione w celu uzyskania przysporzeń, których zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. nie uważa się za przychody.

Z przepisu art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 u.p.d.o.p. wynika, iż przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

* przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (art. 7 ust. 3 pkt 1),

* kosztów uzyskania przychodów, o których mowa m.in. w pkt 1 (art. 7 ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p.).

Powyższa regulacja prawna stanowi wprost, iż przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu, nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z tymi przychodami. Ustawodawca w powyższym przepisie posługuje się sformułowaniem "dochodu ze źródeł nie podlegających opodatkowaniu". Zdaniem tut. Organu sformułowanie "dochód ze źródeł nie podlegających opodatkowaniu" obejmuje zarówno przychód ze źródła o którym mowa w art. 2 czyli taki, do którego nie stosuje się przepisów ww. ustawy, jak i przychód o którym mowa w art. 12 ust. 4 tej ustawy, czyli przysporzenia, które nie stanowią przychodu podatkowego. Przychód otrzymany na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, o którym stanowi art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będący przychodem podatkowym mieści się bowiem w kategorii przychodów, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przychód, który z woli ustawodawcy nie jest przychodem podatkowym spełnia bowiem kryterium niepodlegania opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Skoro zatem przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym to automatycznie w rachunku podatkowym nie uwzględnia się kosztów uzyskania tych przychodów. Oznacza to, że przychód neutralny podatkowo nie może generować kosztów. Przychodem neutralnym podatkowo będzie więc zarówno przychód ze źródła, z którego dochód nie podlega opodatkowaniu oraz przychód ze źródła, z którego dochód jest zwolniony z podatku, jak i przychód niepodlegający opodatkowaniu z tego względu, że ustawodawca postanowił, iż nie jest zaliczany do przychodów podatkowych. Wspólną cechą wszystkich tych przysporzeń jest to, iż wynikający z nich dochód nie jest opodatkowany. Neutralność podatkowa (transparentność) określonego przychodu, wyraża się nie tylko w braku (z jakiegokolwiek powodu) opodatkowania uzyskanego z niego dochodu, ale też niemożności obciążenia kosztów działalności wydatkami związanymi z jego uzyskaniem.

Zaliczenie przez Wnioskodawcę przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów spowodowałoby zachwianie tej równowagi.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie uprzejmie nadmienia się, iż w zakresie pytania dotyczącego podatku od towarów i usług odpowiedź zostanie rozpatrzona odrębnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.