IBPBI/2/423-1023/11/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 9 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* ustalenia sposobu wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych - jest nieprawidłowe,

* zastosowania do ustalenia wysokości przychodów metody memoriałowej - jest nieprawidłowe,

* zastosowania do ustalenia kosztów uzyskania przychodów metody memoriałowej - jest prawidłowe,

* ustalenia czy Wspólnota powinna uiszczać podatek dochodowy od osób prawnych z tytułu wpłat na fundusz remontowy i odsetek od funduszu remontowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* ustalenia sposobu wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych,

* zastosowania do ustalenia wysokości przychodów i kosztów uzyskania przychodów metody memoriałowej,

* ustalenia czy Wspólnota powinna uiszczać podatek dochodowy od osób prawnych z tytułu wpłat na fundusz remontowy i odsetek od funduszu remontowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 października 2011 r. Znak IBPBI/2/423-1023/11/AK wezwano do ich uzupełnienia. Braki formalne uzupełniono w dniu 9 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnota składa się z 9 lokali o charakterze użytkowym. Właściciele tych lokali na zebraniu Wspólnoty wybrali jednoosobowy Zarząd Wspólnoty - jako reprezentanta wspólnoty przed urzędami, dostawcami i innymi podmiotami na zewnątrz oraz zatwierdzili plan gospodarczy składający się z kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej tj. obsługa administracyjna, oświetlenie klatki, przegląd budowlany, gazowy, kominiarski, wywóz nieczystości, ubezpieczenie budynku, utrzymanie rachunku bankowego, opłaty pocztowe, woda eksploatacyjna, sprzątanie, odśnieżanie, konserwacja windy, abonament telefonu stacjonarnego do windy, i inne oraz ustalili stawkę funduszu remontowego z przeznaczeniem go na ewentualne remonty budynku. Na podstawie tego planu gospodarczego właściciele wpłacają miesięczne zaliczki na utrzymanie nieruchomości wspólnej do 10 dnia każdego miesiąca, tak samo wpłacają fundusz remontowy - zgodnie z ustawą o własności lokali - zaliczki te rozliczane są na koniec roku kalendarzowego w sprawozdaniu rocznym, gdzie zestawiane są poniesione koszty w rzeczywistości i suma wpłaconych zaliczek. Na tej podstawie wychodzi wynik finansowy dodatki lub ujemny. Wynik dodatni jest przekazywany na powiększenie zasobów funduszu remontowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* W jaki sposób Wspólnota powinna naliczać i płacić podatek - w rozliczeniu rocznym czy miesięcznym i jaką metodą kasową - ile naprawdę wpłynęło zaliczek kontra ile naprawdę zostało wydane na poniesione koszty czy metodą memoriałową - suma naliczeń zaliczek minus zaksięgowane koszty.

* Czy należy płacić podatek od wpłat na fundusz remontowy, biorąc pod uwagę, że na chwilę obecną nie są ponoszone żadne koszty remontów, co z odsetkami od funduszu remontowego gromadzonego na koncie oszczędnościowym - które zwiększają zasoby funduszu.

W niektórych interpretacjach Wspólnota spotkała się z opinią że ponieważ nie są to lokale mieszkalne powinien być odprowadzony podatek jak dla osób prawnych. Jest to dla Wspólnoty niezrozumiałe ponieważ zaliczki te nie mają nic wspólnego z prowadzeniem działalności gospodarczej, przeznaczone są na utrzymanie obiektu w należytym stanie, nikt nie czerpie z tego żadnych korzyści. Jeśli wyjdzie nadwyżka zaliczek nad kosztami w rozliczeniu rocznym będzie ona przeksięgowana na fundusz remontowy. Właściciele ww. lokali nie czerpią z tych zaliczek żadnych korzyści, w związku z czym zdaniem Wspólnoty nieuzasadnione jest odprowadzenie z ich tytułu podatku dochodowego.

W uzupełnieniu wniosku (pismo z dnia 3 listopada 2011 r.) Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko wyjaśniając, iż w kwestii ustalenia w jaki sposób Wspólnota powinna naliczać i płacić podatek dochodowy od osób prawnych (w rozliczeniu miesięcznym czy rocznym) zdaniem Wnioskodawcy, w myśl przepisów art. 29 ust. 1 ustawy o własności lokali, zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany prowadzić dla każdej nieruchomości wspólnej, określoną przez wspólnotę mieszkaniową, ewidencję pozaksięgową kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej. W myśl art. 29 ust. 1a ustawy o własności lokali, okresem rozliczeniowym wspólnoty jest rok kalendarzowy. Wnioskodawca, jako wspólnota lokalowa powinna rozliczać się w okresie rocznym, tym bardziej, że takie zapisy są umieszczone zarówno w Statucie Wspólnoty jak w uchwale dotyczącej pozaksięgowej ewidencji kosztów.

W kwestii zastosowanie metody memoriałowej czy kasowej, zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest ujęcie rozliczenia kosztów z przychodami na koniec roku metodą memoriałową, ponieważ ona pozwoli w sposób jasny i przejrzysty wykazać poniesione wydatki i wpływy, i w ten sposób ustalić prawidłowy wynik finansowy.

Następną kwestią sporną są odsetki od stanu konta związanego z funduszem remontowym. Odsetki te nie pochodzą z dodatkowego źródła np. lokaty terminowej, ale od stanu zgromadzonego na subkoncie przeznaczonym na fundusz remontowy. W momencie ich otrzymania przeznaczane są one na zwiększenie stanu funduszu remontowego, który w przyszłości dopiero zostaje wykorzystywany na ewentualne prace remontowe. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy nieuzasadnione jest płacenie od nich podatku od osób prawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem: "u.p.d.o.p."), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych rzeczy i praw, wartość otrzymanych świadczeń i inne definitywne przysporzenia podatnika, powiększające jego aktywa, którymi może on rozporządzać jak własnymi. Co do zasady przychody powstają z momentem ich faktycznego otrzymania.

Wyjątek od tej reguły wprowadza art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., w myśl którego, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przepis ten pozwala ujmować dla celów podatkowych przychody, które jeszcze nie zostały otrzymane przez podatnika, ale są mu należne, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń. Możliwość ta dotyczy jednak wyłącznie przychodów związanych z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej.

u. p.d.o.p. nie zawiera definicji działalności gospodarczej, a zatem zasadne jest sięgnięcie do uregulowań zawartych w innych przepisach prawa podatkowego. Znaczenie tego pojęcia, na gruncie prawa podatkowego, zostało wyjaśnione m.in. w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców. W myśl natomiast art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Jak wynika z powołanych unormowań, konstytutywną cechą działalności gospodarczej jest jej zarobkowy charakter. Zarobkowy oznacza przy tym nakierowany na osiągnięcie zysku, mający na celu uzyskanie dochodu. Brak tej cechy przesądza o braku możliwości uznania danej działalności za działalność gospodarczą w rozumieniu prawa podatkowego.

Wnioskodawca jest wspólnotą lokalową. Wspólnota lokali użytkowych tak jak wspólnota mieszkaniowa powstaje w celu realizacji wspólnych działań właścicieli lokali w danej nieruchomości, związanych z utrzymaniem danej nieruchomości, w tym dla rozliczenia na poszczególnych właścicieli ponoszonych w związku z tymi działaniami wydatków. Zakres i kompetencje jej działania zostały ściśle określone w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną (art. 1 ust. 1 tej ustawy). Zgodnie z art. 15 ww. ustawy, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. W art. 14 tej ustawy ustanowiono natomiast, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

Wspólnoty jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 u.p.d.o.p., jako podmioty, które zwolnione są od podatku.

Podsumowując, Wnioskodawca jako Wspólnota Lokalowa prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym. Nie jest to zatem działalność gospodarcza w rozumieniu art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej. W konsekwencji, Wspólnota powinna rozpoznawać przychody na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. Zatem, wpłacane przez członków wspólnoty zaliczki na poczet kosztów zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej i kosztów związanych z utrzymaniem pojedynczego lokalu stanowią dla wspólnoty przychody podatkowe w momencie faktycznego otrzymania.

Mając powyższe na uwadze, Wspólnota do ustalenia wysokości przychodów winna stosować metodę kasową.

Z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. wynika z kolei, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami. Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Wobec powyższego, wydatki ponoszone przez wspólnoty, ze zgromadzonych środków, zgodnie z ich przeznaczeniem, tj. na uregulowanie kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz kosztów związanych z utrzymaniem pojedynczego lokalu, stanowią koszty podatkowe tych podmiotów.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż środki pieniężne, które wpływają na konto Wspólnoty Lokalowej stanowią jej przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., a wszelkie koszty ponoszone przez Wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem, są kosztami uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Przedmiotem opodatkowania jest natomiast, co do zasady, dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p.). Dochód ten stanowi natomiast osiągnięta w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania (art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p.).

W myśl art. 25 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Zgodnie z art. 25 ust. 1a u.p.d.o.p., zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego podatnik uiszcza w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni miesiąc jest uiszczana w wysokości zaliczki za miesiąc poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok.

Zgodnie z art. 25 ust. 1c u.p.d.o.p., zaliczki kwartalne za okres od pierwszego do przedostatniego kwartału roku podatkowego podatnicy, o których mowa w ust. 1b, uiszczają w terminie do dnia 20 każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni kwartał jest uiszczana w wysokości zaliczki za kwartał poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok.

Podatnicy, którzy wybrali kwartalne wpłaty zaliczek, o których mowa w ust. 1b, mają obowiązek w terminie do dnia 20 drugiego miesiąca roku podatkowego zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody (art. 25 ust. 1e u.p.d.o.p.).

Stosownie do postanowień art. 25 ust. 2 u.p.d.o.p., zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1e, dotyczy lat następnych, chyba że podatnik w terminie wpłaty pierwszej zaliczki za dany rok podatkowy zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z kwartalnych wpłat zaliczek.

W świetle powyższego, Wspólnota powinna wpłacać zaliczki na podatek dochodowy co miesiąc lub co kwartał w zależność od wybranej przez siebie metody. Do ustalenia kosztów uzyskania przychodów winna stosować metodę memoriałową.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,

* dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Przepisy u.p.d.o.p. nie zawierają definicji "gospodarki" i "zasobów mieszkaniowych", zatem należy w tym zakresie zastosować wykładnię językową.

Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika, że pojęcie "gospodarki" nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. Uwzględniając zakres tak rozumianego pojęcia "gospodarka" oraz pojęcia "zasoby mieszkaniowe", uzasadnione jest twierdzenie, że przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć całość działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynku mieszkalnym.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44, składają się wpływy z opłat (zaliczek) pobieranych od właścicieli oraz pokrywane z nich koszty. Uwzględniając charakter opłat (zaliczek) oraz pokrywanych z nich kosztów uzasadnione jest rozumienie pojęcia "zasoby mieszkaniowe" nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" należy natomiast rozumieć:

* budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,

* pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

* urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki - doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia),

* grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.

Wyliczone wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych właścicieli lokali będących członkami wspólnoty mieszkaniowej i utrzymaniu zasobów mieszkaniowych. Zatem, opłaty (zaliczki) związane z tymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie jedynie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Odnosząc przedstawiony powyżej stan prawny do stanu faktycznego opisanego przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, że lokale użytkowe nie stanowią zasobów mieszkaniowych, bowiem nie należą do żadnej ze wskazanych powyżej grup pomieszczeń i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców (ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego, zapewniających sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie). Istotą lokali użytkowych jest ich niemieszkalne przeznaczenie.

Zatem dochód uzyskany z tego źródła nie pochodzi z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i nie może podlegać zwolnieniu z podatku dochodowego w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.

W świetle powyższego, wpłaty na fundusz remontowy i odsetki od funduszu remontowego nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* ustalenia sposobu wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych - jest nieprawidłowe,

* zastosowania do ustalenia wysokości przychodów metody memoriałowej - jest nieprawidłowe,

* zastosowania do ustalenia kosztów uzyskania przychodów metody memoriałowej - jest prawidłowe,

* ustalenia czy Wspólnota powinna uiszczać podatek dochodowy od osób prawnych z tytułu wpłat na fundusz remontowy i odsetek od funduszu remontowego - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.