IBPBI/2/423-1016/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 6 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej podlegającej zwolnieniu, wspólnej dla trzech zezwoleń i odrębnej dla działalności podlegającej opodatkowaniu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej podlegającej zwolnieniu, wspólnej dla trzech zezwoleń i odrębnej dla działalności podlegającej opodatkowaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest producentem profesjonalnej chemii budowlanej. Spółka prowadzi działalność produkcyjną na terenie zakładu w oparciu o dwa zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) - zezwolenie z dnia 11 lipca 2000 r. (dalej: Pierwsze Zezwolenie) oraz zezwolenie z dnia 30 maja 2006 r. (dalej: Drugie Zezwolenie).

Na podstawie Pierwszego Zezwolenia Spółka zrealizowała inwestycję w postaci zakładu produkcyjnego funkcjonującego w SSE, natomiast Drugie Zezwolenie objęło rozbudowę istniejącej infrastruktury produkcyjnej, a jego zakres stanowi kontynuację dotychczasowej działalności inwestycyjnej Spółki w ramach SSE. Zarówno Pierwsze jak i Drugie Zezwolenie (dalej określane łącznie jako: Dotychczasowe Zezwolenia) obowiązują do 8 sierpnia 2016 r.

Treść Pierwszego Zezwolenia była trzykrotnie zmieniana na wniosek Spółki w zakresie:

* terminu rozpoczęcia działalności na terenie SSE,

* terminu zatrudnienia na terenie SSE zadeklarowanej ilości pracowników,

* postanowień w zakresie wyrobu wytworzonego na terenie SSE.

Ponadto Pierwsze Zezwolenie zostało zmienione decyzją Ministra Gospodarki i Pracy z 24 maja 2004 r., wydaną na podstawie przepisów mających na celu dostosowanie krajowych zasad udzielania pomocy publicznej w specjalnych strefach ekonomicznych do wymogów Unii Europejskiej (tzw. konwersja zezwolenia). Spowodowała ona m.in., że do Spółki korzystającej ze skonwertowanego Pierwszego Zezwolenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 z późn. zm., dalej: ustawa o SSE) i aktów wykonawczych do tej ustawy w brzmieniu obowiązującym po 1 maja 2004 r., a więc tak jak dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie strefowe po tej dacie.

Spółka osiągnęła wymagany na podstawie Dotychczasowych Zezwoleń poziom nakładów inwestycyjnych oraz nowoutworzonych miejsc pracy.

Zakres Dotychczasowych Zezwoleń obejmuje działalność produkcyjną handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie SSE, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obowiązującej od 1 maja 2004 r. (dalej: PKWiU 2004):

Jednocześnie Spółka prowadzi działalność opodatkowaną, która obejmuje działalność handlową w zakresie asortymentu nie będącego przedmiotem procesu produkcyjnego prowadzonego na terenie SSE. Wartość przychodów z działalności handlowej stanowi niespełna 23% przychodów ze sprzedaży ogółem.

Dodatkowo, do przychodów opodatkowanych Spółka zalicza między innymi pozostałe przychody operacyjne (przykładowo zysk ze sprzedaży środków trwałych, ujawnione nadwyżki inwentaryzacyjne oraz otrzymane bonusy i odszkodowania).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT), w związku z art. 12 ustawy o SSE, Spółka kwalifikuje dochody z działalności gospodarczej objętej Dotychczasowymi Zezwoleniami i prowadzonej na terenie SSE jako wolne od podatku.

Spółka prowadzi ewidencję rachunkową pozwalającą oszacować łączny dochód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT) osiągany w związku z Dotychczasowymi Zezwoleniami oraz dochód podlegający opodatkowaniu, stosownie do wymagań określonych w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 tejże ustawy.

Dodatkowo, Spółka zdecydowała się na realizację inwestycji w postaci nowego zakładu produkcyjnego dedykowanego do produkcji istniejących linii produktowych (kleje cementowe do montażu okładzin ceramicznych i kamienia naturalnego) wraz z dużą powierzchnią magazynową, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE). Dnia 29 grudnia 2009 r. Spółka otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności na obszarze SSE (dalej: Trzecie Zezwolenie). Na podstawie Trzeciego Zezwolenia Spółka zobowiązała się do poniesienia na terenie SSE, w terminie do 31 grudnia 2012 r., wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej kwotę 45.872.000 PLN oraz zatrudnienia po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 24 pracowników w terminie do 31 grudnia 2012 r. i utrzymania tego stanu zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2017 r.

Działalność objęta zakresem Trzeciego Zezwolenia obejmie działalność produkcyjną, handlową, usługową w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE i usług wykonywanych na terenie SSE określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obowiązującej od 1 stycznia 2009 r. (dalej: PKWiU 2008):

Trzecie Zezwolenie obowiązuje do 31 grudnia 2020 r.

Ze względu na wejście w życie z dniem 1 stycznia 2009 r. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zakres działalności Spółki na potrzeby Trzeciego Zezwolenia określony został na podstawie zmienionych kodów PKWiU 2008.

Pomimo rozbieżności wynikających ze zmiany oznaczeń PKWiU, przedmiot działalności Spółki określony na potrzeby Trzeciego Zezwolenia obejmuje w całości zakres przewidziany w Dotychczasowych Zezwoleniach (za wyjątkiem wyrobów z kauczuku, które w rzeczywistości nie są przez Spółkę wytwarzane). Natomiast wyroby, o które Trzecie Zezwolenie zostało rozszerzone w porównaniu do Dotychczasowych Zezwoleń (pozycje 1-4, 11 i 14-15), będą ostatecznie jedynie przedmiotem odsprzedaży - nie będą wytwarzane na terenie SSE oraz SSE (dalej: Strefa) - a w konsekwencji działalność w powyższym zakresie nie będzie objęta zwolnieniem z opodatkowania.

Podsumowując zakres działalności gospodarczej zwolnionej z opodatkowania, która będzie przez Spółkę realizowana na terenie SSE na podstawie Trzeciego Zezwolenia, będzie identyczny z zakresem działalności prowadzonej przez Spółkę w oparciu o Dotychczasowe Zezwolenia.

W związku z prowadzeniem działalności na podstawie trzech zezwoleń, Spółka będzie prowadzić ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego Zezwolenia. Ewidencja będzie zatem umożliwiała wyodrębnienie poniesionych wydatków na środki trwałe oraz utworzone nowe miejsca pracy związane z projektem inwestycyjnym objętym Pierwszym, Drugim oraz Trzecim Zezwoleniem (dalej: Zezwolenia). Ewidencja umożliwi rozliczenie wszystkich projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w Zezwoleniach oraz ustalenia kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z realizacją tych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

Spółka kalkulując dostępną pulę pomocy publicznej, uwzględniać będzie intensywność pomocy wynikającą z wydatków kwalifikowanych ponoszonych w ramach każdego z Zezwoleń. Spółka jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) z dnia 6 sierpnia 2008 r.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego (straty podatkowej) oraz dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy Spółka może prowadzić jedną ewidencję rachunkową dla działalności podlegającej zwolnieniu (wspólną dla Zezwoleń) oraz odrębną dla działalności podlegającej opodatkowaniu... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę posiadane przez Spółkę Zezwolenia, wystarczające będzie prowadzenie jednej ewidencji rachunkowej dla działalności prowadzonej na terenie Strefy, ponieważ na jej podstawie możliwe będzie określenie łącznego dochodu (straty) z działalności zwolnionej z opodatkowania CIT, tj. działalności podstawowej prowadzonej na terenie SSE (objętej Dotychczasowymi Zezwoleniami) oraz na terenie SSE (objętej Trzecim Zezwoleniem) (dalej: Działalność Podstawowa).

1.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu CIT lub są wolne od podatku. Ponadto, w myśl art. 7 ust. 4 ustawy o CIT, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu.

Na mocy art. 12 ustawy o SSE dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia SSE oraz obowiązującego wcześniej (tekst jedn.: po 1 maja 2004 r.) § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 1996 r. Nr 88, poz. 397 z późn. zm.), zwolnienia z podatku przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT stanowi, że wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z powyższym przepisem wszelkie dochody z działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w zakresie określonym w zezwoleniu, objęte są zwolnieniem z opodatkowania.

Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji z dnia 1 lutego 2008 r. wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IP-PB3-423-426/07-3/KB). W piśmie tym stwierdza się, że "wykładnia gramatyczna powyższych przepisów wskazuje, że poza kryteriami określającymi wielkość pomocy publicznej, udzielanej w formie zwolnienia, wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest każdy dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu i prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej."

W świetle powyższego, wszystkie dochody Spółki uzyskane z Działalności Podstawowej podlegać będą zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Spółka ma przy tym zapewnić - na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o CIT oraz w § 5 ust. 5 rozporządzenia SSE - możliwość wyodrębnienia dochodów uzyskiwanych z działalności podlegającej zwolnieniu oraz z działalności nieobjętej zwolnieniem z CIT (pozostającej poza zakresem określonym w Zezwoleniach lub poza terytorialnym obszarem Strefy).

2.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie przewidział określonej formy wyodrębnienia organizacyjnego działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zarówno wykładnia literalna, jak i celowościowa przepisów wskazuje, że obowiązkiem korzystającego ze zwolnienia jest jedynie prowadzenie odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej oraz działalności nieobjętej zwolnieniem.

Powyższe podejście zostało potwierdzone przez Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską z dnia 19 kwietnia 2006 r. (znak SPS-023-2267/06): "Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. A zatem wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym." Wcześniej Ministerstwo Finansów zajęło podobne stanowisko w piśmie z dnia 31 października 2003 r. (znak: PB4/KGK-8214-2434-319/03) skierowanym do Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, zgodnie z którym: "Zdaniem Ministerstwa Finansów organizacyjne wyodrębnienie, służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym."

Jak wynika z powyższego, wymogi dotyczące prowadzenia stosownej ewidencji rachunkowej oraz wyodrębnienia organizacyjnego mają na celu prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego z opodatkowania i pod kątem realizacji tych celów należy oceniać prawidłowość prowadzonej przez podatników ewidencji.

Jednocześnie, jak wynika z powyższego, nie jest konieczne tworzenie formalnie wyodrębnionych podmiotów prawnych lub oddziałów dla celów działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W świetle powyższego, Spółka zobowiązana będzie jedynie do odrębnego ewidencjonowania dochodu opodatkowanego (osiąganego poza Zezwoleniami) oraz dochodu zwolnionego (osiąganego w ramach posiadanych przez Spółkę Zezwoleń). Nie będzie natomiast konieczne wyodrębnianie dochodu osiąganego w ramach poszczególnych Zezwoleń (jako że dochód ten korzysta w całości ze zwolnienia). W sytuacji gdy Zezwolenia dotyczą tej samej przedmiotowo działalności, wyodrębnienie takie nie byłoby zresztą możliwe. Ustawodawca unika zaś nakładania na podatników obowiązków, które są z założenia niemożliwe do wykonania.

Podsumowując, w związku z uzyskaniem Trzeciego Zezwolenia, Spółka - podobnie jak czyni to w zakresie Dotychczasowych Zezwoleń - na potrzeby działalności objętej Zezwoleniami będzie zobowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dochodów, które podlegają opodatkowaniu CIT (osiągane poza obszarem Strefy lub na obszarze Strefy, ale z działalności niewymienionych w Zezwoleniach) oraz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie Zezwoleń.

3.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka zaimplementuje odpowiednie rozwiązania w systemie księgowym, dzięki którym po rozpoczęciu działalności na terenie SSE, możliwe będzie prowadzenie odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej oraz działalności nieobjętej zwolnieniem - analogicznie jak w przypadku działalności prowadzonej do tej pory w SSE na podstawie Dotychczasowych Zezwoleń.

Oddalenie od siebie zakładów produkcyjnych funkcjonujących w ramach Spółki nie będzie mieć zatem wpływu na wywiązanie się przez Spółkę z wymogu przewidzianego w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT oraz w § 5 ust. 5 Rozporządzenia SSE tj. zapewnienia możliwość wyodrębnienia dochodów uzyskiwanych z działalności podlegającej zwolnieniu oraz z działalności nieobjętej zwolnieniem z CIT (pozostającej poza zakresem określonym w Zezwoleniach lub poza terytorialnym obszarem Strefy). Należy podkreślić, iż również w obrębie jednej specjalnej strefy ekonomicznej podatnik może funkcjonować w dwóch, niejednokrotnie znacząco od siebie oddalonych, lokalizacjach (przykładowo dwóch różnych podstrefach). Powyższa sytuacja nie wyklucza jednakże prowadzenia przez przedsiębiorców jednej ewidencji rachunkowej dla działalności prowadzonej na terenie tejże strefy.

W konsekwencji, pomimo faktu, iż działalność zwolniona będzie prowadzona przez Spółkę jednocześnie na terenie dwóch stref ekonomicznych, zgodnie z brzmieniem wskazanych powyższej regulacji, na Spółce ciążył będzie jedynie obowiązek odrębnego ewidencjonowania dochodu opodatkowanego (osiąganego poza Zezwoleniami) oraz dochodu zwolnionego (osiąganego w ramach Zezwoleń). Nie będzie natomiast konieczne wyodrębnianie dochodu osiąganego w ramach poszczególnych Zezwoleń.

4.

W uzupełnieniu powyższych argumentów Spółka pragnie jedynie wskazać, że podejście Spółki znajduje co do zasady potwierdzenie w dotychczasowej linii interpretacyjnej organów podatkowych, przykładowo w:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 marca 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-1520/09/MO),

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 sierpnia 2009 r. (sygn. IBPB3/423-585/08/MO),

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 maja 2009 r. (sygn. IBPBI/27423-150/09/AM),

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 października 2008 r. (sygn. ITPB3/423-414/08/MK),

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 października 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-661/08/MO) oraz z dnia 13 października 2008 r. (sygn. IBPB3/423-894/08/MO),

* interpretacji Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 października 2008 r. (sygn. IBPB3/423-585/08/MP),

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 3 marca 2008 r. (sygn. IPBP3/423-37/08/MO/KAN-220/01/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest pewnym wyjątkiem od zasady.

Ze stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność produkcyjną w oparciu o dwa zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Dodatkowo, Spółka zdecydowała się na realizację inwestycji w postaci nowego zakładu produkcyjnego na terenie innej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na którą otrzymała trzecie zezwolenie. Jednocześnie Spółka prowadzi działalność opodatkowaną, która obejmuje działalność handlową w zakresie asortymentu nie będącego przedmiotem procesu produkcyjnego prowadzonego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.) w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Ustawodawca nie zdefiniował, o jak dalekie wyodrębnienie organizacyjne działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej chodzi. Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. Zatem, wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym.

W konsekwencji, zdaniem tut. Organu, w przypadku prowadzenia działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią, Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla celów obliczenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy dla wszystkich posiadanych zezwoleń i odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności podlegającej opodatkowaniu.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.