IBPBI/2/423-101/09/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Ośrodka, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 29 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu przeznaczonego na wpłaty na PFRON - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu przeznaczonego na wpłaty na PFRON.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Ośrodek składa się z kilku wyodrębnionych komórek organizacyjnych, prowadzonych w dwóch obiektach tj. Oddziału Rehabilitacyjnego dla Dzieci, Działu Fizykoterapii, Działu Kinezyterapii, Inhalatorium oraz Zakładu Pielęgnacyjno-Opiekuńczy Psychiatryczny dla Dzieci. Ośrodek jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej powołanym w celu udzielania dzieciom specjalistycznych świadczeń zdrowotnych.

Dowód: Wypis z księgi rejestrowej Wojewody.

Statut Ośrodka.

Położenie Ośrodka w miejscowości o specyficznych walorach klimatycznych sprzyja leczeniu chorób górnych i dolnych dróg oddechowych. Dla dzieci i ich rodziców niezwykle ważnym i cennym jest to, że nie muszą pokonywać dużych odległości, aby móc "podreperować" swoje zdrowie, szczególnie na ekologicznie zdegradowanym terenie obejmującym województwo.

Siedziba Ośrodka to zabytkowy Pałac zbudowany w początkach XVIIIw. na wrębie dawnego zamku z XV- XVI w., obiekt z XIX w., odbudowany w 2002 r. na zabytkowych fundamentach oraz okalający te obiekty park zabytkowy. Własność ww. nieruchomości należy obecnie do Województwa. Wnioskodawca jako użytkownik obiektów, wpisany jest do działu III ksiąg wieczystych.

Do zadań statutowych Ośrodka należy udzielanie świadczeń zdrowotnych w zakresie:

Obiekt I:

Obiekt II:

Ze świadczeń korzystają też dzieci niepełnosprawne. Świadczeniami zdrowotnymi objęte są dzieci i młodzież w przedziale wiekowym od 7 do 17 lat, które kierowane są do Obiektu II na okres połowy roku z możliwością przedłużenia okresu pobytu do roku, w szczególnych przypadkach dłużej. Natomiast w Ośrodku dzieci przebywają na pobytach 3 tygodniowych - drogi oddechowe (pulmonologia) oraz 3-6 tygodniowych - rehabilitacja ruchowa (skolioza) i ogólnoustrojowa. Obydwa obiekty oraz tereny wokół nich posiadają infrastrukturę dostosowaną dla osób niepełnosprawnych.

Zatem zgodnie z zadaniami statutowymi w obiektach udzielane są świadczenia zdrowotne polegające na rehabilitacji leczniczej wad postawy i skrzywień kręgosłupa, rehabilitacji schorzeń układu oddechowego oraz rehabilitacji społecznej polegającej na leczeniu i terapii schorzeń neuropsychiatrycznych, zaburzeń zachowania, fobii szkolnej, dysleksji oraz dysgrafii, itp.

Programem terapeutycznym realizowanym w Obiekcie II zatwierdzonym i pozytywnie zaopiniowanym przez Konsultanta Wojewódzkiego, został określony zakres "świadczeń zdrowotnych".

Świadczenia te zostały podzielone na:

A. usługi zdrowotne,

B. wsparcie psychologiczne,

C. usługi socjalno - opiekuńcze,

D. realizowany obowiązek szkolny.

Procedury medyczne wymienione w Programie wskazują, że oprócz typowych działań medycznych wobec chorych dzieci stosuje się m.in. procedury terapeutyczne polegające na:

* wykonywaniu czynności związanych z utrzymaniem higieny chorego (łazienki, umywalnie, pralnia),

* zapewnienie warunków do spokojnego snu i wypoczynku (sypialnie),

* pomaganie pacjentowi w odżywianiu się i w innych czynnościach fizjologicznych (jadalnie, kuchnie, łazienki),

* wykonywanie zaleconych zabiegów leczniczych oraz podawanie leków (sypialnie, świetlice, sale terapeutyczne, hole, gabinety lekarskie),

* pobudzanie i aktywizowanie chorego do udziału w leczeniu, pielęgnacji i ochronie zdrowia,

* edukacja zdrowotna pacjentów i osób odwiedzających (świetlice, hole, poczekalnie)

* przygotowanie pacjenta do powrotu do środowiska rodzinnego,

* pomoc w utrzymaniu kontaktu z rodziną.

Misją Obiektu II jest pomoc dziecku przewlekle choremu - upośledzonemu, w odzyskaniu możliwie największego zakresu sprawności i niezależności oraz poprawie jakości życia w środowisku rodzinnym, społecznym i rówieśniczym. Zadania te realizowane są poprzez świadczenie usług zdrowotnych na równych poziomach, obejmują również różne formy i metody z zakresu terapii i rehabilitacji, a świadczone są całodobowo i w różnych pomieszczeniach budynku Obiektu II.

Zadania te realizują funkcję rehabilitacji społecznej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych. Natomiast misją Obiektu I jest pomoc chorym dzieciom w zakresie wad postawy, stanów pourazowych i schorzeń układu oddechowego.

Na mocy art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, Ośrodek zobowiązany jest do ponoszenia wydatku stanowiącego rodzaj daniny publicznej. Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia ze swojego dochodu wpłat na PFRON, a następnie odprowadzenia od tych wpłat podatku dochodowego od osób prawnych, pomimo że korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Wnioskodawca podkreśla, iż zgodnie z art. 17 ust. 1b cytowanej ustawy dochody Ośrodka w całości przeznacza na cele statutowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochody, które Ośrodek przeznacza i wydatkuje na uiszczanie wpłat na PFRON są wolne od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w przypadku gdy zadania statutowe obejmują udzielanie świadczeń zdrowotnych, polegających na rehabilitacji leczniczej dzieci i młodzieży, wad postawy i skrzywień kręgosłupa, stanów pourazowych, rehabilitacji schorzeń układu oddechowego oraz rehabilitacji społecznej dzieci i młodzieży polegającej na leczeniu schorzeń neuropsychiatrycznych, psychofizycznych, zaburzeń zachowania, fobii szkolnej, dysleksji oraz dysgrafii, zgodnie ze statutem Ośrodka.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyodrębnione z dochodu Ośrodka wpłaty na PEFRON nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych, bowiem wpłaty te (które wchodzą w skład dochodu Ośrodka) zostają przeznaczane i faktycznie wydatkowane na cele statutowe Ośrodka, a wydatek ten nie jest zaliczany do kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Zatem korzystają ze zwolnienia na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Wnioskodawca podkreśla, iż jest publicznym zakładem opieki zdrowotnej udzielającym świadczeń zdrowotnych o specyficznym charakterze. Cele statutowe Wnioskodawcy są związane nie tylko z ochroną zdrowia, profilaktyka zdrowotną i promocją zdrowia. Cele statutowe Ośrodka dotyczą przede wszystkim rehabilitacji dzieci i młodzieży, zarówno leczniczej, jak i społecznej, co powoduje zwolnienie wpłat na PEFRON z mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 1b cyt. ustawy.

Wnioskodawca podkreśla, iż ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej stanowi, że niepełnosprawność oznacza nie tylko naruszenie sprawności organizmu, ale również utrudnienie, ograniczenie bądź niemożliwość wypełniania ról społecznych, jako elementu uczestnictwa w życiu społecznym (art. 1 w związku z art. 2 pkt 5 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej).

Przepis art. 4a ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że osoby które nie ukończyły 16 roku życia zaliczane są do osób niepełnosprawnych, jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną o przewidywanym okresie trwania powyżej 12 miesięcy, z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu, powodującą konieczność zapewnienia im całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku.

Oceny niepełnosprawności u osoby w wieku do 16 lat dokonuje się na podstawie kryteriów określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 lutego 2002 r. w sprawie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób w wieku do 16 roku życia. Do stanów chorobowych, które uzasadniają konieczność stałej opieki lub pomocy dziecku należą m.in. wady wrodzone i schorzenia o różnej etiologii prowadzące do niedowładów, porażenia kończyn lub zmian w narządzie ruchu, upośledzające w znacznym stopniu zdolność chwytną rąk lub utrudniające samodzielne poruszanie się; wrodzone lub nabyte ciężkie choroby metaboliczne, układu krążenia, oddechowego, moczowego, pokarmowego, układu krzepnięcia i inne znacznie upośledzające sprawność organizmu, wymagające systematycznego leczenia w domu i okresowo leczenia szpitalnego; upośledzenie umysłowe, począwszy od upośledzenia w stopniu umiarkowanym; psychozy i zespoły psychotyczne; zespół autystyczny; padaczka z częstymi napadami lub wyraźnymi następstwami psychoneurologicznymi.

W Obiekcie I w 2006 r. leczonych było ogółem 599 osób, w tym 183 z rozpoznaniem astmy oskrzelowej (wrodzona lub nabyta ciężka choroba układu oddechowego), a w 2007 r. na leczonych ogółem 828 osób, 217 osób z rozpoznaniem astmy oskrzelowej.

Według posiadanych przez Ośrodek danych w Obiekcie II w 2006 r. korzystało z rehabilitacji społecznej 13 niepełnosprawnych na 115 osób ogółem, w 2007 r. 10 niepełnosprawnych na 86 osób ogółem, w 2008 r. 15 niepełnosprawnych na 91 ogółem.

Dane te zweryfikowano na podstawie informacji o przyznanych zasiłkach pielęgnacyjnych lub zasiłkach z tytułu kształcenia i rehabilitacji oraz dokumentacji medycznej.

Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej w art. 7 podaje definicję ustawową rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Zgodnie z tym przepisem rehabilitacja oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Rehabilitacja prowadzona w Ośrodku jest tożsama z definicją ustawową rehabilitacji w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.

Ośrodek jest jednym z nielicznych tego typu ośrodków w kraju, mimo że obserwuje się ciągły wzrost zapotrzebowania na ten rodzaj świadczeń zdrowotnych. Pacjentami Ośrodka są dzieci z różnych terenów Polski, poczynając od województw ościennych po centralne. Natomiast dla dzieci i ich rodziców z województwa niezwykle ważnym i cennym jest to, że nie muszą pokonywać dużych odległości, aby móc "podreperować" swoje zdrowie, szczególnie na tak ekologicznie zdegradowanym terenie.

Ma to istotne znaczenie również z punktu psychologicznego, co bezpośrednio przenosi się na efekty leczenia i rehabilitacji społecznej, albowiem rodzice mogą utrzymywać częste kontakty ze swoimi pociechami. Placówka ta ma bardzo duże doświadczenie w zajmowaniu się dziećmi cierpiącymi na zaburzenia emocjonalne, będące pochodną często niedostatku ich rodziców, opiekunów czy też innych negatywnych wpływów środowiskowych, których szczególnie w ostatnim okresie nie brakuje.

Wnioskodawca w całości podziela i powołuje na uzasadnienie swojego stanowiska wywody zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie z 15 czerwca 2004 r., sygn. akt III SA 388/03, zgodnie z którym skutkiem podatkowym przeznaczenia całego dochodu na cele statutowe jest zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z wykładnią art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 17 ust. 1b tej ustawy. Dochody podatników, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo techniczna lub inna wymieniona w art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne są od opodatkowania także wówczas, gdy przeznaczone i wydatkowane zostały na uiszczenie wpłaty na PFRON na zasadach określonych w art. 17 ust. 1b tej ustawy.

Sąd administracyjny wskazał, że powyższe wnioski nie wynikają bezpośrednio z wykładni gramatycznej przepisu art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lecz wypływają z wykładni systemowej oraz celowościowej. Brzmienie słów jakich użył ustawodawca w tekście analizowanej ustawy podatkowej, tj. w art. 17 ust. 1b mówiąc o zwolnieniu z opodatkowania dochodu podatników, których celem statutowym jest działalność m.in. naukowa i naukowo-techniczna (w niniejszym przypadku działalność ochrony zdrowia i rehabilitacji społecznej), także wówczas gdy przeznacza się go na opłacenie podatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, nie jest w badanym przypadku wystarczające dla określenia możliwego sensu i znaczenia tych słów przy ustaleniu treści normy prawnej. Dlatego trzeba zwrócić się do wykładni systemowej zewnętrznej, która pozwoli na ustalenie znaczenia przepisu art. 17 ust. 1b powoływanej ustawy podatkowej w związku z art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 z późn. zm.), obecnie art. 5 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.). Stanowi on, że dochodami publicznymi są daniny publiczne, do których zalicza się podatki oraz inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia wynika z odrębnych przepisów. Na równi więc z podatkami, w świetle przytoczonego przepisu, należy traktować obowiązkowe, bezzwrotne i nieodpłatne świadczenie pieniężne uiszczane na rzecz PFRON. Za takim rozumieniem analizowanego przepisu przemawia także wykładnia celowościowa. Eliminując jakiekolwiek elementy wartościujące i oceniające trzeba powiedzieć, że sensem i celem tego przepisu jest z jednej strony zwolnienie z opodatkowania środków publicznych wpływających na rachunek PFRON, z drugiej natomiast strony nie ma jakichkolwiek racjonalnych podstaw by uznać, że ustawodawca nakładając na podmioty przeznaczające dochody na cele statutowe w zakresie nauki, techniki, oświaty, ochrony zdrowia itd., część tego zysku opodatkował, pomimo zadeklarowanego w sposób generalny zwolnienia o jakim mowa w art. 17 ust. 4, a następnie w art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Brzmienie słów analizowanych przepisów prawa podatkowego musi być bowiem związane z sensem i celem tych przepisów, do których zaliczyć należy preferowanie oraz stymulowanie instrumentami podatkowymi działań z zakresu nauki, techniki, oświaty, ochrony zdrowia oraz innych wymienionych w tych przepisach. Odmienna interpretacja przepisów, o których mowa, ograniczałaby w rzeczywistości zwolnienie podatkowe tracąc z pola widzenia główny cel tego zwolnienia. Z tych względów zdaniem Ośrodka należało uznać, że dochody podatników, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo - techniczna lub inna wymieniona w art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne są od opodatkowania także wówczas, gdy przeznaczone i wydatkowane zostały na uiszczenie wpłaty na PFRON na zasadach określonych w art. 17 ust. 1b tej ustawy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p.") wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Artykuł 17 ust. 1b cytowanej ustawy stanowi natomiast, iż zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Z treści art. 17 ust. 1a pkt 2 omawianej ustawy wynika natomiast, iż zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych ściśle określa więc dwa warunki, których spełnienie uprawnia do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4. Pierwszy z nich wymaga, by statut jednostki zawierał wskazane w ustawie cele, drugi zaś by dochód przeznaczony był na te cele statutowe.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., koszty należy rozpatrywać w sposób szczególny. Stosownie do art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jeśli więc podatnik uzyskuje dochody zwolnione od podatku dochodowego w związku z prowadzeniem określonej działalności statutowej, tak jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy, wszelkie wydatki w pierwszej kolejności powinny być analizowane pod kątem możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Następnie wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów należy analizować pod kątem możliwości zaliczenia ich do wydatków przeznaczonych na działalność statutową. Jeżeli wydatek wiąże się bezpośrednio z realizacją celów statutowych, które stanowią pozytywną przesłankę zwolnienia, to równowartość dochodu odpowiadająca temu wydatkowi będzie wolna od podatku na podstawie ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

Stosownie zaś do treści art. 16 ust. 1 pkt 36 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 z późn. zm.).

Kwoty przekazywanych składek na PFRON jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów wpływają zatem na zwiększenie dochodu w rozumieniu przepisów podatkowych. Dochody te nie korzystają jednak ze zwolnienia od podatku, ponieważ nie zostały przeznaczone na działalność statutową. Zostały bowiem przekazane na inne cele, tj. na zasilenie PFRON.

Cele statutowe realizowane przez Wnioskodawcę a związane z ochroną zdrowia są ważne ze społecznego punktu widzenia. Są one również pożądane przez ustawodawcę, co przejawia się w zwolnieniu podatkowym dochodu przeznaczonego i wydatkowanego na te cele. Dochód przeznaczony na ochronę zdrowia, profilaktykę zdrowotną i promocję zdrowia mógłby korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. Jednakże dochód przeznaczony na wpłaty na PFRON nie może być uznany za realizowanie celu społecznie użytecznego zapisanego w statucie Wnioskodawcy. PFRON jest bowiem funduszem celowym realizującym zadania określone w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Należy również zwrócić uwagę, że wpłaty dokonywane przez Wnioskodawcę na PFRON mają charakter sankcyjny. Ich ponoszenie spowodowane jest niewywiązywaniem się z obowiązków pracodawcy nałożonych przez ustawę o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

W przypadku obowiązujących wpłat na PFRON nie będzie miał także zastosowania cytowany przepis art. 17 ust. 1b, ponieważ zasilenie wpłat na PFRON jako podatku nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa. Definicja podatku została określona w przepisie art. 6 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którą podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy wynikające z ustawy podatkowej. Wpłaty na rzecz PFRON nie są wpłatami na rzecz któregokolwiek z wymienionych podmiotów. Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jest funduszem celowym, posiadającym odrębność organizacyjną, prawną i finansową. Środki zgromadzone na Funduszu nie stanowią środków budżetowych, a gospodarowanie nimi należy do organów Funduszu.

Dochód odpowiadający równowartości wpłat na PFRON jako nie stanowiący kosztów uzyskania przychodów, nie służący działalności statutowej, nie jest objęty zwolnieniem wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Nadmienić również należy, że przywołany przez wnioskodawcę wyrok sądu nie stanowi powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego, ponieważ wydany zostały w indywidualnej sprawie i wiąże tylko strony postępowania. Na marginesie należy stwierdzić, że w tożsamych stanach faktycznych istnieją również wyroki sądów potwierdzające stanowisko zawarte w niniejszej interpretacji. W wydanym w dniu 29 stycznia 2008 r. sygn. akt II FSK 1625/06 wyroku NSA zajął tożsame stanowisko jak Organ w niniejszej interpretacji.

Stanowisko wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.