IBPBI/2/415-10/13/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 8 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalania, czy uczestnictwo pracowników w imprezie integracyjnej skutkuje po ich stronie powstaniem przychodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalania, czy uczestnictwo pracowników w imprezie integracyjnej skutkuje po ich stronie powstaniem przychodu. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 18 czerwca 2013 r. Znak: IBPBI/2/415-10/13/AK wezwano Wnioskodawcę o ich uzupełnienie. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 8 lipca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie prowadzenia hoteli i restauracji (PKD 5511). Spółka zamierza zorganizować dla swoich pracowników imprezę integracyjną o charakterze otwartym, a uczestnictwo w imprezie jest dobrowolne. Spotkanie będzie miało charakter motywacyjno-integracyjny, a jego celem będzie zintegrowanie pracowników Spółki. Wymiana doświadczeń zawodowych, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków przełoży się na ich wydajność i wysoką jakość wykonywanych obowiązków służbowych, a tym samym docelowo przyczyni się do zwiększenia przychodów Spółki. Spółka nie będzie sporządzać listy obecności pracowników biorących udział w takiej imprezie. Organizacja spotkania powierzona jest firmie zewnętrznej, wydatki zostaną udokumentowane fakturami VAT, a sfinansowane zostaną w całości ze środków własnych Spółki pochodzących ze środków obrotowych. Podobna sytuacja będzie miała miejsce z imprezą integracyjną organizowaną w części ze środków obrotowych firmy, a w części ze środków z ZFŚS.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 3 lipca 2013 r. (data wpływu tut. BKIP 8 lipca 2013 r.) Spółka wyjaśniła, że przedmiotem interpretacji ma być zdarzenie przyszłe (organizacja imprezy integracyjnej dla pracowników przewidziana jest dwa razy w roku).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z udziałem pracowników w imprezie integracyjnej, zorganizowanej przez pracodawcę, powstaje u pracowników przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Spółka uważa, że organizując imprezę integracyjną na którą zaprasza wszystkich swoich pracowników nie jest w stanie ustalić kto faktycznie wziął w niej udział. Nie jest też w stanie określić kto, w jakim zakresie i czy w ogóle skorzystał z oferowanych usług. W oparciu o art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. oraz ust. 2 i 3 art. 12 oraz ust. 2, 2a i 2b, art. 11 u.p.d.o.f., jeśli nie jest możliwe obliczenie wartości świadczenia według metod określonych przepisami tej ustawy, nie można pracownikowi przypisać przychodu podlegającego opodatkowaniu. Spółka uważa, że samo umożliwienie pracownikom udziału w imprezach integracyjnych nie powinno powodować po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu. O przychodzie pracownika można by mówić, gdyby korzystał z postawionych do dyspozycji świadczeń i możliwe byłoby ustalenie wartości tego świadczenia według metod określonych w u.p.d.o.f.

W związku z powyższym oraz w oparciu o ostatnie wyroki NSA (II FSK 1256/11 oraz II FSK 1064/11) Spółka uważa, że uczestnictwo w imprezie integracyjnej nie będzie skutkowało powstaniem przychodu po stronie pracownika. Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f.") opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 u.p.d.o.f., wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b. Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 u.p.d.o.f., wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się - jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu.

Z definicji przychodów ze stosunku pracy wynika, iż ustawodawca zaliczył do nich nie tylko pieniądze, ale również wartość otrzymanych świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych poniesionych za pracownika. Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia "nieodpłatnego świadczenia" zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia ukształtowanego w orzecznictwie sądowym, w tym zwłaszcza w uchwale NSA z dnia 16 października 2006 r. (sygn. akt II FPS 1/06, w której wskazano, iż ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje bowiem wszelkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie mające konkretny wymiar finansowy.

W kontekście powyższego przychód ze stosunku pracy powstaje zatem w każdym przypadku, w którym mamy do czynienia z uzyskaniem przez pracownika realnej korzyści. Wyjątek stanowią jedynie rodzaje świadczeń wymienionych w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 u.p.d.o.f. Przepis ten nie zwalnia jednak od podatku świadczenia otrzymywanego przez pracownika w związku z jego uczestnictwem w spotkaniu integracyjnym.

Z treści wniosku wynika, iż Spółka zamierza zorganizować dla swoich pracowników imprezę integracyjną o charakterze otwartym, a uczestnictwo w imprezie jest dobrowolne. Spółka nie będzie sporządzać listy obecności pracowników biorących udział w takiej imprezie. Organizacja spotkania powierzona jest firmie zewnętrznej, wydatki zostaną udokumentowane fakturami VAT, a sfinansowane zostaną w całości ze środków własnych Spółki pochodzących ze środków obrotowych. Podobna sytuacja będzie miała miejsce z imprezą integracyjną organizowaną w części ze środków obrotowych firmy a w części ze środków z ZFŚS.

Przenosząc wskazane przepisy prawa podatkowego na grunt przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż pracownicy, który wezmą udział w imprezie integracyjnej osiągną z tego tytułu dochód podlegający opodatkowaniu. Przy czym wartość świadczenia, jaką Spółka winna doliczyć do przychodu danego pracownika należy obliczyć dzieląc sumę kosztów zorganizowania tego spotkania przez liczbę pracowników zaproszonych (tekst jedn.: wszystkich, jeżeli impreza ta była adresowana do wszystkich pracowników lub też tych, którzy potwierdzili możliwość uczestnictwa jeżeli takie deklaracje zbierano, np. sporządzając listę osób, które nie będą obecne na spotkaniu integracyjnym ze względu na urlop bądź chorobę), a następnie tak ustaloną cenę jednostkową przypisać, jako przychód, jedynie pracownikom uczestniczącym w tej imprezie. Tylko bowiem te osoby, które brały udział w imprezie mogły korzystać ze świadczeń zaoferowanych im przez pracodawcę. Zatem to tylko w ich przypadku przychód podatkowy wystąpi.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 czerwca 1998 r. (sygn. akt I SA/Ka 1719/96), zgodnie z którym "ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych pracowników mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku podatkowego."

Należy zauważyć, że na wysokość przychodu pracownika, powstałego w związku z jego uczestnictwem w spotkaniu integracyjnym, nie wpływa fakt, w jakim stopniu pracownik skorzystał z oferowanych w ramach spotkania integracyjnego atrakcji (z wyżywienia, występu artystycznego czy też zabawy tanecznej), O powstaniu przychodu ze stosunku pracy decyduje sam fakt nieodpłatnego uczestniczenia w spotkaniu sfinansowanym przez pracodawcę. To, że Wnioskodawca nie dochowa należytej staranności, aby zadbać o ustalenie liczby i personaliów osób, które będą brały udział w imprezie integracyjnej, nie oznacza, iż u tychże osób nie powstaje przychód z nieodpłatnych świadczeń.

Podkreślenia wymaga, iż organizowanie imprez integracyjnych dla pracowników nie jest koniecznością wynikającą z przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Aczkolwiek prawdą jest, iż imprezy integracyjne sprzyjają polepszeniu atmosfery w pracy, co niewątpliwie jest korzystne nie tyko dla pracowników lecz także dla pracodawcy. Jednakże cel takich imprez jest inny niż służbowy. Oczywistym bowiem jest, że uczestnictwo w służących wspólnej rozrywce imprezach jest zupełnie czym innym niż wykonywanie zadań służbowych na polecenie pracodawcy. Impreza integracyjna jest bowiem spotkaniem towarzyskim i uczestnictwo w niej nie jest obowiązkowe, w przeciwieństwie do obowiązku świadczenia pracy, która jest ukierunkowana, co do zasady, na zwiększenie przychodów pracodawcy (taki jest jej cel).

Zatem - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - pracownicy uzyskają świadczenie nieodpłatne z tytułu uczestnictwa w imprezie integracyjnej. Pracodawca nie ma bowiem obowiązku przekazywać pracownikowi żadnych świadczeń z tego tytułu. Żaden przepis takiego obowiązku na niego nie nakłada. Nie można jednak mówić o powstaniu przychodu w sytuacji, gdy pracownik nie weźmie udziału w imprezie integracyjnej. Zatem przychód powstanie tylko u tych pracowników, którzy faktycznie będą uczestniczyli w opisanej we wniosku imprezie.

Skoro u.p.d.o.f. nie zwalnia od podatku wartości świadczenia nieodpłatnego z tytułu uczestnictwa pracownika w imprezie integracyjnej, Wnioskodawca jako płatnik winien dołożyć wszelkich starań, aby wywiązać się z obowiązków płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przedmiotowych świadczeń i od ich wartości, łącznie z pozostałymi przychodami ze stosunku pracy, obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad określonych w art. 31, 32 i 38 u.p.d.o.f.

Tym samym stanowisko Spółki, iż skoro nie jest w stanie ustalić kto wziął udział w imprezie integracyjnej i w jakim zakresie skorzystał z postawionych do jego dyspozycji świadczeń to po stronie pracowników w żadnym wypadku nie powstaje przychód ze stosunku pracy jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków, tut. Organ nie podziela prezentowanego w nich stanowiska. Ponadto powołane przez Wnioskodawcę wyroki nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa wymienionym w art. 87 Konstytucji, zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Istnieją również orzeczenia prezentujące stanowiska przeciwne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.