IBPBI/1/423-73/14/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 listopada 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 10 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z uzyskaniem kredytu - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z uzyskaniem kredytu.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, polskim rezydentem dla celów podatkowych. W celu sfinansowania swych celów inwestycyjnych (innych niż nabycie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), zawarł umowę kredytu, na podstawie której podmiot finansujący (Bank) przekazał Wnioskodawcy środki pieniężne. Kredyt będzie spłacany w okresie kilku lat. Umowa kredytu została zawarta na czas określony, jednak kredyt będzie mógł być spłacony wcześniej (zależnie od możliwości finansowych Wnioskodawcy).

Wnioskodawca zawarł również umowy o świadczenie usług doradczych w zakresie pozyskania długoterminowego finansowania, polegających w szczególności na konsultacjach i doradztwie, udziale w negocjacjach warunków kredytowych, przygotowaniu i analizie dokumentacji, a także usług polegających na pomocy w organizacji zabezpieczeń wymaganych przez bank. Dla celów księgowych wynagrodzenie za wyżej opisane usługi doradcze zostało zaliczone do kosztów księgowych jednorazowo (w roku zawarcia umowy i uruchomienia środków na podstawie umowy oraz dokonania zapłaty opłat na rzecz banku).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki (o którym mowa powyżej), jako koszt pośrednio związany z przychodami Wnioskodawcy, można zaliczyć do kosztów podatkowych jednorazowo, w dacie ich poniesienia (tekst jedn.: ujęcia jako koszt dla celów księgowych) - tj. w roku faktycznego zapłacenia kosztów na rzecz banku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm. - dalej: "u.p.d.o.p."), koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia (...). Zgodnie z art. 15 ust. 4d (winno być: "art. 15 ust. 4e") u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wnioskodawca ujmuje wydatek z tytułu opłat w księgach rachunkowych, jako koszt jednorazowo (w roku otrzymania kredytu i dokonania zapłaty opłat na rzecz banku). Nie ulega zatem wątpliwości, że w tym samym momencie opłaty powinny być kosztem podatkowym (tekst jedn.: w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych).

Wnioskodawca podkreśla, że pewne wątpliwości mogą dotyczyć sytuacji, w której wydatek jest ujmowany jako koszt dla celów księgowych w czasie (poprzez międzyokresowe rozliczenia kosztów), a jednocześnie podatnik chciałby zaliczyć taki wydatek do kosztów podatkowych wcześniej/jednorazowo. Nie jest to jednak sytuacja Wnioskodawcy - w jego przypadku opłaty zarówno dla celów księgowych, jak i podatkowych ujmowane są jako koszt w tym samym momencie.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał wyroki:

- NSA w Warszawie z:

* 20 lipca 2011 r., sygn. akt II FSK 414/10,

* 27 września 2012 r., sygn. akt II FSK 253/11,

* 20 maja 2014 r., sygn. akt II FSK 1443/12,

- WSA w Warszawie z:

* 30 września 2010 r. sygn. akt VIII SA/Wa 419/10,

* 13 marca 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 2482/13,

* 20 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2108/12,

- WSA w Krakowie z 19 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 1700/13

oraz interpretacje indywidualne wydane przez:

- Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z:

* 31 marca 2012 r. Znak: IPPB5/423-1182/11-2/IŚ,

* 24 stycznia 2013 r. Znak: IPPB3/423-882/12-2/EŻ,

* 17 lipca 2013 r., Znak: IPPB3/423-393/13-2/k.k.,

- Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 26 lutego 2009 r. Znak: ITPB3/423-663a/08/MT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że postępowanie o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego sprowadza się w istocie do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku, w kontekście opisanego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz zadanego pytania. Zatem, wszystkie elementy składanego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (stan faktyczny, zadane pytanie i stanowisko w sprawie) muszą być spójne, tj. zadane pytanie i przedstawione własne stanowisko w sprawie musi być adekwatne do opisanego we wniosku stanu faktycznego. Z tej też przyczyny, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidulnej nie była ta część stanowiska Wnioskodawcy, która nie ma odzwierciedlenia w opisie stanu faktycznego (tekst jedn.: dot. innego momentu ujmowania w czasie kosztów dla celów księgowych i podatkowych).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.