IBPBI/1/423-50/14/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 października 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 14 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości uznania nabytego w drodze aportu niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego, za wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości uznania nabytego w drodze aportu niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego, za wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 1 sierpnia 2013 r. do Spółki została wniesiona w formie aportu zorganizowana cześć przedsiębiorstwa, w skład którego wchodziły m.in autorskie prawa majątkowe do znaku słowno-graficznego. Podmiotowi wnoszącemu aport przysługiwały prawa osobiste do ww. znaku, lecz nie był on ujęty w księgach rachunkowych tego podmiotu. Ponadto, nie był on również zarejestrowany, ani zgłoszony w Urzędzie Patentowym, a tym samym nie był objęty prawem ochronnym, w rozumieniu ustawy z 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410). Wartość ww. znaku została określona w umowie spółki. Spółka zarządza wniesionym, autorskim prawem majątkowym do znaku towarowego oraz wykorzystuje go w działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesiony przez udziałowca w formie aportu znak towarowy, stanowiący przedmiot autorskich praw majątkowych, niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym, w stosunku do którego nie występowano wcześniej o objęcie prawami ochronnymi w rozumieniu Prawa własności przemysłowej, stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Zdaniem Spółki, otrzymany w formie aportu znak towarowy, stanowiący przedmiot autorskich praw majątkowych, niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym, w stosunku do którego podmiot wnoszący aport nie występował o objęcie prawem ochronnym w rozumieniu Prawa własności przemysłowej stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z wyżej powoływanym przepisem, podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od praw określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej (winno być: praw majątkowych objętych ochroną przewidzianą w ustawie z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.)), zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych, gdy spełnione są następujące warunki:

* przedmiot autorskich praw majątkowych do znaku towarowego zostanie nabyty przez podatnika,

* przedmiot autorskich praw majątkowych do znaku towarowego nadaje się do gospodarczego wykorzystania,

* przewidywany okres ekonomicznej użyteczności prawa do autorskiego znaku towarowego wynosi co najmniej rok,

* prawo do autorskiego znaku towarowego jest przeznaczone do używania na potrzeby podatnika.

Zdaniem Spółki, wszystkie z ww. warunków są spełnione, a także nie budzi wątpliwości fakt, że znak towarowy niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym, w stosunku do którego nie występowano o objęcie go prawami ochronnymi w rozumieniu Prawa własności przemysłowej stanowi przedmiot autorskiego prawa majątkowego. Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Znak towarowy wykorzystywany przez podmiot, stanowiący zbiór określonych elementów słowno-graficznych stanowi przejaw działalności twórczej i został wielokrotnie utrwalony, poprzez jego praktyczne wykorzystanie. Wskazać również należy, że zgodnie z ust. 4 ustawy o prawie autorskim ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności. Zgodnie z art. 17 ustawy o prawie autorskim, twórcy przysługuje, co do zasady, wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu, czyli autorskie prawo majątkowe. Z uwagi na brak specyficznych uregulowań w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w powyższym zakresie, brak jest w ocenie Spółki podstaw do żądania spełnienia innych warunków, niż wskazane w ustawie, by móc skorzystać z prawa do amortyzacji stanowiących przedmiot autorskich praw majątkowych znaków towarowych.

Ponadto, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 16h ust. 3 w związku z art. 16h ust. 3a, przewiduje szczególny sposób dokonywania odpisów amortyzacyjnych dotyczących składników majątku nabytych w drodze wkładu niepieniężnego w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Należy jednak zauważyć, że w przedstawionym zdarzeniu, prawo ochronne do znaku towarowego i prawo do wzoru przemysłowego (winno być: prawo określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych) nie zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport, dlatego też w tym konkretnym przypadku powołane przepisy nie będą miały zastosowania.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że stanowiący przedmiot majątkowych praw autorskich znak towarowy, niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym, nabyty w drodze aportu, stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Jak stanowi art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W przeciwieństwie do środków trwałych, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym, nie podlegają amortyzacji.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że prawo do znaku towarowego w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., jako prawo podmiotowe dotyczy wyłącznie prawa do znaku zarejestrowanego, które ten status nabywa z chwilą rejestracji. Przymiotu tego nie posiada znak towarowy niezarejestrowany. Oznacza to, że pod pojęciem użytym w ww. przepisie mieszczą się tylko te prawa podmiotowe do znaku towarowego, które mają charakter bezwzględnego prawa majątkowego, tj. znaki towarowe, na które Urząd Patentowy wydał decyzję w sprawie udzielenia prawa ochronnego. Decyzja ta bowiem tworzy podmiotowe prawo używania znaku towarowego i oznaczania nim towarów i usług jako bezwzględne prawo majątkowe. Prawo ochronne jest więc wyłącznym prawem podmiotowym o czasowej i terytorialnej skuteczności. W konsekwencji znaku towarowego, który nie został zarejestrowany w Urzędzie Patentowym, czy też w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego i który na moment aportu nie był objęty prawem ochronnym, nie można uznać za prawo określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej, które stosownie do treści art. 16b ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Zauważyć jednak należy, że zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, które spełniają następujące warunki:

Prawa, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., normuje ustawa z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.). W myśl art. 1 ust. 1-2 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem tego prawa są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, architektoniczno - urbanistyczne i urbanistyczne, muzyczne i słowno - muzyczne, sceniczne, sceniczno - muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 ww. ustawy). Ochrona przewidziana przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4 ww. ustawy).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Omawiana ustawa wyróżnia przy tym:

* autorskie prawa osobiste, chroniące nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem (art. 16), oraz

* autorskie prawa majątkowe, rozumiane jako przysługujące twórcy wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17).

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy (art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga przy tym zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53 tej ustawy).

W przedstawionym stanie faktycznym, w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Spółka nabyła m.in. autorskie prawo majątkowe dotyczące znaku towarowego. W zaistniałej sytuacji prawo to może zostać uznane za podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

Reasumując, nabyty w drodze aportu niezarejestrowany znak towarowy, który stanowi przedmiot prawa autorskiego, podlega amortyzacji w księgach Wnioskodawcy, jako wartość niematerialna i prawna.

Należy przy tym podkreślić, że istotę interpretacji indywidualnej stanowi ocena stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14b i art. 14c Ordynacji podatkowej). W analizowanym przypadku, z uwagi na treść postawionego pytania, tut. Organ jako uprawniony w tym zakresie dokonał jedynie oceny, czy niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym znak towarowy będący przedmiotem prawa autorskiego może zostać uznany za wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest natomiast kwestia możliwości uznania niezarejestrowanego w Urzędzie Patentowym znaku towarowego za przedmiot autorskiego prawa majątkowego.

Ponadto, wskazać należy, że stosownie do zadanego pytania i przedstawionego własnego stanowiska w sprawie przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej była wyłącznie kwestia możliwości amortyzacji znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego, a nie kwestia sposobu ustalenia wartości początkowej tego znaku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.