IBPBI/1/423-15/11/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 1 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 31 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup świadczeń medycznych (abonamentów medycznych) dla pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup świadczeń medycznych (abonamentów medycznych) dla pracowników.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 28 marca 2011 r. Znak: IBPBII/1/415-84/11/MZ, IBPBI/1/423-15/10/AB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 31 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej "Spółka") jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem oraz płatnikiem zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych z racji ustalonych stosunków pracy z pracownikami oraz zleceniobiorcami świadczącymi pracę na podstawie umów cywilnoprawnych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i montażu ciężkich konstrukcji stalowych, zatrudniając także pracowników w działach serwisowych oraz projektowych. Na stanowiskach pracy występują uciążliwości oraz zagrożenia związane ze stosowaniem substancji chemicznych oraz pracą w stanach narażenia na oddziaływanie warunków atmosferycznych. Spółka zamierza zawrzeć umowę z podmiotem uprawnionym do świadczenia usług medycznych. Przedmiotem umowy będzie świadczenie przez zleceniobiorcę na rzecz wskazanych przez Spółkę uprawnionych pracowników świadczeń z zakresu medycyny pracy, do których zobowiązany jest pracodawca na podstawie przepisów ustawy dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) bądź innych ustaw, tj. badań wstępnych kandydatów do pracy w Spółce, badań okresowych i badań kontrolnych pracowników Spółki oraz świadczenie na rzecz uprawnionych pracowników nieinwazyjnych świadczeń zdrowotnych służących zachowaniu, przywracaniu i poprawie stanu zdrowia oraz wykonywania innych działań medycznych wynikających z procesu leczenia, w tym badań diagnostycznych, jak również pozostawania w gotowości do świadczenia ww. świadczeń. Za świadczenie (gotowość świadczenia) wymienionych usług placówka medyczna (zleceniobiorca) otrzymuje miesięczne wynagrodzenie, określone w umowie jako ryczałt kwotowy (abonament), od każdej osoby uprawnionej do korzystania ze świadczeń w danym miesiącu, zgłoszonej zleceniobiorcy przez Spółkę. Dostawca usług medycznych stosuje swoistą nomenklaturę dla oferowanych pakietów. Spółka zamierza zakupić dla swoich pracowników pakiet oznaczony jako "Program pojedynczy specjalistyczny Plus". W ramach tego pakietu, pracownicy zostaną objęci ochroną w ramach medycyny pracy, profilaktyki środowiska pracy oraz możliwością skorzystania z pomocy medycznej indywidualnie w stanach nagłego zachorowania lub pogorszenia stanu zdrowia. Spółka będzie opłacać ryczałt kwotowy miesięczny z podziałem kosztów ustalonym procentowo odrębnie dla każdego świadczenia spośród wymienionych poniżej trzech zakresów:

Zgodnie z umową przygotowaną na piśmie z dostawcą usług medycznych oraz dokumentem Ogólne Warunki Świadczenia Usług, zakres usług świadczonych przez dostawcę prezentuje się następująco:

Na podstawie skierowania lekarz uprawniony do badań medycyny pracy przeprowadza właściwe badanie profilaktyczne, określa zakres niezbędnych badań dodatkowych i konsultacji specjalistycznych.Lekarz uprawniony do badań medycyny pracy, kierując się własną oceną stanu zdrowia pracownika i znajomością warunków jego pracy może:

* poszerzyć zakres badań dodatkowych i konsultacji specjalistycznych poza wytyczne zawarte w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy,

* skrócić czas między kolejnymi badaniami okresowymi (wynikający z przepisów powyższego rozporządzenia).

Zakres świadczeń medycznych obejmuje wszystkie konieczne konsultacje i badania zlecone przez lekarza uprawnionego do badań medycyny pracy lub specjalistów działających na podstawie skierowania lekarza uprawnionego do badań medycyny pracy, dostępne na terytorium Polski w dniu podpisania Umowy Opieki Medycznej. We wniosku przedstawiono przy tym szczegółową listę badań medycznych przeprowadzanych w ramach profilaktyki środowiska pracy.

Należy zatem stwierdzić, że cały pakiet usług medycznych składa się z trzech części, a całkowita składka miesięczna za pojedynczego pracownika także jest podzielona na trzy części we wspomnianych wyżej proporcjach. Podział na wyszczególnione części wynika z umowy o świadczenie usług, która zostanie zawarta z dostawcą usług medycznych. Dostęp pracowników do części pierwszej (medycyna pracy) oraz części drugiej (profilaktyka środowiska pracy) będzie następował tylko i wyłącznie na podstawie skierowania wystawionego przez pracodawcę (badania wstępne, okresowe, kontrolne). Dodatkowo, lekarze współpracujący z zakładem pracy Spółki będą mieli możliwość wizytować i pełnić nadzór nad warunkami pracy w oddziałach Spółki. Dostęp pracowników do części trzeciej (indywidualna część pracownicza) będzie się odbywał poza kontrolą i ewidencją pracodawcy. Każdy pracownik (o ile wyrazi swoją zgodę na przystąpienie do tej części ubezpieczenia medycznego) będzie miał możliwość swobodnego korzystania z zakresu usług medycznych przysługujących w tej części. Część indywidualna pracownicza jest zatem dodatkową nieobligatoryjną opieką medyczną. Wysokość ryczałtu (abonamentu) nie jest uzależniona od faktu, czy zgłoszone przez Spółkę osoby uprawnione, faktycznie korzystały w danym miesiącu ze świadczeń oraz od wartości faktycznie wykonanych świadczeń medycznych. Spółka akceptując wynagrodzenie w formie ryczałtu była świadoma braku możliwości uzyskania informacji, w jakim zakresie pracownik skorzystał z usług medycznych z uwagi na konieczność zachowania przez zleceniobiorcę tajemnicy lekarskiej, do której jest zobowiązany na podstawie art. 40 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i dentysty (Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857 z późn. zm.) oraz art. 13-14 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz. 417 z późn. zm.). Spółka nie otrzymuje i nie może otrzymać imiennych informacji i rozliczeń dotyczących świadczeń medycznych, z których w danym okresie rozliczeniowym skorzystali poszczególni uprawnieni pracownicy. Pracownicy Spółki są zobligowani do uczestniczenia w oferowanym programie medycznym w części dotyczącej Medycyny Pracy i Profilaktyki Środowiska Pracy w związku z koniecznością zapewnienia przez Spółkę jako pracodawcy, zarówno obowiązkowych świadczeń z zakresu medycyny pracy, jak również szerokiego zakresu opieki profilaktycznej świadczonej w ramach profilaktyki środowiska pracy, wynikającej ze specyfiki działalności Spółki (m.in. praca na wysokości, zmienne warunki atmosferyczne, przemysł ciężki).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup abonamentów medycznych dla pracowników stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w wysokości 100% składki płatnej miesięcznie, włączając w to części obowiązkowe i nieobowiązkowe (nie wynikające z przepisów dotyczących Medycyny Pracy)... (pytanie oznaczone we wniosku lit. b)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakup abonamentu dla pracowników, w tym członków zarządu, zatrudnionych na umowę o pracę, są kosztem podatkowym pracodawcy włączając w to części obowiązkowe i nieobowiązkowe tego abonamentu. Stosowanie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 357), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszelkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważało się za koszty uzyskania przychodów kosztów związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązywały pracodawcę przepisy Kodeksu Pracy oraz innych ustaw. Uchylenie z dniem 1 stycznia 2007 r. tego przepisu spowodowało, iż wydatki na abonamenty medyczne pracowników podlegają ocenie w aspekcie podstawowych zasad art. 15 ust. 1 ustawy, czyli celowości i możliwości przyczynienia się poniesionych wydatków do osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Zakup abonamentów medycznych ma niewątpliwy wpływ na poprawę stanu zdrowia pracowników ograniczającą absencję w pracy, która przekłada się wprost na efektywność wykonywanych zadań. Zatem poniesione z tego tytułu wydatki są uzasadnione i w sposób pośredni związane z uzyskanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wyłącznie składek opłacanych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151), jeżeli uprawionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

Wobec powyższego, zdaniem Spółki kosztem uzyskania przychodów nie będą tylko te składki, wymienione powyżej, co oznacza, że abonamenty medyczne nie znajdują się w katalogu wydatków podlegających wyłączeniu z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy, tzn. stanowią koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku lit. a), zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.