IBPBI/1/415-993/12/ESZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 listopada 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-993/12/ESZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 21 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korygowania kosztów podatkowych w związku z otrzymaniem dofinansowania (dotacji) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, II Osi Priorytetowej: Gospodarka regionalnej szansy, Działania 2.1: Rozwój i podniesienie konkurencyjności przedsiębiorstw - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korygowania kosztów podatkowych w związku z otrzymaniem dofinansowania (dotacji) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, II Osi Priorytetowej: Gospodarka regionalnej szansy, Działania 2.1: Rozwój i podniesienie konkurencyjności przedsiębiorstw.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej. W grudniu 2011 r. ww. spółka podpisała umowę z Centrum Przedsiębiorczości o dofinansowanie projektu realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, II Osi Priorytetowej: Gospodarka regionalnej szansy, Działania 2.1: Rozwój i podniesienie konkurencyjności przedsiębiorstw, Schematu A: Bezpośrednie wsparcie inwestycji w MŚP, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Termin realizacji projektu to okres od 23 maja 2011 r. do 22 maja 2013 r. Całkowita wartość Projektu wynosi: 307.913,94 zł, natomiast całkowite wydatki kwalifikowane projektu wynoszą 250.336,54 zł. Przyznane dofinansowanie nie może przekroczyć kwoty 100.134,61 zł i nie może stanowić więcej niż 40% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych.

Na kwotę dofinansowania składają się:

* środki europejskie w kwocie 85.114,41 zł

* współfinansowanie w kwocie 15.020,20 zł stanowiące dopełnienie kwoty dofinansowania.

Przez "współfinansowanie" należy rozumieć część dofinansowania pochodzącą z budżetu państwa, przekazywaną beneficjentowi w formie dotacji celowej.

Dofinansowanie zostało przyznane na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 z późn. zm.) oraz na podstawie Porozumienia w sprawie wdrażania II Osi Priorytetowej "Gospodarka regionalnej Szansy" Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, zawartego w dniu 1 marca 2008 r., pomiędzy Zarządem Województwa, a Centrum Przedsiębiorczości.

Termin złożenia wniosków o płatność celem refundacji wydatków poniesionych przez beneficjenta określono na miesiące styczeń 2012 r., wrzesień 2012 r. oraz maj 2013 r.

Wnioskodawca sukcesywnie ponosi wydatki w ramach realizacji projektu na zakup majątku trwałego, zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym. Ze względu na konieczność pozyskania zewnętrznych źródeł finansowania, zakup rusztowania nastąpił poprzez podpisanie umowy leasingu operacyjnego. Jest to leasing operacyjny spełniający przesłanki określone w art. 23b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Refundacji podlegać będzie jedynie część kapitałowa raty. Refundacji nie podlegają prowizje, ubezpieczenia i inne dodatkowe płatności związane z leasingiem. Pozostałe wydatki ponoszone są ze środków własnych. Pierwszego wydatku dokonano w dniu 16 maja 2011 r., ponosząc ratę leasingu operacyjnego. Pozostałe zakupione składniki majątku wprowadzono do ewidencji środków trwałych w miesiącach przyjęcia do używania. Od środków trwałych, których cena nabycia nie przekroczyła kwoty 3.500,00 zł dokonano jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu przyjęcia do użytkowania, od pozostałych środków trwałych odpisy amortyzacyjne rozpoczęto od następnego miesiąca po ich wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych i przyjęciu do używania. Dokonane odpisy amortyzacyjne oraz czynsz leasingowy w całości ujmowano w koszty uzyskania przychodu, aż do chwili otrzymania dotacji, tj. wpływu na rachunek bankowy w maju 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dotychczasową amortyzację oraz czynsz leasingowy należy skorygować w miesiącu otrzymania dotacji do wysokości% udziału dotacji w całym zakupie i pomniejszyć bieżące koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór: suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę wyżej cytowane przepisy podatnicy mają obowiązek dokonywania odpisów amortyzacyjnych od całości wartości początkowej środków trwałych (ustalonej wg ceny nabycia lub kosztu wytworzenia), jednak w zależności od udziału dotacji w finansowaniu kosztów tych składników majątkowych, część dokonywanych odpisów amortyzacyjnych nie będzie kosztem podatkowym od miesiąca, w którym otrzymano dotację.

Fakt otrzymania środków pieniężnych na sfinansowanie zakupu środków trwałych nie wpłynie na wielkość wartości początkowej, ani na wielkość odpisów amortyzacyjnych wykazywanych w ewidencji środków trwałych. Podatnik winien jedynie wydzielić z odpisów amortyzowanych taką ich część, która będzie równa kwotowo otrzymanemu zwrotowi. Ta wydzielona część odpisów nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem od momentu otrzymania dotacji kwotę odpisów amortyzacyjnych nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów należy ustalić w takiej proporcji, w jakiej pozostaje kwota otrzymanej na dany środek dopłaty do wartości początkowej tego środka. Natomiast w związku z wcześniejszym zaliczeniem w koszty uzyskania przychodów całości odpisów amortyzacyjnych w miesiącu wpływu dotacji na konto podatnika należy skorygować (zmniejszyć) koszty uzyskania przychodu o naliczone odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego sfinansowanej otrzymaną dotacją za cały okres od rozpoczęcia amortyzacji środka trwałego do miesiąca poprzedzającego miesiąc otrzymania dotacji. Korekty kosztów należy dokonać na bieżąco w miesiącu otrzymania dotacji. Otrzymanie dotacji nie powoduje bowiem obowiązku korygowania deklaracji wstecz. Koszty te zmniejszyły podstawę opodatkowania w tych okresach rozliczeniowych, w których jednostka z dotacji nie korzystała.

Ponadto kolejne odpisy amortyzacyjne należy rozliczać, uwzględniając podział na część dofinansowaną i część pokrytą z własnych środków, zaliczając tę ostatnią w koszty uzyskania przychodu.

Jeżeli umowa leasingu spełnia wszystkie warunki określone w art. 23b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to poniesione przez korzystającego, opłaty ustalone w umowie leasingu w podstawowym okresie umowy, z tytułu używania przedmiotu umowy leasingu mogą co do zasady stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Należy jednocześnie pamiętać, iż całość poniesionych opłat związanych z zawartą umową leasingu może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, iż wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona.

W myśl art. 22 ust. 5c powoływanej ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Mając na uwadze powyższe uznać należy, iż wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zapłacenie rat z tytułu zawarcia umowy leasingu operacyjnego będą w kwocie netto mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

W oparciu o powyższe należy wskazać, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzyma w ramach przyznanej pomocy refundację poniesionych wydatków na opłacenie rat leasingu operacyjnego, które w chwili poniesienia zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, to przychód ten będzie wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie wydatki sfinansowane z przychodów (dochodów) wolnych od podatku dochodowego od osób fizycznych, nie będą - w myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 cytowanej ustawy, uważane za koszty uzyskania przychodów. Wyłączenia wydatków objętych dofinansowaniem z kosztów uzyskania przychodów powinno nastąpić w miesiącu otrzymania dofinansowania.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zapłacenie rat z tytułu zawarcia umowy leasingu operacyjnego będą w kwocie netto mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia, z tym, że w miesiącu otrzymania dofinansowania należy wyłączyć je z kosztów uzyskania przychodów.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał m.in. interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 września 2009 r. Znak: IPPB1/415-495/09-2/ES, z dnia 31 marca 2010 r. Znak: IPPB5/423-4/10-4/AS, oraz z dnia 13 sierpnia 2010 r. Znak: IPPB1/415-524/10-6/KS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 maja 2010 r. Znak: ILPB3/423-193/10-5/KS.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Powyższe oznacza, iż wydatki inne niż związane z nabyciem lub wytworzeniem środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych, które zostały sfinansowane z otrzymanego wsparcia finansowego korzystającego ze zwolnienia od opodatkowania na mocy przepisów wskazanych w art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle ww. przepisów zauważyć należy, iż jeżeli wydatki nieinwestycyjne zostały najpierw sfinansowane przez podatnika ze środków własnych i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jako spełniające warunki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a następnie wydatki te zostały mu zwrócone w formie dofinansowania podlegającego zwolnieniu z opodatkowania to co do zasady z chwilą otrzymania ww. środków finansowych, zwolnionych z opodatkowania (a więc nie stanowiących przychodu podatkowego) zachodzi konieczność dokonania stosownej korekty kosztów podatkowych. Zatem w dacie otrzymania przedmiotowych środków finansowych co do zasady podatnik jest zobowiązany do skorygowania - zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów, a tym samym skorygowania - zwiększenia podatku dochodowego (zaliczek) za okresy rozliczeniowe, w których wykazał te koszty w wysokości zawyżonej. Zauważyć jednakże należy, iż jeżeli w chwili zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów podatnik wie już, że zostaną mu one zwrócone, gdyż np. podpisał już stosowną umowę przewidującą refundację (zwrot) wydatków, brak jest podstaw prawnych do ich zaliczania do kosztów podatkowych.

Odnosząc się natomiast do kwestii sfinansowania z otrzymanej dotacji wydatków o charakterze inwestycyjnym związanych np. z nabyciem środków trwałych, zauważyć należy, iż stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...). Zatem w świetle ww. przepisu, wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w myśl ww. art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie mogą bezpośrednio stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym (choć pośrednio), mogą być odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Przy czym, w myśl art. 22d ust. 1 ww. ustawy podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Jednakże w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Oznacza to, iż jeżeli zakup (wytworzenie) środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej został sfinansowany zarówno z otrzymanej na ten cel dotacji, jak i ze środków własnych podatnika, niepodlegających refundacji do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej możliwe jest zaliczenie odpisów amortyzacyjnych, jednakże jedynie od tej części jego wartości początkowej, która została sfinansowana ze środków własnych podatnika (nie zwróconych mu w jakiejkolwiek formie).

Zauważyć bowiem należy, iż zwrot dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc również w formie pomocy finansowej stanowiącej zwrot określonej części nakładów poniesionych na cele inwestycyjne, powoduje, iż wartość odpisów od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Otrzymanie pomocy w formie dotacji na zakup lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, obejmującej część poniesionych z tego tytułu wydatków, jak również w formie zwrotu części poniesionych nakładów inwestycyjnych, stanowi przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanej dotacji lub otrzymanemu zwrotowi i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów, bądź ich późniejszego zmniejszenia.

W sytuacji, gdy pomoc w postaci dofinansowania zakupu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej jest wypłacana podatnikowi po oddaniu środka trwałego do używania, podatnik może co do zasady w okresie (najpóźniej) do miesiąca poprzedzającego miesiąc otrzymania dofinansowania zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od pełnej wartości początkowej środka trwałego, a od miesiąca otrzymania dofinansowania - tylko od części wartości początkowej, która nie jest objęta dofinansowaniem. W konsekwencji, w związku z otrzymaniem środków pomocowych, przeznaczonych na cele inwestycyjne, a więc nie stanowiących przychodu podatkowego, podatnik winien dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów (a więc uprzednio zaliczonych do kosztów odpisów amortyzacyjnych) poprzez zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów o odpowiednią część wcześniejszych odpisów amortyzacyjnych. Korekty tej winien on przy tym dokonać wstecz do okresu zaliczania poszczególnych odpisów amortyzacyjnych do kosztów podatkowych. Jednakże i w tym przypadku zauważyć należy, iż jeżeli podatnik już wie, iż otrzyma dofinansowania np. na zakup środka trwałego (gdyż podpisał umowę o dofinansowanie), brak jest racjonalnych przesłanek do zaliczania całości odpisów amortyzacyjnych do kosztów podatkowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej, która w grudniu 2011 r. podpisała umowę z Centrum Przedsiębiorczości o dofinansowanie projektu realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Na podstawie umowy leasingu operacyjnego spełniającego przesłanki zgodnie z art. 23b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca zakupił rusztowanie. Refundacji podlegać będzie jedynie część kapitałowa raty. Refundacji nie podlegają prowizje, ubezpieczenia i inne dodatkowe płatności związane z leasingiem. Pozostałe wydatki ponoszone są ze środków własnych. Pierwszego wydatku dokonano w dniu 16 maja 2011 r. ponosząc ratę leasingu operacyjnego. Pozostałe zakupione składniki majątku wprowadzono do ewidencji środków trwałych w miesiącach przyjęcia do używania. Od środków trwałych, których cena nabycia nie przekroczyła kwoty 3.500,00 zł, dokonano jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu przyjęcia do użytkowania, od pozostałych środków trwałych odpisy amortyzacyjne rozpoczęto od następnego miesiąca po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych i przyjęciu do używania. Dokonane odpisy amortyzacyjne oraz czynsz leasingowy w całości ujmowano w koszty uzyskania przychodu, aż do chwili otrzymania dotacji tj. wpływu na rachunek bankowy w maju 2012 r.

Mając powyższe na względzie zauważyć należy, iż skoro w grudniu 2011 r. Wnioskodawca podpisał umowę o dofinansowanie części wskazanych we wniosku wydatków związanych z nabyciem w ramach leasingu operacyjnego rusztowania oraz innych wydatków związanych z nabyciem środków trwałych, to stwierdzać należy, iż już od chwili (miesiąca) podpisania tej umowy, winien był zaprzestać zaliczania do kosztów podatkowych ww. wydatków (odpisów) w części objętej dofinansowaniem, jak również dokonać stosownej korekty wydatków (odpowiadającej tej części) zaliczonych już uprzednio do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Przy czym, skutki tej korekty należało odnieść wstecz do momentu zaliczenia poszczególnych wydatków do kosztów podatkowych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazać należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie było ustalenie, czy wydatki poniesione z tytułu zawartej umowy leasingu operacyjnego oraz odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środków trwałych, mogły w ogólności stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl