IBPBI/1/415-992/12/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) z późn. zm. oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura w dniu 20 sierpnia 2012 r., uzupełnionym w dniu 23 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu wyceny waluty dla celów ustalania różnic kursowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu wyceny waluty dla celów ustalania różnic kursowych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 17 października 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-992/12/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 23 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki jawnej. Dochody z tej działalności rozlicza w formie tzw. podatku liniowego, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka jest producentem kabli i prowadzi kontakty handlowe z krajami Unii,w ramach których dokonuje sprzedaży wyrobów oraz zakupu surowców. W celu ułatwienia rozrachunków kontrahentom, Wnioskodawca założył konto walutowe. Zgodnie z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od 1 stycznia 2012 r. wpływy na rachunek walutowy (zapłaty za produkty) wyceniane są po faktycznym kursie z dnia wpływu waluty na rachunek walutowy, tj. za kurs faktyczny przyjmowany jest kurs kupna waluty banku, który obsługuje transakcję z dnia wpływu waluty na konto bankowe. Natomiast rozchód waluty, czyli zapłata zobowiązań za surowce, dokonywana jest zgodnie z przyjętą w spółce polityką zasad rachunkowości metodą FIFO (pierwsze przyszło, pierwsze wyszło), czyli po kursie wpływu waluty na konto walutowe.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 22 października 2012 r. wskazano m.in., iż:

* wniosek dotyczy ustalania różnic kursowych od przeprowadzonych transakcji handlowych (z tytułu otrzymania zapłaty oraz zapłaty za faktury)

* spółka jawna prowadzi ewidencję w formie ksiąg rachunkowych, zgodnie z ustawą o rachunkowości,

* różnice kursowe ustalane są metodą podatkową, zgodnie z art. 24c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zasadne jest dokonywanie wyceny różnic kursowych z tytułu wpływów (zapłata za wyroby) po kursie bankowym, czyli faktycznie zastosowanym, z dnia wpływu środków na rachunek bankowy, a zapłaty zobowiązań według przyjętych zasad rachunkowości metodą FIFO.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 24c ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wycena wpływów waluty na konto walutowe po kursie faktycznie zastosowanym, czyli kursie banku obsługującego spółkę z dnia wpływu oraz wycena rozchodu waluty według przyjętej polityki rachunkowości metodą FIFO jest właściwa.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 1 - 3 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Stosownie natomiast do art. 24c ust. 3 pkt 1 - 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (art. 24c ust. 4 ww. ustawy). Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 24c ust. 5 ww. ustawy). Przy czym, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 24c ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 24c ust. 8 ww. ustawy, podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.

Zasady ustalania różnic kursowych określone w ust. 1-9 stosują podatnicy prowadzący działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej (art. 24c ust. 10 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż u podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, dokonujących transakcji w walutach obcych, powstają dwa rodzaje różnic kursowych:

* różnice wynikające z przeprowadzanych transakcji gospodarczych, w przypadku gdy wartość uzyskanego przychodu, bądź poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego, o którym mowa w cyt. art. 24c ust. 6 ww. ustawy jest inna niż wartość tego przychodu, bądź kosztu z dnia faktycznego otrzymania, bądź wydatkowania środków pieniężnych, przeliczona według kursu faktycznie zastosowanego,

* różnice od własnych środków pieniężnych zgromadzonych w walucie obcej przez podmiot gospodarczy, w tym także na rachunku bankowym, wynikające z ruchu środków na tym rachunku; różnice te powstają w przypadku, gdy faktycznie zastosowany kurs waluty z dnia wpływu środków pieniężnych (wartości pieniężnych) jest inny niż kurs faktycznie zastosowany waluty z dnia wypływu tych środków (wartości).

Z powyższego wynika także, iż, co do zasady, dla celów ustalenia różnic kursowych od transakcji gospodarczych przeprowadzanych w walucie obcej, wartości wyrażone w tej walucie należy przeliczać po kursie faktycznie zastosowanym. Przepisy ustaw podatkowych nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. Uwzględniając wykładnię językową oraz systemową i celowościową tego pojęcia stwierdzić należy, iż faktycznie zastosowany kurs walutowy to taki kurs, który rzeczywiście został użyty, a więc którym faktycznie się posłużono przy przeprowadzaniu konkretnej operacji gospodarczej. Z kursem faktycznie zastosowanym w powyższym rozumieniu mamy zatem do czynienia w sytuacji, gdy w związku z otrzymaniem, bądź wydatkowaniem środków występuje operacja sprzedaży, bądź kupna waluty obcej po określonym kursie, lub też dochodzi do przewalutowania tych środków. Natomiast w przypadku, gdy przy regulowaniu zobowiązań, bądź otrzymaniu należności nie zachodzą ww. okoliczności, dla celów ustalenia różnic kursowych należy stosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania należności lub zapłaty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, jako wspólnik spółki jawnej, prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której dokonuje transakcji w walutach obcych. Transakcje te realizowane są za pośrednictwem bankowego rachunku walutowego. Przy czym, z wniosku nie wynika aby w związku z tymi transakcjami dochodziło do faktycznego zakupu/sprzedaży waluty, bądź przewalutowania środków pieniężnych. Różnice kursowe spółka ustala wg tzw. metody podatkowej, o której mowa w art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie przy otrzymywaniu przez spółkę zapłaty oraz regulowaniu zobowiązań nie zachodzą ww. okoliczności, to do wyceny środków, dla celów ustalenia różnic kursowych od przeprowadzonych transakcji gospodarczych, należy stosować średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania należności lub zapłaty.

Niezależnie od powyższego nadmienić należy, iż w opisanym stanie faktycznym mogą powstawać także tzw. różnice kursowe od środków własnych, związane z przemieszczaniem środków wyrażonych w walucie obcej na posiadanym przez spółkę rachunku walutowym, na ustalanie których wpływ ma stosowana przez spółkę metoda ustalania kolejności wyceny tych środków (metoda FIFO). Metoda ta wybierana i stosowana jest wyłącznie dla celów ustalania różnic kursowych od środków własnych, co wynika z literalnego brzmienia cyt. art. 24c ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma ona natomiast znaczenia dla celów ustalania różnic kursowych od przeprowadzanych transakcji gospodarczych. Wskazać jednak należy, iż zgodnie ze wskazaniem zawartym w uzupełnieniu wniosku, iż wniosek dotyczy ustalania różnic kursowych od przeprowadzonych transakcji handlowych, kwestia ewentualnego powstawania oraz sposobu ustalania różnic kursowych od środków własnych nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.