IBPBI/1/415-977/10/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 30 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 6 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków z tytułu ubezpieczenia budynku mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 września 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków z tytułu ubezpieczenia budynku mieszkalnego.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 listopada 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-977/10/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 6 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem budynku mieszkalnego - dom jednorodzinny. Jako osoba fizyczna prowadzi firmę handlową. Na potrzeby firmy, tj. na zakup towaru, wyposażenia, samochodów dostawczych, itp. wziął kredyt bankowy w rachunku bieżącym firmy. Jest to kredyt hipoteczny na 30 lat, a zastawem jest jego dom. Bank udzielający mu kredytu zobligował go do ubezpieczenia jego domu.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

* kredyt otrzymano 24 sierpnia 2006 r.,

* prowadzenie działalności gospodarczej rozpoczęto 1 kwietnia 1997 r.,

* kredyt w całości przeznaczono na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej,

* wskazany we wniosku budynek jest budynkiem mieszkalnym, nie jest w nim prowadzona działalność gospodarcza, jest on jedynie zabezpieczeniem kredytu, a co się z tym wiąże (warunek udzielenia kredytu) musi być ubezpieczony,

* kredyt został zaciągnięty na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ponoszony przez Wnioskodawcę co roku koszt ubezpieczenia tego budynku może być zaliczony w koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt ubezpieczenia jego prywatnego domu może być kosztem firmy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż od dnia 1 kwietnia 1997 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W dniu 24 sierpnia 2006 r. otrzymał kredyt bankowy na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Zabezpieczeniem kredytu jest będący jego własnością budynek mieszkalny. Bank udzielający kredytu zobligował Go do ubezpieczenia tego budynku.

Mając na względzie, iż jak jednoznacznie wynika z uzupełnienia wniosku ubezpieczenie dotyczy budynku mieszkalnego, w którym Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej (zatem ubezpieczenie nie dotyczy składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą), stwierdzić należy, iż przedmiotowy wydatek nie spełnia przesłanek, o których mowa w cyt. wyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak jest bowiem związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem wydatków na ubezpieczenie tego budynku, a uzyskiwaniem przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, czy też zachowaniem lub zabezpieczeniem tego źródła przychodu.

Nie sposób również twierdzić, iż obowiązek ubezpieczenia przedmiotowego budynku mieszkalnego jest następstwem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Zauważyć bowiem należy, iż ubezpieczenie ww. składnika majątku osobistego Wnioskodawcy zabezpiecza jego mienie przed skutkami zdarzeń losowych mogących powstać niezależnie od tego, czy prowadzi on pozarolniczą działalność gospodarczą.

Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, iż wskazane we wniosku wydatki związane z zapłatą ubezpieczenia budynku mieszkalnego nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.