IBPBI/1/415-97/09/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-97/09/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 2 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania, że pozarolnicza działalność gospodarcza na terytorium Wielkiej Brytanii prowadzona jest przez położony tam zakład oraz kraju (miejsca) opodatkowania dochodów uzyskanych z ww. działalności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, zakresie możliwości uznania, że pozarolnicza działalność gospodarcza na terytorium Wielkiej Brytanii prowadzona jest przez położony tam zakład oraz kraju (miejsca) opodatkowania dochodów uzyskanych z tej działalności prowadzonej oraz działalności powadzonej również na terytorium Polski.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W grudniu 2007 r. wnioskodawca podpisał z angielską Spółką umowę, w której zobowiązał się do świadczenia usług doradztwa biznesowego dla tej Spółki na terenie Wielkiej Brytanii (UK), polegających na rozpoznawaniu środowiska polskich przedsiębiorstw w UK oraz na proponowaniu im współpracy agencyjnej z wymienioną Spółką angielską. Został także wyposażony przez Spółkę w pełnomocnictwo do podpisywania umów agencyjnych z pozyskanymi firmami i osobami na terenie UK i innych krajów.

Umowa została podpisana na czas nieokreślony.

W 2008 r. wykonywał wymienione zadania przebywając w Wielkiej Brytanii w okresach 2 tygodnie w Londynie; 2 tygodnie w kraju. W sumie jego pobyt wyniósł 110 dni. Zgodnie z umową otrzymywał wynagrodzenie co tydzień na podstawie wystawianych faktur. Wynagrodzenie było przelewane na konto biznesowe, które założył w jednym z londyńskich banków. Wnioskodawca korzystał z pomieszczeń biurowych Spółki angielskiej oraz jej urządzeń teleinformatycznych na podstawie postanowień zawartej umowy. Jego kosztem było: koszty przelotów, zamieszkania, wyżywienia i koszty dojazdów w Londynie.

W Polsce natomiast prowadzi działalność jako niezależny agent wymienionej Spółki na teren Polski, w zakresie przekazów pieniężnych. Jego wynagrodzeniem jest prowizja od wykonanych zleceń. W przyszłym roku w dalszym ciągu będzie wykonywać usługi doradztwa w UK na rzecz wymienionej firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można uznać, że ww. działalność prowadzona jest za pomocą zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Wielka Brytanią i winna być opodatkowana w Anglii w części dochodu przypisanego zakładowi.

Zdaniem wnioskodawcy, Zgodnie z art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 250, poz. 1840) za zakład uznaje się stalą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Istotnym elementem zawartej w konwencji definicji zakładu jest pojęcie placówki. Przyjmuje się, że za placówkę należy uznawać zbiór pomieszczeń, maszyn lub innych środków oraz urządzeń niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto aby placówkę uznać za zakład musi ona mieć stały charakter. O stałym charakterze placówki zaś można mówić, gdy jej charakter jest trwały nie tymczasowy. A zatem, aby uznać, że prowadzi w UK zakład przede wszystkim musi istnieć placówka, która to będzie mieć określony stopień trwałości, tzn. nie będzie mieć charakteru wyłącznie tymczasowego.

Przesłankami pozwalającymi uznać, że prowadzona na terytorium Anglii działalność ma charakter zakładu są:

1.

zagwarantowanie w umowie możliwości korzystania z pomieszczeń biurowych oraz urządzeń teleinformatycznych Spółki angielskiej,

2.

podpisanie umowy na czas nieokreślony,

3.

udzielenie pełnomocnictw do podpisywania umów na terenie Anglii w imieniu i na rzecz ww. firmy,

4.

możliwość dalszego wykonywania zleceń w następnych latach.

W związku z powyższym wnioskodawca uważa, że prowadzona działalność gospodarcza w Anglii jest prowadzona za pomocą zakładu w rozumieniu ww. Konwencji, a powstały tam dochód winien być opodatkowany w Wielkiej Brytanii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Jednakże zauważyć należy, że w następstwie uznania, iż działalność gospodarcza wykonywana na terytorium Wielkiej Brytanii prowadzona jest przez położony tam zakład zastosowanie znajdzie art. 7 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840). Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. Konwencji, zyski zakładu będą podlegały opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii, jednakże w takiej mierze, w jakiej będzie można je przypisać temu zakładowi.

Pamiętać jednak należy, iż powyższy sposób opodatkowania wpłynie również na sposób opodatkowania dochodów uzyskanych na terytorium Polski (opodatkowanych na tzw. zasadach ogólnych).

Zgodnie bowiem z art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1.

do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,

2.

ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,

3.

ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana

Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl