IBPBI/1/415-968/10/RM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 29 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia w jakiej części przychód uzyskany ze sprzedaży przez spółkę komandytową niezabudowanej nieruchomości gruntowej, wniesionej do tej spółki przez jej komplementariusza, stanowić będzie dla Wnioskodawcy (komandytariusza tej spółki) przychód podatkowy - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie określenia w jakiej części przychód uzyskany ze sprzedaży przez spółkę komandytową niezabudowanej nieruchomości gruntowej, wniesionej do tej spółki przez jej komplementariusza, stanowić będzie dla Wnioskodawcy (komandytariusza tej spółki) przychód podatkowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, osoba fizyczna, planuje zawiązać spółkę osobową prawa handlowego, tj. spółkę komandytową, w której będzie komandytariuszem. Komplementariuszem spółki osobowej ma być spółka kapitałowa (dalej: Komplementariusz). Ponadto wspólnikiem spółki osobowej może być kolejna osoba fizyczna, będąca komandytariuszem. Wkład Komplementariusza do spółki komandytowej zostanie pokryty nieruchomością gruntową niezabudowaną będącą jego własnością. Wnioskodawca zaznacza, że wkład ten nie stanowi przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wartość wkładu Komplementariusza ustalona zostanie przez wspólników w wysokości wartości rynkowej wnoszonej nieruchomości, na podstawie wyceny dokonanej przez rzeczoznawcę. Wkład komandytariuszy zostanie wniesiony w formie pieniężnej. Docelowo, wniesiona tytułem aportu, nieruchomość gruntowa ma zostać sprzedana jako składnik majątku spółki komandytowej.

Obecnie brak jest ustaleń w zakresie podziału zysku, jednak na potrzeby niniejszej interpretacji, Wnioskodawca zakłada, iż zysk zostanie podzielony w równych częściach, po 1/5 dla każdego ze wspólników (proporcja ta może zatem w momencie zawierania umowy spółki ulec zmianie).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku zbycia przez spółkę komandytową nieruchomości gruntowej, wniesionej przez Komplementariusza tytułem wkładu, przychodem podatkowym dla Wnioskodawcy będzie odpowiadająca udziałowi w zyskach spółki komandytowej część kwoty wynagrodzenia określonej w umowie przenoszącej prawo własności przedmiotowej nieruchomości (zgodnie z proporcjami podanymi w stanie faktycznym, 1/5 całkowitego przychodu (kwoty należnej spółce osobowej) z tytułu tej transakcji).

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4 § 1 k.s.h. spółka komandytowa jest spółką osobową prawa handlowego. Jako tzw. ułomna osoba prawna, tj. jednostka organizacyjna, która nie posiada osobowości prawnej, ale której ustawa (w tym wypadku k.s.h.) przyznaje zdolność prawną, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana (art. 8 § 1 k.s.h.).

Na gruncie podatku dochodowego spółka osobowa nie jest podatnikiem tego podatku, aczkolwiek zakres podmiotowy ustaw o podatkach dochodowych obejmuje także spółki nie będące osobami prawnymi. Jednakże, dochody osiągane w wyniku działalności prowadzonej w tej formie są opodatkowywane na poziomie wspólników spółki osobowej. Innymi słowy, podatnikami podatku dochodowego są wspólnicy spółki osobowej, a nie ta spółka i to jej poszczególni wspólnicy są zobowiązani do zapłaty podatku.

Niemniej jednak, wspólnikami spółki komandytowej mogą być zarówno osoby fizyczne, jak również osoby prawne. Stąd też, w zależności od ich formy prawnej, przychody osiągnięte w spółce komandytowej będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych lub podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym stanie faktycznym, komandytariuszami nowoutworzonej spółki komandytowej będą osoby fizyczne, a zatem konsekwencje podatkowe związane z przyszłą sprzedażą nieruchomości gruntowej wniesionej do tej spółki tytułem wkładu niepieniężnego należy oceniać na gruncie przepisów ustawy o p.d.o.f.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Przy czym, zgodnie z brzmieniem ust. 1a cyt wyżej przepisu przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Wobec powyższego w przypadku zbycia przez spółkę komandytową nieruchomości gruntowej, wniesionej przez Komplementariusza tytułem wkładu, przychodem podatkowym dla Wnioskodawcy będzie odpowiadająca udziałowi w zyskach spółki komandytowej część kwoty wynagrodzenia określonej w umowie przenoszącej prawo własności przedmiotowej nieruchomości (zgodnie z proporcjami podanymi w stanie faktycznym, 1/5 całkowitego przychodu (kwoty należnej spółce osobowej) z tytułu tej transakcji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.- określanego dalej skrótem "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 102 k.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Z powyższego wynika, iż spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej. Z punktu widzenia prawa podatkowego, na gruncie podatków dochodowych podatnikiem (ami) nie jest spółka, lecz poszczególni jej wspólnicy. Zgodnie bowiem z treścią art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1a ww. ustawy, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż nowoutworzona Spółka komandytowa, której Wnioskodawca będzie komandytariuszem, zamierza sprzedać nieruchomość gruntową niezabudowaną wniesioną uprzednio do spółki przez komplementariusza tej Spółki tytułem wkładu niepieniężnego. Jak wskazał Wnioskodawca brak jest obecnie ustaleń w zakresie podziału zysku, jednak na potrzeby niniejszej interpretacji Wnioskodawca zakłada, że zysk zostanie podzielony w równych częściach, po 1/5. Zatem przychód ze sprzedaży ww. nieruchomości stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód, z prowadzonej w formie spółki komandytowej pozarolniczej działalności gospodarczej, odpowiadający jego udziałowi w zysku tej Spółki, tj. w 1/5.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 oraz 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.