IBPBI/1/415-954/11/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-954/11/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 6 września 2011 r.), uzupełnionym w dniach 23 listopada i 2 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych, jakie dla Wnioskodawczyni powstaną w związku z wykorzystywaniem na potrzeby prowadzonej w formie tej spółki cywilnej działalności gospodarczej samochodu stanowiącego jej własność - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych, jakie dla Wnioskodawczyni powstaną w związku z wykorzystywaniem na potrzeby prowadzonej w formie tej spółki cywilnej działalności gospodarczej samochodu stanowiącego jej własność. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 28 października 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-953/11/BK, IBPBI/1/415-954/11/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 23 listopada i 2 grudnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wraz z drugą osobą są wspólnikami spółki cywilnej. Do celów prowadzenia działalności gospodarczej wspólnicy zamierzają używać własne samochody osobowe, nie stanowiące środków trwałych firmy. Samochody stanowią własność każdego ze wspólników. Nie została spisana umowa użyczenia ww. samochodów ponieważ każdy wspólnik używać będzie wyłącznie własnego samochodu.

Rozliczenie kosztów związanych z eksploatacją samochodu dokonane będzie na podstawie ewidencji przebiegu pojazdów. Każdy wspólnik prowadzić będzie swoją ewidencję przebiegu pojazdu wg zasad określonych w art. 23 ust. 46 (winno być art. 23 ust. 1 pkt 46) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do której wpisywane będą faktury oraz rachunki dokumentujące poniesione w danym okresie koszty eksploatacji samochodu, tj. faktury zwierające nr rejestracyjny pojazdu, dotyczące zakupu paliwa, koszty napraw i remontów oraz inne koszty użytkowania samochodu, jak przegląd techniczny i ubezpieczenie (polisa wystawiona na właściciela samochodu).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy u Wnioskodawczyni lub spółki powyższa sytuacja spowoduje powstanie przychodu w związku z używaniem własnego samochodu na potrzeby spółki (na zasadzie, że każdy wspólnik używa tylko swój prywatny samochód).

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisywanej sytuacji każdy ze wspólników w celu załatwienia spraw związanych z prowadzoną w formie spółki cywilnej działalnością gospodarczą będzie korzystał tylko ze swojego prywatnego samochodu, nie zaś z samochodu drugiego wspólnika. W związku z powyższą sytuacją nie powstanie przychód do opodatkowania. Nie mamy tu bowiem do czynienia z umową bezpłatnego użyczenia tylko z wykorzystaniem własnego samochodu na potrzeby działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy dotyczące zasad działania spółek cywilnych zostały zawarte w art. 860-875 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 860 § 1 k.c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Na gruncie prawa cywilnego spółka cywilna nie jest podmiotem prawnym odrębnym od wspólników, lecz wielostronnym stosunkiem zobowiązaniowym łączącym tych wspólników.

Spółka cywilna nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody osób fizycznych. Na gruncie przepisów ww. ustawy, spółka cywilna stanowi natomiast jedną z form organizacyjnych za pośrednictwem której osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Prowadzenie spraw spółki rozumiane jako podejmowanie decyzji dotyczących funkcjonowania spółki jest ustawowym prawem i obowiązkiem każdego wspólnika. Za prowadzenie tychże spraw wspólnik spółki nie otrzymuje wynagrodzenia, co wynika bezpośrednio z art. 865 § 1 Kodeksu cywilnego.

W myśl zasady określonej w art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy). Wobec powyższego, uzyskane przez spółkę osobową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników, proporcjonalnie do ich udziałów w spółce. Natomiast dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce cywilnej stanowić będzie, dla jej wspólnika - osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przy czym, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy, do przychodów o których mowa w ust. 1 i 2 nie zalicza się zwróconych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym zamierza Pani używać prywatny samochód na potrzeby prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie samochód ten będzie używany wyłącznie przez Panią, z czego wywieść należy, iż nie będzie on udostępniany spółce, ani drugiemu wspólnikowi spółki.

Na podstawie analizy przedstawionych przepisów, w odniesieniu do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że używanie przez Panią prywatnego samochodu dla załatwiania spraw spółki nie powoduje u Pani powstania przychodu. W tym przypadku nie znajdzie zastosowania regulacja określona w art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, gdyż nie dojdzie do powstania świadczenia. Wykorzystanie przez Wnioskodawczynię stanowiącego jej własność samochodu na potrzeby prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej nie sposób również uznać za świadczenie na rzecz tej spółki generujące przychód podatkowy, skoro jak wskazano, spółka nie posiada prawa do wykorzystywania samochodu i w ww. zakresie nie jest podmiotem praw i obowiązków podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienić należy, iż zakresie pozostałych zagadnień objętych wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Nadmienić także należy, iż jeżeli Wnioskodawczyni jest zainteresowana uzyskaniem interpretacji indywidualnej w zakresie dotyczącym kwestii, czy wykorzystywanie przez drugiego wspólnika samochodu stanowiącego jego własność na potrzeby prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej generuje po jej stronie przychód podatkowy - winna w tym zakresie wystąpić z odrębnym wnioskiem ORD-IN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl