IBPBI/1/415-928/12/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 3 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości zachowania w 2013 r. prawa do opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości zachowania w 2013 r. prawa do opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na wykonywaniu usług w branży budowlanej, opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 5,5%. Przewiduje, że w 2012 r. osiągnie przychód w wysokości 660.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 6 ust. 4 pkt 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), odnosi się do roku poprzedzającego badany rok podatkowy. Natomiast zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 4 ust. 2 tej ustawy, w celu przeliczenia kwoty wyrażonej w euro na walutę polską, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1a ww. ustawy, należy odwołać się do roku poprzedniego - w stosunku do roku, z którego przychody brane są pod uwagę za podstawę ustalenia limitu uprawniającego do opłacania ryczałtu w kolejnym roku podatkowym, czyli mówiąc kolokwialnie "rok poprzedni do roku poprzedniego", czyli de facto kurs euro z dnia 1 października dwa lata wcześniej. Z literalnego brzmienia art. 4 ust. 2 ww. ustawy wynika, że kwoty wyrażone w euro powinny być przeliczane na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w dniu 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy, którego przychody są brane za podstawę ustalenia limitu uprawniającego podatnika do opłacania ryczałtu w kolejnym roku podatkowym, czyli z roku poprzedzającego rok osiągania przychodów, a nie z roku poprzedzającego rok, w którym prawo do opodatkowania ryczałtem jest rozważane (brane pod uwagę).

Jeśli zatem, zdaniem Wnioskodawcy, w 2012 r. (rok podatkowy) podatnik osiągnął przychody w wysokości 150.000 euro przeliczone na walutę polską, wg średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP obowiązującego w dniu 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy (vide: art. 4 ust. 2 ww. ustawy), czyli w dniu 1 października 2011 r., wówczas - zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do opłacania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w 2013 r., gdyż - jak wynika z art. 6 ust. 4 pkt 1a ww. ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy uzyskali przychody z działalności, w wysokości nie przekraczającej 150.000 euro.

Zatem, w sytuacji gdy przychody Wnioskodawcy osiągnięte w 2012 r. - po przeliczeniu na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP obowiązującego w dniu 1 października "roku poprzedzającego rok podatkowy", czyli w dniu 1 października 2011 r. nie przekroczą ustawowych limitów, wówczas, należy uznać, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do opłacania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w następnym roku podatkowym, tj. w 2013 r.

Wnioskodawca uważa, że jeżeli z art. 4 ust. 2 cyt. wyżej ustawy wynika, iż kwoty wyrażone w euro powinny być przeliczane na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w dniu 1 października "roku poprzedzającego rok podatkowy", którego przychody są brane za podstawę ustalenia limitu uprawniającego do zachowania prawa do ryczałtu, to logicznym jest że nie mogą one dotyczyć tego samego roku, gdyż w dniu 1 października danego roku, nomen omen rok kalendarzowy (podatkowy) jeszcze się nie skończył, zaś do końca roku, kurs walutowy może ulec znacznej zmianie, co spowoduje, że podatnik "mimowolnie" i nie z własnej "winy" utraci prawo do ryczałtu w roku następnym.

A zatem - w ocenie Wnioskodawcy - intencją ustawodawcy było i jest ustalenie takiej wartości limitu, która jest stała, pewna i nie zmienna, a takową daje tylko kurs walutowy ex post, który nie może już ulec zmianie, czyli z roku poprzedniego (zakończonego). Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest możliwe zaplanowanie w trakcie trwania danego roku - na zasadzie ex ante i zrealizowanie (trafienie) przychodów na takim poziomie, aby na dzień 1 października (trzy miesiące przed końcem roku kalendarzowego i podatkowego), przy zmiennym (płynnym) kursie walutowym podatnik nie przekroczył ustawowego limitu przewidzianego na dany rok.

Zdaniem Wnioskodawcy, teoretycznie może wystąpić taka oto sytuacja, że od początku roku podatnik na bieżąco kontroluje poziom osiąganych przychodów. We wrześniu zbliżył się do dopuszczalnego limitu przychodów (wg kursu obowiązującego we wrześniu, ponieważ innego jeszcze nie zna). Podatnik ten, zaniechał prowadzenia dalszej działalności, aby nie generować przychodów i nie przekroczyć dopuszczalnego limitu, który jest wyrażony nie w polskiej walucie tylko w euro, które trzeba będzie przeliczyć wg kursu obowiązującego w dniu 1 października (którego we wrześniu nie znamy). Zdaniem Wnioskodawcy nasuwa się pytanie, czy podatnik może przewidzieć kurs, jaki będzie obowiązywał w przyszłości. Wnioskodawca zwraca uwagę, że nie jest to możliwe, przede wszystkim dlatego, że kurs walutowy jest zmienny. Mimo, iż podatnik zaniechał prowadzenia działalności już we wrześniu danego roku, ponieważ zbliżał się do przekroczenia ustawowego limitu, nie będąc świadom i nie z własnej "winy" może utracić jednak prawo do ryczałtu w roku następnym, gdyż przy nie zmienionych przychodach (wg poziomu z września i kursu walutowego z września) i założeniu ceteris paribus przekroczy jednak dopuszczalny limit przychodów ze względu na zmianę kursu walutowego i - co za tym idzie - zmianę (wyższy) poziomu przychodów. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być deprecjacja, której nie można, ani przewidzieć, ani wykluczyć.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnik prowadzący działalność gospodarczą, musi wiedzieć z góry jaki podatek, w jakim terminie, w jakiej wysokości oraz w jakiej formie opodatkowania będzie płacił oraz musi być pewnym niezmienności systemu podatkowego - przynajmniej w okresie pełnego roku kalendarzowego (podatkowego). Podatnik podejmując działalność gospodarczą i ją kontynuując w każdym kolejnym roku podatkowym, powinien wiedzieć z góry i mieć pełną możliwość zaplanowania i kontroli przychodów w bieżącym roku w walucie polskiej, według znanego mu z góry kursu średniego NBP, który nie ulegnie zmianie, aby w następnym roku podatkowym utrzymać się w danej formie opodatkowania - bez negatywnych konsekwencji dla swojej działalności, utrzymując przychody na właściwym i zaplanowanym poziomie, nie wykraczając poza limit ustawowy. Podatnik powinien wiedzieć - na początku danego roku podatkowego - jakie przychody może uzyskać w danym roku, aby nie stracić z rokiem przyszłym prawa do korzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania. Stąd też konieczne jest aby na początku danego roku podatkowego podatnik wiedział, jakim kursem przeliczane będą osiągane w tym roku przychody dla celów określenia wysokości limitu. Wówczas możliwe jest zaplanowanie wysokości przychodu, według znanego mu z góry kursu średniego NBP, aby w następnym roku podatkowym utrzymać daną formę opodatkowania, bez negatywnych konsekwencji dla swojej działalności, utrzymując przychody na właściwym i zaplanowanym poziomie, nie wykraczając poza limit ustawowy. Dla podatnika podejmującego decyzje o wyborze formy podatku, informacja ta ma bardzo istotne i kluczowe znaczenie, bowiem wpływa na ocenę opłacalności prowadzonej działalności, gdyż wysokość przewidywanego do zapłaty podatku, musi być ujęta w cenie.

W ocenie Wnioskodawcy, nie do przyjęcia jest uzależnienie sytuacji prawnej podatnika w kolejnym (nieznanym) roku podatkowym, od niepewnego (nie znanego) kursu waluty w roku bieżącym. Sytuacja prawna podatnika w roku kolejnym, powinna zależeć tylko i wyłącznie od decyzji samego podatnika, którą podejmuje w oparciu o znany mu odpowiedni akt normatywny oraz prawidłowo skonstruowane założenia danego podatku. Inna niż dokonana przez Wnioskodawcę wykładnia spornych przepisów prowadziłaby do naruszenia zasady przejrzystości prawa podatkowego i zasady zaufania podatnika do Państwa.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt I SA/Po/696/09.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a ww. ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 150.000 euro. Przy czym, zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy jednoznacznie, iż w świetle ww. przepisów Wnioskodawca mógłby opłacać w 2013 r. (rok podatkowy) ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z prowadzonej działalności gospodarczej, gdyby w roku poprzedzającym ten rok podatkowy, a więc w roku 2012, uzyskał przychody z tej działalności w wysokości nieprzekraczającej równowartości 150.000 euro.

Stosownie do treści art. 4 ust. 2 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, kwoty wyrażone w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP obowiązującego 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy. Skoro więc rokiem podatkowym, którego dotyczy opisane we wniosku zdarzenie przyszłe jest rok 2013, to dla ustalenia możliwości opodatkowania w tym roku działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych koniecznym jest porównanie kwoty uzyskanych w 2012 r. przychodów oraz równowartości 150.000 euro przeliczonej według średniego kursu NBP, o którym mowa w art. 4 ust. 2 ww. ustawy, tj. na gruncie przedmiotowej sprawy kursu z dnia 1 października 2012 r.

W dniu 1 października 2012 r. średni kurs euro ogłoszony przez NBP wynosił 4,1020 zł, a zatem limit przychodów uzyskanych w 2012 r., który uprawnia do korzystania w 2013 r. z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, jako formy opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej wynosi 615.300 zł (150.000 euro x 4,1020 zł).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca przewiduje, że w 2012 r. osiągnie przychód w wysokości 660.000 zł.

Zatem jeżeli Wnioskodawca uzyska w 2012 r. planowany przychód, to nie będzie miał prawa do opodatkowania w 2013 r. prowadzonej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Nadmienić należy, że przyjęcie, iż ustalanie prawa do ryczałtu ewidencjonowanego odbywa się na podstawie kursu z dnia 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy, daje podatnikom dostatecznie dużo czasu na skontrolowanie, czy uzyskane dochody uprawniają ich do kontynuowania rozliczenia w formie ryczałtu w kolejnym roku kalendarzowym.

Podkreślić również należy, iż to określony stan faktyczny (określone przesłanki, warunki prowadzenia działalności gospodarczej) determinują formę opodatkowania, z której mogą korzystać osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. W konsekwencji to nie podatnik dostosowuje "rzeczywistość" aby móc korzystać z określonej formy opodatkowania, ale "rzeczywistość" kształtuje formę opodatkowania, z której podatnik ten może korzystać.

Odnosząc się do powołanego we wniosku wyroku Sądu, zauważyć należy, iż tut. Organ zapoznał się z jego treścią, jednakże nie podziela prezentowanego w nim stanowiska.

Wskazać przy tym należy, iż stanowisko Organu przedstawione w niniejszej interpretacji indywidualnej znalazło swoje potwierdzenie, w m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 listopada 2011 r. sygn. akt II FSK 909/10.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.