IBPBI/1/415-907/14/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 sierpnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 7 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w związku z przeprowadzeniem procesu likwidacji spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 7 sierpnia 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w związku z przeprowadzeniem procesu likwidacji spółki komandytowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest w Polsce podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki komandytowej, wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (dalej: "Spółka"). Od momentu powstania Spółki w wyniku przekształcenia ze spółki jawnej udział Wnioskodawcy w jej zyskach wynosił 0,8%, w okresie od 17 maja 2013 r. do 11 lutego 2014 r. wynosił 0,1%, a od 12 lutego 2014 r. wynosi 0,3%. Udziały te, zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "u.p.d.o.f."), stanowiły podstawę do ustalenia przychodów Wnioskodawcy z udziału w Spółce oraz rozliczania kosztów uzyskania przychodu. Od dochodu stanowiącego różnicę pomiędzy osiągniętymi przychodami i kosztami uzyskania przychodu Wnioskodawca zapłacił podatek dochodowy, a od dochodu osiągniętego w 2014 r. odprowadził zaliczki na podatek dochodowy, które będą składać się na roczne zobowiązanie podatkowe.

Umowa Spółki określa także wysokość udziałów Wnioskodawcy i pozostałych wspólników w majątku Spółki w przypadku jej likwidacji. Stosownie do postanowień umowy Spółki, Wnioskodawca ma prawo do udziału w majątku likwidacyjnym Spółki wynoszącego 17%, który jest proporcjonalnie większy od udziału wnioskodawcy w zyskach Spółki. Podstawą takiego rozróżnienia jest art. 82 § 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, dalej: "k.s.h."), który przewiduje, że pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki.

Z uwagi na zrealizowanie założonych celów gospodarczych, Wnioskodawca i pozostali wspólnicy chcą obecnie zakończyć działalność prowadzoną w ramach Spółki. W tym celu planują podjęcie jednomyślnej uchwały o rozwiązaniu Spółki oraz przeprowadzeniu jej likwidacji. Likwidacja Spółki będzie polegała na spłaceniu wszystkich zobowiązań Spółki oraz na podziale pozostałego majątku między wspólników. W skład majątku przeznaczonego do podziału wchodzić będą środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych Spółki, pochodzące z zysków Spółki osiągniętych w 2013 i 2014 r. Podział tego majątku między wspólników zostanie dokonany stosownie do postanowień umowy Spółki, co oznacza, że po spłaceniu zobowiązań Spółki Wnioskodawca otrzyma 17% pozostałych w Spółce środków pieniężnych. Po zakończeniu likwidacji Spółka zostanie wykreślona z rejestru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę z tytułu likwidacji Spółki, będą stanowiły dla niego przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, środki pieniężne otrzymane przez niego z tytułu likwidacji Spółki, nie będą stanowiły dla niego przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 102 k.s.h., spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Przychody wspólnika z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (w tym spółce komandytowej) na podstawie art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., czyli przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. W taki sam sposób - jako przychód z działalności gospodarczej - kwalifikuje się środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki (art. 14 ust. 2 pkt 16 u.p.d.o.f.) oraz przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącą osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki (art. 14 ust. 2 pkt 17b winno być art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b u.p.d.o.f.). Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f., do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki. W uzasadnieniu rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która weszła w życie 1 stycznia 2011 r., wskazano, że w zakresie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną zakłada się zróżnicowanie zasad opodatkowania otrzymanego przez wspólnika likwidowanej spółki majątku, w zależności od tego, w jakiej formie majątek ten jest przez wspólnika otrzymywany - tj. w formie pieniężnej, czy niepieniężnej. I tak, w przypadku otrzymania przez wspólnika środków pieniężnych - ich wartość nie będzie stanowiła przychodu. Z tego uzasadnienia jednoznacznie wynika, że art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f. wyłącza z opodatkowania środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki komandytowej z tytułu likwidacji takiej spółki bez względu na ich wartość.

Do analogicznych wniosków należy dojść w przypadku, gdy umowa spółki komandytowej zawiera postanowienia, na mocy których udział wspólnika w majątku likwidacyjnym jest proporcjonalnie większy niż udział tego wspólnika w zyskach spółki. Uregulowanie w umowie spółki komandytowej odmiennych zasad podziału majątku likwidacyjnego jest zgodne z art. 82 § 2 k.s.h., który stanowi, że pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. Cytowany przepis jest przepisem o charakterze dyspozytywnym i stosuje się go odpowiednio do spółki komandytowej na podstawie art. 103 k.s.h. Na możliwość dowolnego kształtowania udziałów w majątku likwidowanej spółki osobowej zgodnie wskazują przedstawiciele doktryny. Po spłacie zobowiązań i pozostawieniu kwot na zobowiązania niewymagalne (wymagalne muszą być spłacone) lub sporne, jeżeli pozostaje jakiś majątek, jest on dzielony między wspólników według zasad określonych w umowie spółki. Rozliczenie może być proporcjonalne, może zakładać spłatę jednych w większym stopniu niż innych (A. Kidyba, Komentarz do art. 82 Kodeksu spółek handlowych, SIP LEX 2014, teza nr 2). Umowa spółki może określać inne zasady podziału majątku między wspólników, pozostałego po spłacie zobowiązań spółki i zabezpieczeniu należności spornych bądź niewymagalnych (S. Sołtysiński i in., Kodeks spółek handlowych. Komentarz do art. 1-150, CH Beck 2012, s. 660).

Skoro umowne zróżnicowanie udziałów wspólników w majątku likwidowanej spółki komandytowej jest zdarzeniem dopuszczalnym na gruncie Kodeksu spółek handlowych, to konsekwentnie należy przyjąć, że zwiększona wartość środków pieniężnych otrzymanych przez Wnioskodawcę w wyniku likwidacji Spółki będzie w całości podlegać regulacji art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f. Bez wątpienia będą to środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie brak jest podstaw do przyjęcia, że nieproporcjonalny podział majątku likwidacyjnego w spółce niebędącej osobą prawną może skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z innych źródeł wymienionych w art. 10 i 11 u.p.d.o.f. Z treści art. 14 u.p.d.o.f. jednoznacznie wynika, że przychody osiągane w związku z likwidacją spółki niebędącą osobą prawną są przychodami z działalności gospodarczej, które w przypadkach wymienionych w ust. 3 nie podlegają opodatkowaniu. To z kolei oznacza, że nie mogą być to jednocześnie przychody z praw majątkowych, wartości pieniężnych lub innych źródeł.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 listopada 2013 r. Znak: ILPB1/415-949/13-4/AG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 maja 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-145/14/AP,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 maja 2014 r. Znak: IPPB1/415-170/14-2/KS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 czerwca 2014 r. Znak: ITPB1/415-341a/14/PSZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm., dalej: "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółka komandytowa jest spółką, która nie posiada osobowości prawnej. Spółka ta nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W świetle cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki osobowej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika.

Zauważyć należy, że przepisy Kodeksu spółek handlowych dopuszczają uregulowania w umowie spółki komandytowej zasad podziału majątku likwidacyjnego w sposób inny niż proporcjonalny do wartości udziałów wspólników w zyskach i stratach spółki osobowej. Zgodnie bowiem z art. 82 k.s.h., z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku. Rzeczy wniesione przez wspólnika do spółki tylko do używania zwraca się wspólnikowi w naturze.

Kodeks spółek handlowych zawiera przepisy stanowiące, że wspólnicy mają równe prawa do udziału w zysku spółki. Przepisy powyższe mają charakter dyspozytywny, co oznacza, że wspólnicy spółki osobowej mogą w umowie spółki wprowadzić rozwiązania odbiegające od wskazanego wzorca normatywnego, tj. określić prawo w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody, koszty uzyskania przychodów i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty z udziału w spółce. Tym samym, Kodeks spółek handlowych przewiduje, że pierwszeństwo mają postanowienia umowy spółki.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 cyt. ustawy, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Powyższy przepis regulujący kwestię związaną z zakończeniem uczestnictwa podatnika w spółce niebędącej osobą prawną został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2011 r. Jego celem było rozwianie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących skutków podatkowych zakończenia uczestnictwa podatnika w spółce osobowej (w tym także w wyniku likwidacji takiej spółki). Orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące interpretacji przepisów obowiązujących do końca 2010 r. było niejednolite; wskazywało jednak, że w przypadku wykazania przez podatnika przychodu z tytułu likwidacji spółki osobowej może dochodzić do podwójnego opodatkowania tych samych przysporzeń majątkowych w sytuacji, gdy otrzymane przez niego składniki majątku sfinansowane były z opodatkowanych przez niego (na bieżąco w ciągu poszczególnych lat podatkowych, jako dochód z działalności gospodarczej), lecz pozostawionych w spółce zysków. Ustawodawca postanowił zatem, że w przypadku likwidacji spółki osobowej gdy wspólnik otrzyma z tego tytułu środki pieniężne nie będą one podlegały opodatkowaniu, o ile będą miały swoje źródło w dochodach już opodatkowanych, np. w opodatkowanych przez podatnika lecz pozostawionych w spółce zyskach, czy też wniesionym wkładzie do spółki (pochodzącym z własnych, opodatkowanych wcześniej środków podatnika).

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że interpretacja przepisów regulujących kwestie związane z zakończeniem uczestnictwa wspólnika w spółce niebędącej osobą prawną, tj. interpretacja m.in. art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinna być dokonywana z uwzględnieniem zarówno wykładni systemowej, historycznej, jak i celowościowej tego przepisu, tj. jego ratio legis, którym przede wszystkim było wyeliminowanie podwójnego opodatkowania tych samych przysporzeń majątkowych uzyskanych przez podatnika (vide wyroki WSA w Olsztynie z 11 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Ol 130/13, WSA w Gdańsku z 22 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 387/13, z 2 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 479/13 oraz sygn. akt I SA/Gd 481/13, WSA w Krakowie z 12 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 134/14 oraz z 19 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 133/14). Nie może ona zatem odbywać się w oderwaniu od prawnopodatkowego statusu podmiotu nabywającego określone składniki majątku (otrzymywane później przez podatnika na skutek likwidacji spółki komandytowej) na poszczególnych etapach funkcjonowania oraz obowiązujących wówczas zasad opodatkowania. W sytuacji zatem gdy podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych uczestniczy w spółce, która w toku prowadzonej działalności gospodarczej zmienia formę prawną (podlega przekształceniu), wykładni cyt. wyżej przepisów dot. skutków podatkowych likwidacji spółki komandytowej należy dokonywać także z uwzględnieniem formy prawnej, w jakiej na przestrzeni czasu funkcjonowała ww. spółka oraz obowiązujących tą spółkę (bądź jej wspólników) zasad opodatkowania. Co do zasady bowiem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie powodowało otrzymanie tych składników majątku, których źródłem będzie majątek opodatkowany wcześniej zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykorzystywany do prowadzonej przez spółkę działalności. Natomiast te składniki majątku, które będą miały swoje źródło w majątku nieopodatkowanym podatkiem dochodowym (za wyjątkiem sytuacji, w której źródłem pochodzenia tych składników majątku będą przychody zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, bądź od których zaniechano poboru podatku), będą skutkować powstaniem u podatnika przychodu w momencie ich otrzymania na skutek likwidacji spółki komandytowej. W przeciwnym bowiem przypadku, mogłoby dojść do całkowitego nieopodatkowania przysporzeń majątkowych (zarówno na etapie ich powstania w trakcie funkcjonowania spółki, jak i ich otrzymania przez wspólnika) co byłoby sprzeczne z generalną zasadą opodatkowania wynikającą z cyt. art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także z istotą podatków dochodowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki komandytowej. Od momentu powstania Spółki w wyniku przekształcenia ze spółki jawnej udział Wnioskodawcy w jej zyskach wynosił 0,8%, w okresie od 17 maja 2013 r. do 11 lutego 2014 r. wynosił 0,1%, a od 12 lutego 2014 r. wynosi 0,3%. Od dochodu stanowiącego różnicę pomiędzy osiągniętymi przychodami i kosztami uzyskania przychodu Wnioskodawca zapłacił podatek dochodowy, a od dochodu osiągniętego w 2014 r. odprowadził zaliczki na podatek dochodowy, które będą składać się na roczne zobowiązanie podatkowe. Umowa Spółki określa wysokość udziałów Wnioskodawcy i pozostałych wspólników w majątku Spółki w przypadku jej likwidacji. Stosownie do postanowień umowy Spółki, Wnioskodawca ma prawo do udziału w majątku likwidacyjnym Spółki wynoszącego 17%, który jest proporcjonalnie większy od udziału wnioskodawcy w zyskach Spółki. Z uwagi na zrealizowanie założonych celów gospodarczych, Wnioskodawca i pozostali wspólnicy chcą obecnie zakończyć działalność prowadzoną w ramach Spółki. W tym celu planują podjęcie jednomyślnej uchwały o rozwiązaniu Spółki oraz przeprowadzeniu jej likwidacji. W skład majątku przeznaczonego do podziału wchodzić będą środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych Spółki, pochodzące z zysków Spółki osiągniętych w 2013 i 2014 r. Podział tego majątku między wspólników zostanie dokonany stosownie do postanowień umowy Spółki, co oznacza, że po spłaceniu zobowiązań Spółki Wnioskodawca otrzyma 17% pozostałych w Spółce środków pieniężnych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że (co do zasady) otrzymanie przez Wnioskodawcę w wyniku likwidacji spółki komandytowej środków pieniężnych nie spowoduje u niego powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile źródłem pochodzenia tych środków nie będą zyski (dochody), które w toku działalności prowadzonej przez spółkę komandytową, nie zostały opodatkowane podatkiem dochodowym. Również zawarcie w umowie Spółki osobowej postanowienia, zgodnie z którym udział Wnioskodawcy w majątku likwidacyjnym będzie proporcjonalnie większy niż jego udział w zyskach i stratach Spółki osobowej, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy, powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.