IBPBI/1/415-879/14/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 29 kwietnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 13 maja 2014 r.), uzupełnionym 22 i 28 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego używanego w tej działalności - jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2014 r. do Urzędu Skarbowego w Będzinie wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego używanego w tej działalności. Ww. wniosek za pismem z 7 maja 2014 r. Znak: OB-1/4/41-70/2014/WŁ/DW 93641/2014, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Będzinie, przekazał do tut. Biura do załatwienia zgodnie z właściwością (data wpływu do tut. Biura 13 maja 2014 r.). Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 14 lipca 2014 r. Znak: IBPP2/443-458/14/IK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 22 i 28 lipca 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług pośrednictwa ubezpieczeniowego (PKD 66.22 - działalność agenta ubezpieczeniowego). Działalność prowadzona jest wyłącznie przez Wnioskodawczynię i jej męża jako pełnomocnika. Wnioskodawczyni nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nie wykonuje również żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a także nie używa samochodu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni świadczy wyłącznie usługi zwolnione przedmiotowo z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Od czerwca 2008 r. w ewidencji prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni znajduje się tylko jeden samochód osobowy. Z dniem 1 kwietnia 2014 r. weszły w życie nowe zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wszystkich wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony.

Wprowadzane zmiany wynikają z:

* ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312), która wprowadza zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.),

* rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. poz. 407),

* rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 marca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. poz. 369),

* rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. poz. 371).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od 1 kwietnia 2014 r. (tekst jedn.: wejścia w życie nowych zasad odliczania i rozliczania na gruncie VAT wszystkich wydatków dot. samochodów osobowych), zmianie uległy zasady zaliczania wydatków związanych z eksploatacją jednego samochodu osobowego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą (zakup paliwa, mycie pojazdu, naprawy, przeglądy okresowe, wymiana opon, składki ubezpieczeniowe), do kosztów podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro nie jest ona podatnikiem podatku VAT nowelizacja przepisów ustawy o VAT, które weszły w życie 1 kwietnia 2014 r., nie dotyczą pojazdu używanego w jej działalności gospodarczej, co oznacza, że zasady rozliczania ww. kosztów nie uległy zmianie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, wykorzystująca samochód osobowy na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, wydatki związane z jego eksploatacją może rozliczać w dwojaki sposób:

* zaliczyć je w całości bezpośrednio do kosztów podatkowych w sytuacji, gdy samochód ten jest środkiem trwałym ujętym w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

* zaliczać do kosztów podatkowych stosowną ich część, w sytuacji prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy. Zgodnie z bowiem z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W takim przypadku wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej jedynie do wysokości nieprzekraczającej kwoty wynikającej z pomnożenia kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu określonego w odrębnych przepisach (ustalonej na podstawie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu).

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a tiret pierwszy ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Jak wskazała usługi te zwolnione są przedmiotowo z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W działalności tej wykorzystuje samochód osobowy i w związku z tym ponosi wydatki związane z jego eksploatacją, tj. z zakupem paliwa, myciem pojazdu, naprawami, przeglądami okresowymi, wymianą opon, składkami ubezpieczeniowymi.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że skoro jak Wnioskodawczyni wskazała we wniosku jest zwolniona od podatku od towarów i usług, to niezależnie od przyjętej metody rozliczania kosztów związanych z eksploatacją na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej samochodu osobowego, przysługuje jej prawo uwzględnienia kwot brutto (wraz z podatkiem VAT) poniesionych wydatków przy ustaleniu kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem jeżeli w istocie wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię związane z zakupem paliwa, myciem pojazdu, naprawami, przeglądami okresowymi, wymianą opon, składkami ubezpieczeniowymi, spełniają przesłanki, o których mowa w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ww. samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne, to wydatki związane z eksploatacją ww. samochodu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Pamiętać przy tym należy, że wydatki związane z ubezpieczeniem samochodów osobowych, podlegają ograniczeniu kwotowemu na mocy art. 23 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. W przypadku natomiast rozliczenia ww. wydatków tzw. kilometrówką, Wnioskodawczyni może zaliczyć kwotę brutto poniesionych wydatków pamiętając jednakże o ograniczeniu wynikającym z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.