IBPBI/1/415-843/08/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K. przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 30 września 2008 r.), uzupełnionym w dniu 28 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej prowizji przygotowawczej od kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na refinansowanie nakładów poniesionych w roku 2007 na zakup środków trwałych oraz zakup środka trwałego w roku 2008 - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej prowizji przygotowawczej od kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na refinansowanie nakładów poniesionych w roku 2007 na zakup środków trwałych oraz zakup środka trwałego w roku 2008.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 21 października 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia.

W dniu 28 października 2008 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zaciągnął dwa kredyty:

* w rachunku bieżącym na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej, na okres od 14 lipca 2008 r. do 13 lipca 2009 r. Okres trwania ww. umowy kredytowej jest ściśle określony i przekracza rok podatkowy,

* inwestycyjny na okres od 17 kwietnia 2008 r. do 15 marca 2015 r. z przeznaczeniem na:

- refinansowanie nakładów poniesionych na zakup środków trwałych w 2007 r. (ciągników siodłowych i naczep),

- sfinansowanie zakupu ciągnika siodłowego w 2008 r.

Od obu ww. kredytów, w momencie uruchomienia, została pobrana prowizja przygotowawcza.

Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż środki trwałe (ciągniki siodłowe i naczepy) zakupione w 2007 r. zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych w 2007 r. przed zaciągnięciem kredytu inwestycyjnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prowizja przygotowawcza od otrzymanych kredytów jest kosztem uzyskania przychodu w dacie poniesienia - zapłaty.

Czy należy ją rozliczać w koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do okresu zawartej umowy.

Zdaniem wnioskodawcy koszty prowizji przygotowawczej związanej z uzyskaniem kredytu w rachunku bieżącym jak i inwestycyjnego należą do kosztów pośrednich.

Zgodnie z art. 22 ust. 5d (winno być art. 22 ust. 5c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącane w dacie poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka część dotyczy roku podatkowego stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą.

Wyjątek stanowi prowizja od kredytu inwestycyjnego w części związanej z zakupem środka transportu w 2008 r., która to część została wliczona do wartości początkowej środka trwałego.

Na potwierdzenie ww. stanowiska wnioskodawca wskazał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2008 r. sygnatura IBPB3/423-301/08/JS (KAN-3792/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej prowizji od wskazanego we wniosku kredytu na bieżącą działalność wydano odrębną interpretację.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Tak więc każdy wydatek gospodarczo uzasadniony stanowić może koszt uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej o ile zostaną spełnione łącznie następujące warunki - wydatek winien:

* być poniesiony, w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie znajdować się wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 23 ww. ustawy,

* być właściwie udokumentowany.

Co do zasady zapłacona prowizja przygotowawcza związana z zawarciem umowy kredytu na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej może stanowić koszt uzyskania przychodów tej działalności.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl natomiast art. 22 ust. 5c ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jednocześnie z brzmienia art. 22 ust. 5d tej ustawy wynika, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zapłaconej w związku z zaciągniętym kredytem bankowym prowizji przygotowawczej nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez wnioskodawcę, gdyż jest ona uiszczana jednorazowo i warunkuje zawarcie umowy kredytu. Jednocześnie dotyczy ściśle określonego okresu wynikającego z zawartej umowy kredytowej. Tak więc zgodnie z art. 22 ust. 5c ww. ustawy, co do zasady podlega rozliczeniu proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczy, tj. okresu trwania umowy kredytu.

Zauważyć jednak należy, iż prowizja przygotowawcza od kredytu bankowego w części dotyczącej tego kredytu przeznaczonej na zakup środka trwałego, stanowi składnik ceny nabycia środka trwałego, a więc rzutuje na wartość początkową, będącą podstawą naliczenia odpisów amortyzacyjnych.

Prowizja ta jako powiększająca wartość początkową środka trwałego, nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio, lecz jedynie pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Jednocześnie zauważyć należy, iż w myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

Przy czym za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, w tym między innymi odsetek i prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (art. 22g ust. 3 ww. ustawy).

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż kredyt inwestycyjny od którego została pobrana prowizja, został udzielony na sfinansowanie zakupu środka trwałego w 2008 r. oraz refinansowanie poniesionych wcześniej (w 2007 r.) wydatków na zakup środków trwałych.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż część prowizji przygotowawczej od ww. kredytu przypadająca na wydatki związane z zakupem w roku 2008 środka trwałego, zapłacona przed dokonaniem zakupu tego środka i jego wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych, powiększa wartość początkową tego środka trwałego. Natomiast prowizja przygotowawcza, w części przypadającej na refinansowanie nakładów poniesionych w 2007 r. na zakup środków trwałych, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed zawarciem ww. umowy kredytu, jako nie powiększająca wartości początkowej tych środków trwałych, podlega rozliczeniu wg zasad wynikających z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczy, tj. okresu trwania umowy kredytu.

Zatem stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.