IBPBI/1/415-837/08/ZK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-837/08/ZK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M., przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 21 października 2008 r.), uzupełnionym w dniu 22 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych od całej nieruchomości - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych od całej nieruchomości.

Wniosek powyższy zawierał braki formalne. Dlatego też, pismem z dnia 9 grudnia 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 22 grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2008 r. nabył nieruchomość zabudowaną (działkę wraz z budynkami) na cele działalności gospodarczej. Poprzedni właściciel dzierżawił działkę i część budynku.

W dzierżawionych pomieszczeniach dzierżawca prowadził swoją działalność gospodarczą, a na działce zorganizował parking i wynajmował miejsca parkingowe. W chwili obecnej nabyta nieruchomość wykorzystywana jest tylko w pewnej części tzn. jest dzierżawiona odpłatnie temu samemu dzierżawcy, który wykorzystuje przedmiot dzierżawy w opisany sposób.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest:

* sprzedaż hurtowa wyrobów farmaceutycznych i medycznych,

* sprzedaż detaliczna wyrobów farmaceutycznych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

* produkcja urządzeń napromieniowujących, sprzętu elektromedycznego i elektroterapeutycznego,

* pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej nie sklasyfikowane,

* praktyka lekarska ogólna,

* praktyka lekarska specjalistyczna,

* praktyka lekarska dentystyczna,

* pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana,

* wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,

* kupno i sprzedaż nieruchomości na własny użytek.

W skład nabytej nieruchomości wchodzi:

* działka o pow. 1878,00 m#178;,

* budynki o pow. 615,23 m#178;.

Nabyta nieruchomość dzierżawiona jest w następującej części:

* działka o pow. 1538,00 m#178;,

* lokal o pow. 93,00 m#178;.

Część nabytej nieruchomości wydzierżawiona jest w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy amortyzacja całej nieruchomości stanowi koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem wnioskodawcy, cała wartość amortyzacji stanowi koszt uzyskania przychodu, ponieważ w świetle art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, zwane środkami trwałymi.

Fakt, że część pomieszczeń jest nieużywana, nie ma tak naprawdę znaczenia - przepisy bowiem nie nakazują w takim przypadku dzielenia odpisów amortyzacyjnych na odpisy od części faktycznie używanej i odpisy od części czasowo używanej. Z tego względu całość odpisów może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

W myśl art. 22 ust. 8 tej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22c pkt 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Natomiast zgodnie z art. 22f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej bądź wynajmowana lub wydzierżawiana - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości, budynku lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości, budynku lub lokalu.

Z wniosku wynika m.in., iż wnioskodawca wydzierżawia, w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, działkę o pow. 1538,00 m#178; oraz lokal o pow. 93,00 m#178;.

Zatem stosownie do cyt. wyżej przepisów, kosztem uzyskania przychodów będą wyłącznie odpisy amortyzacyjne od powierzchni wydzierżawionego lokalu, ustalone zgodnie z art. 22f ust. 4 ww. ustawy.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl