IBPBI/1/415-828/12/WRz - PIT w zakresie konieczności opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kolekcji sztuki nieprofesjonalnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 16 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kolekcji sztuki nieprofesjonalnej - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie konieczności opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kolekcji sztuki nieprofesjonalnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od ponad 40 lat Wnioskodawca kolekcjonuje sztukę nieprofesjonalną (malarstwo, rzeźba i inne). Jego zbiór liczy ponad dwa tysiące eksponatów. W 2007 r. uznał część Swojej kolekcji za towar handlowy i dokonywał jego wyprzedaży. Wyprzedaż ta została wtedy potraktowana przez Wnioskodawcę jako działalność gospodarcza, mimo że sprzedawane eksponaty nie zostały uprzednio nabyte w celu ich dalszej odsprzedaży. Prowadzoną wówczas działalność gospodarczą Wnioskodawca opodatkował w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W 2011 r. Wnioskodawca nie osiągnął jednak żadnego przychodu, a Jego remanent na dzień 31 grudnia 2011 r. wyniósł "0", co oznacza że sprzedał całość tej części kolekcji prywatnej, którą przeznaczył na sprzedaż. W chwili obecnej Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w nieco innym zakresie, nie związanym ze sprzedażą eksponatów. Wnioskodawca podkreśla, iż zbierane i nabywane w okresie ostatnich 40 lat eksponaty, nie były zbierane i kolekcjonowane w celu uzyskania zysku. Obecnie Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie nie związanym ze sprzedażą eksponatów, a całą resztę kolekcji sprzedać, jako przedmioty stanowiące majątek prywatny, uzyskując przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy posiadaną a nabytą przed 2007 rokiem kolekcję można zbywać, jako nieopodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro w okresie ostatnich 40 lat ww. eksponaty nie były zbierane i kolekcjonowane w celu uzyskania zysku (dochodu), a zakres tzw. "organizacji sprzedaży" ogranicza się do wyeksponowania eksponatów (przy czym większość eksponatów jest prezentowana bezpłatnie w domu Wnioskodawcy, jako wystawa), to oznacza to że zakres wykonywanych czynności mających na celu sprzedanie eksponatów przez Wnioskodawcę nie wskazuje na zorganizowany charakter nabywania i sprzedaży posiadanych eksponatów. Wskazuje natomiast, iż nabywanie eksponatów nie miało charakteru zarobkowego, lecz jest konsekwencją pasji Wnioskodawcy prezentowanej przez okres 40 lat.

Zakres pojęcia "samodzielna działalność" został zdefiniowany częściowo w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), a konkretnie w art. 5a pkt 6 tej ustawy i oznacza on że jako działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą - uważa się działalność zarobkową:

* wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

* polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

* polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższego wynika, iż dokonywanie sprzedaży zbieranych w trakcie 40 lat rzeczy (często nabywanych w latach ubiegłych), jako sprzedaż towarów używanych musi być traktowana jako sfera prywatnej aktywności podatnika, nie podlegająca opodatkowaniu na "zasadach ogólnych", ani na zasadach podatku zryczałtowanego jako działalność gospodarcza, lecz jako sprzedaż prywatnych rzeczy określona w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy. Jak wynika z ww. przepisu w przypadku Wnioskodawcy istotnym jest odpowiedź na pytanie, co różni sprzedaż okazjonalną od handlu, czyli co różni źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d. tej ustawy. W obu przypadkach dochodzi do sprzedaży nabytych rzeczy, jednakże w przypadku działalności gospodarczej ma miejsce sprzedaż rzeczy w tym celu nabytych (bo taka jest definicja działalności handlowej określonej w art. 5a pkt 6 lit. a) ustawy, a w przypadku sprzedaży rzeczy chodzi o sprzedaż po okresie pół roku rzeczy prywatnych (a więc niekoniecznie nabytych w celu sprzedaży) przy niewielkim stopniu organizacji tej sprzedaży.

Powstaje więc kolejne pytanie, co oznacza użyte przez ustawodawcę pojęcie "prowadzenie w sposób zorganizowany i ciągły" i czy dane pojęcie ma zastosowanie do sytuacji Wnioskodawcy.

Sprzedaż zbiorów Wnioskodawcy, dokonywana będzie w pewnym okresie czasu. Nie jest On w stanie wskazać, czy przez jeden miesiąc, czy raczej należy uznać, że przez okres kilku lat. Sprzedaż ta będzie dokonywana w Jego budynku, w którym od kilku miesięcy eksponuje kolekcję za darmo, w celach wyłącznie propagowania sztuki śląskiej. Pasja kolekcjonerska Wnioskodawcy, nie była związana z lokatą kapitału, ani z chęcią nabywania rzeczy w celu ich odsprzedaży. Trudno więc uznać, iż jako handlowiec dokonywał On nabywania rzeczy przez okres 40 lat, by teraz dokonać ich sprzedaży. Pewnym jest więc, że zarówno cel nabycia, a także forma sprzedaży nie wskazuje na spełnienie przesłanek do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu (ani w rozumieniu ustawy o podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ani ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Pozostaje pytanie o ciągły charakter wykonywanych czynności. Wnioskodawca uważa, iż w definicji użytej w ww. art. 5a pkt 6 mowa jest o działalności prowadzone, w sposób zorganizowany i ciągły, czyli przy koniunktywnym spełnieniu wymienionych przesłanek. Uznać zatem należy, że musi zachodzić zarówno przesłanka związana z organizacją, jak i z ciągłym charakterem. W przypadku Wnioskodawcy na pewno nie zachodzi przesłanka organizacyjna. Każdy podatnik dokonujący sprzedaży prywatnych rzeczy, np. w Internecie wykonuje czynności związane z prezentacją przedmiotu sprzedaży (robi jego zdjęcie, zamieszcza opis przedmiotu, historię nabycia itd.). W przypadku Wnioskodawcy dokonywanie pokazania przedmiotów z kolekcji na ścianie lub w gablocie spełnia ten cel, więc trudno uznać to za zorganizowanie sprzedaży. Fakt iż kolekcjonował przedmioty przez blisko 40 lat nie dokonując ich sprzedaży wyraźnie wskazuje na nieprofesjonalny i nie związany z działalnością gospodarcza cel ich zakupu. Fakt ten przesądza, zdaniem Wnioskodawcy, o tym, że w trakcie ich nawet długotrwałej sprzedaży nie będzie prowadził działalności gospodarczej. Fakt, iż część kolekcji potraktował poprzednio, jako towar handlowy nie przesądza o takim samym charakterze reszty kolekcji.

Istotne elementy stanowiska Wnioskodawcy, zawarto również w części F poz. 54 wniosku, gdzie wskazano, iż w związku z faktem, iż wymienione przedmioty Wnioskodawca nabywał znacznie przed upływem określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych terminu (półrocznego), uważa On, że taką sprzedaż należy uznać za nie podlegającą podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczone we wniosku nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice" po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.