IBPBI/1/415-811/12/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 października 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-811/12/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 5 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości inwestycji wchodzących w skład przedsiębiorstwa, które Wnioskodawczyni otrzyma w drodze darowizny od męża - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości inwestycji wchodzących w skład przedsiębiorstwa, które Wnioskodawczyni otrzyma w drodze darowizny od męża.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Mąż Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, opodatkowaną na tzw. zasadach ogólnych. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni zamierza prowadzić działalność w tym samym zakresie co jej małżonek, również jako podatnik podatku od towarów i usług. W związku z tym małżonek Wnioskodawczyni zamierza w drodze darowizny przekazać Jej swoje zorganizowane przedsiębiorstwo (spełniające wymogi zawarte w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny). Małżonków łączy wspólność majątkowa małżeńska. Umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, zaś likwidacja działalności gospodarczej przez małżonka Wnioskodawczyni nastąpi zaraz po przekazaniu zorganizowanego przedsiębiorstwa.

W skład przedsiębiorstwa mającego być przedmiotem darowizny wchodzą:

1.

Inwestycja w budynek pod działalność gospodarczą (decyzja o pozwoleniu na budowę wydana jest na męża Wnioskodawczyni i obejmuje budowę budynku produkcyjnego zakładu meblowego wraz z przyłączami, budowę trzech miejsc parkingowych, budowę ogrodzenia, utwardzenie powierzchni gruntu). Inwestycja ta jest prowadzona na gruncie będącym współwłasnością małżonków, nabytą w trakcie trwania małżeństwa. Grunty nie były ujęte w ewidencji środków trwałych i nie stanowią majątku przedsiębiorstwa.

2.

Środki trwałe.

3.

Wyposażenie.

4.

Materiały do produkcji.

5.

Księgi i dokumenty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

6.

Ograniczone prawa rzeczowe - prawo użytkowania lokalu.

Wartość poszczególnych składników majątku zostanie ustalona przez rzeczoznawcę, wg cen rynkowych, zaś suma poszczególnych składników majątku będzie stanowić o wartości darowizny. Jako podstawa do amortyzacji u Wnioskodawczyni będzie ujęta wartość środków trwałych oraz budynku, zgodnie z wyceną rzeczoznawcy, gdzie wartość ta będzie uwzględniona w akcie notarialnym darowizny zorganizowanego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przy darowiźnie zorganizowanego przedsiębiorstwa na rzecz Wnioskodawczyni otrzymanej od Jej męża ustalenie wartości początkowej środków trwałych i inwestycji w toku powinno nastąpić w oparciu o kwoty wynikające z wyceny rzeczoznawcy (zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 z uwzględnieniem ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), zawarte w akcie notarialnym darowizny, uwzględniającej ceny rynkowe składników majątku.

(pytania oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawczyni, przy ustaleniu wartości początkowej środków trwałych oraz wartości darowanej inwestycji, należy kierować się zasadą ustaloną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. art. 22g ust. 1 pkt 3 z uwzględnieniem ust. 15 tej ustawy. Ustalenie wartości początkowej środków trwałych powinno nastąpić według ich wartości rynkowej. Ponieważ w akcie notarialnym darowizny zorganizowanego przedsiębiorstwa będzie określona wartość rynkowa środków trwałych wg wyceny rzeczoznawcy uwzględniająca ceny rynkowe, stąd należy przyjąć jako podstawę do amortyzacji w przedsiębiorstwie Wnioskodawczyni wartość wynikającą z aktu notarialnego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Na wstępie zauważyć należy, iż z uwagi na fakt, że jak wskazano we wniosku, pomiędzy Wnioskodawczynią a Jej mężem istnieje małżeńska wspólność majątkowa, wątpliwości tut. Organu budzi możliwość darowania przez męża Wnioskodawczyni składników majątku wchodzących w skład majątku wspólnego (m.in. środków trwałych), wykorzystywanych w prowadzonej przez niego indywidualnie pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże powyższa kwestia regulowana jest przez przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 15 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), niebędące przepisami prawa podatkowego i niemogące być przedmiotem niniejszej interpretacji.

Niezależnie od powyższego stwierdzić jednak należy, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są także odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast stosownie do art. 22g ust. 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1.

przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych",

2.

budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,

3.

składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

- zwane także środkami trwałymi.

W myśl art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Sposób ustalania wartości początkowej, który jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób nabycia, reguluje art. 22g ww. ustawy.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

* w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia,

* w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Przy czym, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania (art. 22g ust. 4 ww. ustawy).

W przypadku jednak nabycia do prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej składników majątku, które wcześniej stanowiły środki trwałe w pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie przez małżonka podatnika, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje wyjątek od powyższej zasady. W myśl bowiem art. 22g ust. 12 ww. ustawy, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Przy czym, zgodnie z art. 22g ust. 13 pkt 5 ww. ustawy, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).

Stosownie natomiast do treści art. 22h ust. 3 ww. ustawy, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni otrzyma w drodze darowizny od swojego małżonka przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. W skład tego przedsiębiorstwa wchodzą m.in. środki trwałe oraz rozpoczęta inwestycja w budynek pod działalność gospodarczą (obejmująca budowę budynku produkcyjnego zakładu meblowego wraz z przyłączami, budowę trzech miejsc parkingowych, budowę ogrodzenia, utwardzenie powierzchni gruntu). Inwestycja ta jest prowadzona na gruncie będącym współwłasnością małżonków, nabytą w trakcie trwania małżeństwa. Grunty nie były ujęte w ewidencji środków trwałych i nie stanowią majątku przedsiębiorstwa. Wnioskodawczyni zamierza ustalić wartość początkową ww. środków trwałych i inwestycji w wysokości określonej w art. 22g ust. 1 pkt 3 z uwzględnieniem ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według ich wartości rynkowej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni, przyjmując do swojej działalności gospodarczej środki trwałe wykorzystywane uprzednio w prowadzonej przez Jej małżonka pozarolniczej działalności gospodarczej, winna ustalić ich wartość początkową w wysokości wartości przyjętej wcześniej przez Jej męża oraz kontynuować stosowaną przez niego metodę amortyzacji tych środków. Przy dokonywaniu amortyzacji przedmiotowych środków trwałych powinna także uwzględnić dokonane już przez męża odpisy amortyzacyjne.

Odnosząc się natomiast do sposobu ustalenia wartości inwestycji, o której mowa we wniosku, tj. budowy budynku produkcyjnego zakładu meblowego wraz z przyłączami, miejscami parkingowymi, ogrodzeniem, utwardzeniem gruntu, wskazać należy, iż w myśl art. 5a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pod pojęciem inwestycji należy rozumieć środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości". Z kolei środki trwałe w budowie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy o rachunkowości, to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

W związku z tym, iż inwestycja ta nie została zakończona, nie stanowi składnika majątku będącego środkiem trwałym, czy też wartością niematerialną i prawną. Z tej też przyczyny do jej wyceny brak jest podstaw prawnych do stosowania przepisów dot. sposobu ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych na moment jej nabycia od męża w drodze wskazanej we wniosku umowy.

W konsekwencji wartość początkową przedmiotowego budynku Wnioskodawczyni, będzie mogła ustalić dopiero po zakończeniu jego budowy, w momencie gdy budynek ten zostanie oddany do użytku i przyjęty jako środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, w oparciu o przepis art. 22g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ww. ustawy, tj. wg kosztu wytworzenia.

Reasumując, wskazać należy, iż Wnioskodawczyni na podstawie art. 22g ust. 12 w zw. z art. 22g ust. 13 pkt 5 oraz art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązana będzie ustalić wartość początkową nabytych w drodze darowizny środków trwałych, uprzednio wykorzystywanych w prowadzonej przez Jej męża pozarolniczej działalności gospodarczej, w wysokości ich wartości przyjętej wcześniej przez Jej męża, kontynuując stosowaną przez niego metodę amortyzacji tych środków trwałych. Natomiast wartość początkową przedmiotowego budynku, zobowiązana będzie ustalić dopiero po zakończeniu jego budowy, gdy zostanie oddany on do użytku i przyjęty jako środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 2, tj. wg kosztu wytworzenia, o którym mowa w art. 22g ust. 4 ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonych we wniosku nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl