IBPBI/1/415-791/10/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 23 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej maszyn i urządzeń:

* zakupionych w 2010 r. - jest nieprawidłowe,

* zakupionych w następnych latach podatkowych, o ile spełni kryteria uznania za małego podatnika - jest prawidłowe.

W dniu 23 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej maszyn i urządzeń.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 21 maja 2010 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność gospodarczą w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych, naprawy i konserwacji maszyn oraz instalacji maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia. Zaprowadzona działalność gospodarcza została zaewidencjonowana w systemie REGON. Na podstawie złożonego wniosku VAT-R Wnioskodawczyni została zarejestrowania jako podatnik VAT czynny. Wszystkie ww. czynności podjęła w związku ze śmiercią męża, który przed śmiercią prowadził działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak obecnie Wnioskodawczyni. Ostatnią wolą jej męża było, aby była jedyną spadkobierczynią całego majątku, w tym również związanego z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Z uwagi na to, iż przedsiębiorstwo jej męża przez kilkanaście lat działalności wypracowało sobie określoną pozycję w branży metalowej, podjęła decyzję o rozpoczęciu własnej działalności w tym samym zakresie. Nie jest to jednak kontynuacja jego działalności. Świadczyć mogą o tym następujące elementy:

* nie wszystkie składniki majątku trwałego przejęte po śmierci męża zostaną przez Wnioskodawczynię wykorzystane w jej działalności. Część ww. majątku po przeprowadzonym postępowaniu spadkowym pozostanie w jej majątku prywatnym,

* większość umów w zakresie współpracy gospodarczej z kontrahentami (dostawcami, odbiorcami), z którymi współpracował jej zmarły mąż, zostało renegocjowanych i obecnie są one wykonywane przez Wnioskodawczynię,

* wszystkie stosunki pracy oraz stosunki zawarte na podstawie kodeksu pracy wygasły wraz ze zgonem męża. Z uwagi na to, iż ww. osoby posiadają odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie znalazły zatrudnienie w jej firmie, jednak na podstawie nowych stosunków umownych,

* brak zobowiązań i zadłużenia wobec dostawców.

W czasie trwania związku małżeńskiego między Wnioskodawczynią i jej mężem #161;staniała wspólność majątkowa. Ponadto Wnioskodawczyni podkreśla, iż przed 21 maja 2010 r. nie prowadziła działalności gospodarczej, ani w postaci indywidualnej działalności gospodarczej, ani poprzez udział jako wspólnik spółki nie mającej osobowości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonując zakupu w przyszłości maszyn i urządzeń z grupy 3-8 Klasyfikacji, których wartość początkowa przekracza 3.500 zł netto może dokonać jednorazowego umorzenia w koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na specyficzną sytuację osobistą związaną z rozpoczęciem działalności gospodarczej po śmierci męża uważa, że ma prawo do jednorazowej amortyzacji maszyn i urządzeń z grupy 3-8 Klasyfikacji o wartości przekraczającej 3.500 zł netto.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Jak stanowi art. 22a ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z treścią art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587), zmieniono kwotę tego limitu. Zgodnie z art. 5 powołanej ustawy, w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r., kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 (tekst jedn.: ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych) wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

* mali podatnicy lub

* podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Określenie "mały podatnik" zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Możliwość jednorazowej amortyzacji środków trwałych nie dotyczy jednak podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż od dnia 21 maja 2010 r. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie w jakim działalność tą prowadził wcześniej jej zmarły mąż. W czasie trwania związku małżeńskiego między Wnioskodawczynią i jej mężem #161;staniała wspólność majątkowa małżeńska.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, w 2010 r. Wnioskodawczyni nie może dokonać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, zarówno jako podatnik, który rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, gdyż możliwość taką wykluczają przepisy art. 22k ust. 11 ww. ustawy, jak i jako mały podatnik, ponieważ w 2009 r. nie prowadziła jeszcze działalności gospodarczej.

Natomiast jeżeli w 2011 r. i w następnych latach podatkowych, Wnioskodawczyni będzie spełniać kryteria małego podatnika, to będzie uprawniona do dokonywania jednorazowej amortyzacji środków trwałych, o których mowa wyżej, do wysokości określonego w przepisach prawa limitu.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej maszyn i urządzeń:

* zakupionych w 2010 r. - jest nieprawidłowe,

* zakupionych w następnych latach podatkowych, o ile spełni kryteria uznania za małego podatnika - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.