IBPBI/1/415-788/12/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 października 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-788/12/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 3 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 3 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zakwalifikowania przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług parkingowych do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zakwalifikowania przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług parkingowych do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 7 września 2012 r. Znak: IBPBII/1/415-752/12/MK, IBPBI/1/415-788/12/AB, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 3 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2008 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość zabudowaną (działkę wraz z budynkami) na cele działalności gospodarczej. Ww. nieruchomość wprowadzono do ewidencji środków trwałych i od części budynku, która jest wynajmowana naliczane są odpisy amortyzacyjne, natomiast od pozostałej części budynku, która nie była wykorzystywana, nie były naliczane odpisy amortyzacyjne. Nabyta nieruchomość wykorzystywana jest tylko w pewnej części, tzn. jest dzierżawiona odpłatnie dzierżawcy, który w dzierżawionych pomieszczeniach prowadzi działalność gospodarczą, a na działce zorganizował parking i wynajmuje miejsca parkingowe.

Przychody z tego tytułu Wnioskodawca zalicza do przychodów z działalności gospodarczej. Powyższa nieruchomość stanowi współwłasność małżeńską. W obecnej chwili Wnioskodawca zamierza wycofać ww. nieruchomość z ewidencji środków trwałych (nie będzie ona stanowiła składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie będzie w niej wykorzystywana). Na działce Wnioskodawca ma zamiar zorganizować parking i wynajmować miejsca parkingowe, natomiast w przyszłości planuje rozbiórkę obecnego budynku i wybudowanie na działce budynku, którego część zamierza wykorzystać na cele osobiste (mieszkanie), a część budynku planuje przeznaczyć pod wynajem.

Z uzupełnienia wniosku ujętego w piśmie z dnia 1 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 3 października 2012 r.) wynika, iż Wnioskodawca wycofał już ww. nieruchomość z ewidencji środków trwałych (nie stanowi ona składnika majątku związanego z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i nie jest w niej wykorzystywana). Ponadto, wskazał, że miejsca parkingowe zamierza wynajmować samodzielnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody uzyskane z tytułu ww. wynajmu miejsc parkingowych mogą zostać zaliczone do przychodów, którymi są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody uzyskane z tytułu najmu nieruchomości mogą zostać zaliczone do jednego z dwóch odrębnych źródeł przychodów, którymi są:

* pozarolnicza działalność - art. 10 ust. 1 pkt 3,

* najem, podnajem, dzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem składników związanych działalnością gospodarczą - art. 10 ust. 1 pkt 6.

Jeżeli więc przedmiotem umowy najmu jest nieruchomość, która stanowi składnik majątku związany z prowadzoną działalnością gospodarczą to zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z tego tytułu należy, zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej. Natomiast gdy przedmiotem umowy najmu jest nieruchomość nie stanowiąca składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, to wybór zakwalifikowania oraz sposób opodatkowania przychodów z tego tytułu należy do wynajmującego.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, po wykreśleniu składnika majątku z ewidencji środków trwałych i przekazaniu do majątku prywatnego, następnie oddaniu go w najem na podstawie zawartej umowy - przychód powinien być opodatkowany w ramach tzw. najmu prywatnego.

Zatem przychody uzyskane z tytułu umów najmu nieruchomości, zawartych po wycofaniu nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej, tj. zawartych poza tą działalnością, mogą zostać zaliczone do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodów z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualną z dnia 24 grudnia 2010 r., Znak: ITPB1/415-915/10/PSZ wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), w myśl którego amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Z kolei w myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów. Z cytowanych przepisów wynika, iż grunt i znajdujący się na nim budynek stanowią odrębne składniki majątku (odrębne środki trwałe).

Wobec powyższego, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym przychodów uzyskiwanych z tytułu usług parkingowych świadczonych z wykorzystaniem wskazanej we wniosku nieruchomości gruntowej. Natomiast w zakresie dotyczącym przychodów z tytułu wynajmu budynku znajdującego się na tym gruncie wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ww. ustawy:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Istotnym jest zatem ustalenie, z jakiego źródła przychodu podatnik uzyskuje dochód. Kwestia ta determinuje bowiem sposób opodatkowania tego dochodu (przychodu).

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy daje podstawę by przyjąć, iż dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków, tj. wykonywanie tej działalności:

1.

w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

2.

w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym, o ciągłości, w przypadku najmu, nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,

3.

w sposób zorganizowany - co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wycofał nieruchomość z ewidencji środków trwałych i na działce ma zamiar zorganizować parking i wynajmować miejsca parkingowe. Ponadto, wskazał, że miejsca parkingowe zamierza wynajmować samodzielnie.

W świetle przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż w istocie Wnioskodawca będzie świadczył usługi parkingowe, a zatem uzyskane przychody z tytułu ich świadczenia, Wnioskodawca winien zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Zauważyć bowiem należy, iż świadczenie usług parkingowych z wykorzystaniem nieruchomości gruntowej, o której mowa we wniosku, które wykonywane będą w sposób ciągły (powtarzalny) i zorganizowany oraz w celu osiągnięcia dochodu, spełnia określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanki, pozwalające na uznanie, iż ten przejaw działalności Wnioskodawcy stanowić będzie działalność gospodarczą. Oznacza to zarazem, iż ww. nieruchomość gruntowa stanowić będzie w istocie składnik majątku wykorzystywany w prowadzonej w zakresie świadczenia usług parkingowych działalności gospodarczej. Bez znaczenia w tej mierze jest, iż grunt ten został formalnie wycofany z prowadzonej uprzednio w zakresie najmu (dzierżawy) działalności gospodarczej.

Stosownie do treści przepisu art. 9a ust. 1 wyżej powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl