IBPBI/1/415-781/12/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 września 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-781/12/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 2 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z wynajęciem mieszkania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z wynajęciem mieszkania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest działalność w zakresie nadzoru nad procesami budowy. Miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest miejscowość K. i w tym samym mieście znajduje się siedziba Jego firmy. Obecnie podpisał umowę o świadczenie usług (w innym województwie) w zakresie wykonywania obowiązków kierownika budowy, w ramach których wykonuje czynności związane z realizacją projektu. Ww. usługi Wnioskodawca wykonuje samodzielnie, gdyż posiada odpowiednie kwalifikacje do ich wykonania, stwierdzone odpowiednim zaświadczeniem o przygotowaniu zawodowym do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.

W ramach wykonywanych usług, na podstawie zawartej umowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje następujące zadania:

* prowadzenie i koordynacja dostaw,

* nadzór nad montażem części mechanicznej instalacji,

* udział w odbiorach, uruchomieniu i rozruchu instalacji,

* prowadzenie dziennika budowy, zgodnie z przepisami prawa budowlanego i sprawowanie dozoru nad pracami na budowie.

Aby wywiązać się z warunków umowy oraz spełnić podstawowe obowiązki kierownika budowy, jakie nakłada na Niego art. 22 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, Wnioskodawca zobowiązany jest kierować robotami, przebywając na terenie budowy każdego dnia prowadzenia robót przez wykonawcę, tj. od poniedziałku do soboty, niejednokrotnie do późnych godzin wieczornych. W związku z powyższym, zmuszony jest do przebywania i nocowania poza miejscem swojego faktycznego zamieszkania, ponieważ codzienne dojazdy na plac budowy z miejscowości K. byłyby nieekonomiczne oraz logistycznie niewykonalne. Koszty codziennych dojazdów na plac budowy i z powrotem znacznie przewyższyłyby koszty wynajmu pokoju w hotelu, czy też wynajmu mieszkania.

W tej sytuacji najbardziej optymalnym wyjściem jest wynajmowanie mieszkania na terenie miasta w którym trwa budowa lub w jego pobliżu. Koszt noclegu w hotelu, który mógłby być wliczony w koszty działalności gospodarczej, przewyższają koszty wynajmu mieszkania. Ceny hoteli kształtują się na poziomie znacznie wyższym niż wynajęcie na czas realizacji umowy mieszkania, w którym to mieszkaniu Wnioskodawca zatrzymywałby się w okresie realizacji umowy i na czas niezbędnego wykonywania czynności, do których się zobowiązał umową z generalnym wykonawcą budowy.

Wnioskodawca na okres trwania ww. umowy, zawarł umowę najmu lokalu mieszkalnego,a najemca na tą okoliczność miesięcznie wystawia mu rachunek za najem tego mieszkania.

Z ekonomicznego punktu widzenia wynajęcie mieszkania jest najtańszym rozwiązaniem, co wiąże się z możliwością uzyskania wyższego dochodu z tytułu wykonywanych usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty wynajmu mieszkania w mieście, w którym czasowo przebywa ze względu na świadczone usługi i możliwość sprawnego ich wykonywania, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów prowadzenia działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podaktu dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wydatek na wynajem mieszkania w mieście, w ktorym trwa budowa, ktorej nadzorowania podjął się Wnioskodawca w ramach prowdzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy o świadczeniu usług, spełnia warunki, które muszą być spełnione, aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, a mianowicie:

* pozostaje w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i jest poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabzpieczenia źródła pzychodu,

* nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* jest właściwie udokumentowany.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli wyjeżdżając poza miejsce siedziby firmy, w sprawach związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu kosztów noclegów w hotelu, to możliwe jest również zaliczenie do tych kosztów kosztów wynajmu mieszkania w koszty prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie, bądź zabezpieczenie źródła przychodów) spoczywa na podatniku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podpisał umowę dotyczącą nadzoru nad procesem budowy, w ramach której pełni obowiązki kierownika budowy. W związku z charakterem świadczonych uług zobowiązany jest przebywać na terenie budowy każdego dnia prowadzenia robót, tj. 6 dni w tygodniu, często do późnych godzin wieczornych. Budowa prowadzona jest poza miejscem zamieszkania i prowadzenia działalności. W związku z powyższym, Wnioskodawca zmuszony jest do przebywania i nocowania poza miejscem swojego faktycznego zamieszkania, ponieważ codzienne dojazdy na plac budowy byłyby nieekonomiczne oraz logistycznie niewykonalne. Koszty codziennych dojazdów na plac budowy i z powrotem znacznie przewyższyłyby koszty wynajmu pokoju w hotelu, czy też wynajmu mieszkania. W celu wykonywania ww. usług Wnioskodawca na okres trwania umowy zawarł umowę najmu lokalu mieszkalnego. Na tą okoliczność najemca miesięcznie wystawia Mu rachunek za najem tego mieszkania.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy, w świetle odrębnych przepisów nie będących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, miejscem zamieszkania Wnioskodawcy (będącym jednocześnie siedzibą Jego "firmy") nie jest miejscowość, w której świadczy on w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej usługi nadzoru budowlanego, a dojazd do miejsca świadczenia usług ze względu na znaczną odległość jest utrudnionyi kosztowny, to wydatki na wynajem wskazanego we wniosku mieszkania, do poniesienia których Wnioskodawca zobowiązany jest na podstawie zawartej umowy najmu, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2. 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl