IBPBI/1/415-779/12/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 28 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków z tytułu zwrotu zleceniobiorcy poniesionych przez niego kosztów związanych z eksploatacją samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków z tytułu zwrotu zleceniobiorcy poniesionych przez niego kosztów związanych z eksploatacją samochodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (kancelarię adwokacką) w ramach spółki cywilnej. Kancelaria (zleceniodawca) ma podpisaną umowę zlecenia z aplikantem (zleceniobiorcą). Aplikant będzie zastępował adwokatów na rozprawach w sądach mieszczących się poza miastem, w którym kancelaria ma swoją siedzibę oraz w innych czynnościach wynikających w zakresu udzielonego mu pełnomocnictwa.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwota zapłaty zleceniobiorcy za tzw. "kilometrówkę", mieszcząca się w ramach limitu przewidzianego w odrębnych przepisach, stanowi koszt uzyskania przychodu zleceniodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacona kwota z tytułu zwrotu należności za tzw. "kilometrówkę", w ramach limitu określonego w odrębnych przepisach, stanowi koszt uzyskania przychodu dla zleceniodawcy. Natomiast kwota wypłacona ponad limit "kilometrówki" nie stanowi kosztu uzyskania przychodu dla zleceniodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt (...) 46, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu zwrotu kosztów używania samochodów osobowych na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów (art. 23 ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 23 ust. 7 ww. ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 5, powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane.

Pamiętać przy tym należy, iż prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu przez zleceniobiorcę nie zwalnia go z obowiązku posiadania dowodów potwierdzających wysokość ponoszonych wydatków dotyczących eksploatacji samochodu.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach spółki cywilnej prowadzi kancelarię adwokacką. Kancelaria (zleceniodawca) podpisała umowę zlecenia z aplikantem (zleceniobiorcą). Aplikant będzie zastępował adwokatów na rozprawach w sądach mieszczących się poza miastem, w którym kancelaria ma swoją siedzibę oraz w innych czynnościach wynikających w zakresu udzielonego mu pełnomocnictwa.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca (zleceniodawca) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej może zaliczyć wydatki poniesione tytułem zwrotu zleceniobiorcy wydatków związanych z eksploatacją, stanowiącego jego własność samochodu osobowego, wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Przy czym, zaliczeniu do kosztów podatkowych może podlegać kwota odpowiadająca wysokości faktycznie poniesionych przez zleceniobiorcę i udokumentowanych wydatków związanych z eksploatacją tego samochodu osobowego, nie wyższa niż obliczona zgodnie z cyt. powyżej art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać również należy, że Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, tylko część ww. wydatków - proporcjonalnie do jego udziału w spółce, w której jest wspólnikiem. W myśl bowiem art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie natomiast do treści ust. 2 ww. przepisu, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pozostałych pytań przedstawionych we wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.