IBPBI/1/415-768/09/AP - Możliwość dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od części środka trwałego, przy jednoczesnym sfinansowaniu dotacją pozostałej wartości środka trwałego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 16 lipca 2009 r.), uzupełnionym w dniach 8 i 15 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji wskazanych we wniosku środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji wskazanych we wniosku środków trwałych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 2 września 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 8 i 15 września 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Jest małym podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zamierza zakupić maszyny i urządzenia do produkcji sprzedawanych przez siebie wyrobów. Wartość pojedynczego urządzenia to od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy złotych. Urządzenia te będą dotowane w wysokości 40 % z "unijnego" programu: Regionalny Program Operacyjny na lata 2007 - 2013; II Oś priorytetowa: Gospodarka regionalnej szansy; Działanie 2.1: Rozwój i podniesienie konkurencyjności przedsiębiorstw; Schemat A: Bezpośrednie wsparcie inwestycji w MŚP, Małe przedsiębiorstwa. Zamierza również dokonać od ww. urządzeń jednorazowych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22k ust. 7 i 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż zakupione środki trwałe wnioskodawca zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych w październiku 2009 r. Ww. środki trwałe zostaną zaliczone do rodzaju 417 Klasyfikacji Środków Trwałych. Obecnie wnioskodawca spełnia kryteria "małego podatnika" zawarte w art. 5a ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

(pytania oznaczono we wniosku jako 2 i 3)

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad 1. Można dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego zgodnie z art. 22k ust. 7 i 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w miesiącu przyjęcia środka trwałego do używania lub dowolnym następnym miesiącu tego roku podatkowego.

Ad 2. Można dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od części środka trwałego, a pozostałą część wartości środka trwałego sfinansować dotacją (np. zgodnie z przykładem - jeżeli wartość środka trwałego wynosi 50.000 zł, to jednorazowy odpis amortyzacyjny wynosi 30.000 zł, a amortyzacja nie będąca kosztem uzyskania przychodów - w następnych latach podatkowych - wynosi 20.000 zł tj. równowartość dotacji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587) z dniem 22 maja 2009 r. zmieniono kwotę limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy. Zgodnie z art. 5 ust. 1 powołanej ustawy, w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r., kwota tego limitu, zmieniona w art. 1 (tj. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 (tj. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Przepis powyższy nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 ww. ustawy).

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać mali podatnicy lub podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej za wyłączeniem sytuacji, określonych w art. 22k ust. 11 powołanej ustawy.

Małym podatnikiem zgodnie z art. 5a pkt 20 ww. ustawy, jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł (art. 22k ust. 12 ww. ustawy).

W 2009 r. za małego podatnika można uznać tego, u którego przychód brutto ze sprzedaży za 2008 rok nie przekroczył kwoty 4.053.000,00 zł, wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2008 r. wynosił 3,3775 zł x 1.200.000 = 4.053.000 zł.

Natomiast dopuszczalny w 2009 r. limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych stosownie do postanowień art. 22k ust. 7 i 12 ww. ustawy, wynosi 338.000 zł wg wyliczenia: ww. kurs euro tj. 3,3775 x 100.000 = 337.750, w zaokrągleniu 338.000.

Jak wynika z treści złożonego wniosku wnioskodawca, jest tzw. małym podatnikiem. Zamierza zakupić maszyny i urządzenia do produkcji sprzedawanych wyrobów o wartości przekraczającej kilkadziesiąt, a nawet kilkaset tysięcy złotych. W październiku 2009 r. urządzenia te zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz zaliczone do rodzaju 417 Klasyfikacji Środków Trwałych. Zakup powyższych urządzeń będzie dotowany w wysokości 40 % z unijnego programu Regionalny Program Operacyjny na lata 2007-2013.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, iż wnioskodawca jako "mały podatnik" może w 2009 r. dokonać jednorazowej amortyzacji środków trwałych zaliczonych do rodzaju 417 Klasyfikacji Środków Trwałych, na zasadach określonych w art. 22k ust. 7-12 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości określonego w przepisach limitu.

Jednakże z uwagi na fakt, iż zakup przedmiotowych środków trwałych będzie częściowo sfinansowany z dotacji, to w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie, odpisy amortyzacyjne od tej części ich wartości, która została sfinansowana tą dotacją, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Otrzymanie dotacji stanowi więc przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanemu zwrotowi nakładów na zakup środka trwałego i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów. Zatem prawo do jednorazowej amortyzacji będzie przysługiwało wnioskodawcy jedynie od tej części wartości środka trwałego, która nie została sfinansowana otrzymaną dotacją.

Wskazać przy tym należy, iż stosownie do treści art. 22k ust. 8 ww. ustawy, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

W myśl natomiast art. 22d ust. 2 ww. ustawy, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, iż dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych uzależnione jest od wprowadzenia ich do stosownej ewidencji, jednakże nie może to nastąpić później niż w miesiącu ich przekazania do używania.

Skoro wnioskodawca zamierza wprowadzić przedmiotowe środki trwałe do ewidencji środków trwałych w październiku 2009 r., to zgodnie z cyt. wyżej art. 22k ust. 8 ww. ustawy, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od tych środków będzie mógł dokonać najwcześniej w miesiącu wprowadzenia ich to stosownej ewidencji, a więc w październiku 2009 r.

Nie dokonanie stosownego odpisu w październiku nie przekreśla możliwości jego dokonania w kolejnych miesiącach roku podatkowego 2009.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.