IBPBI/1/415-719/12/WRz - PIT w zakresie sposobu opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów uzyskanych ze świadczenia usług na terytorium Francji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 15 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów uzyskanych ze świadczenia usług na terytorium Francji - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów uzyskanych ze świadczenia usług na terytorium Francji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z tytułu świadczenia usług budowlanych na terytorium Francji jest również zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej we Francji. W Polsce podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Na terytorium Francji świadczy usługi budowlane (związane z nieruchomością) na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 28d ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług przez Wnioskodawcę jest terytorium Francji i tam podlega obowiązkowi podatkowemu dotyczącemu podatku od wartości dodanej. W związku z powyższym odprowadza podatek od wartości dodanej z tytułu sprzedanych usług w tym kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką kwotę należy przyjąć jako przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, tj. całą kwotę otrzymaną od nabywcy, czy też pomniejszoną o należny podatek od wartości dodanej odprowadzany do organów na terytorium Francji.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od wartości dodanej jest równoznaczny z podatkiem od towarów i usług, o który zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pomniejsza się otrzymany przychód. Wnioskodawca uważa, iż skoro we Francji odprowadza należny podatek od wartości dodanej, to uzyskany przychód traktuje jako kwotę otrzymaną pomniejszoną o ten podatek. W przeciwnym razie naliczałby ryczałt ewidencjonowany od zapłaconego podatku od wartości dodanej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym, w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

W świetle postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody z działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce (a taką osobą, jak wynika z wniosku jest Wnioskodawca), podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w innym państwie tylko wtedy, gdy działalność ta jest wykonywana poprzez położony w tym państwie zakład.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 umowy z dnia 19 stycznia 1977 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. Nr 1, poz. 5), zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa polegają opodatkowaniu w drugim Umawiającym Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Przy czym, w myśl art. 7 ust. 2 tej umowy, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie nie zależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Powyższe zapisy potwierdzają powszechnie przyjętą w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania zasadę, zgodnie z którą przedsiębiorstwo jednego państwa nie może być opodatkowane w drugim państwie, chyba że prowadzi ono w tym drugim państwie działalność za pośrednictwem położonego tam zakładu. Zgodnie z tą zasadą przyjmuje się, że dopóki przedsiębiorstwo jednego państwa nie założy w drugim państwie zakładu, nie można uważać, iż bierze ono udział w życiu gospodarczym tego drugiego państwa w takim stopniu, aby można było je poddać ustawodawstwu podatkowemu tego państwa.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 ww. umowy, określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa, w szczególności:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zadanego pytania wynika m.in., iż Wnioskodawca będąc polskim rezydentem podatkowym prowadzi działalność gospodarczą we Francji w zakresie usług budowlanych na rzecz podmiotów nie będących podatnikami w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W Polsce od przychodów uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej uiszcza podatek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawca podlega obowiązkowi podatkowemu dotyczącemu podatku od wartości dodanej na terenie Francji i tam odprowadza ten podatek z tytułu sprzedanych usług. Z wniosku nie wynika przy tym, iż działalność gospodarcza we Francji jest prowadzona przez położony we Francji zakład w rozumieniu art. 5 ww. umowy.

Zważywszy zatem, iż jak wynika z wniosku Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, to o ile przychody uzyskane ze świadczenia na terytorium Francji, usług budowlanych nie są uzyskiwane za pośrednictwem położonego w tym kraju zakładu, stwierdzić należy, iż przychody te podlegają opodatkowaniu w Polsce.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż istotnym w niniejszej sprawie jest dokonanie oceny skutków podatkowych jakie wywołuje zapłata przez Wnioskodawcę podatku od wartości dodanej na terytorium Francji. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), rozróżnia się pojęcie podatku od wartości dodanej i pojęcie podatku od towarów i usług. W myśl art. 2 pkt 11 tej ustawy, pod pojęciem podatku od wartości dodanej rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego przepisami wyżej wymienionej ustawy. Sformułowanie "podatek od towarów i usług" jest określeniem podatku od wartości dodanej obowiązującym wyłącznie w Polsce, a nie w innych krajach członkowskich. Tym samym nie można utożsamiać podatku od wartości dodanej obowiązującego w innym państwie członkowskim niż Polska, z podatkiem od towarów i usług obowiązującym w Polsce.

W świetle powyższego, brak jest podstaw prawnych aby uzyskane na terytorium Francji przychody pomniejszać o zapłacony tam podatek od wartości dodanej, bowiem jak wskazano podatek od wartości dodanej nie jest tożsamy z podatkiem od towarów i usług (nie jest tym podatkiem), o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym przychodem z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, będą podlegające opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej przychody ze świadczenia usług na terytorium Republiki Francuskiej wykazywane w wartości brutto, a więc bez ich pomniejszenia o podatek od wartości dodanej.

Z tej też przyczyny, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.